Kaygı; anksiyete, endişe ve bunaltı ile aynı anlamda kullanılan yoğunluğu hafif tedirginlik ve gerginlik duygusundan panik düzeyine varan fiziksel belirtilerin eşlik ettiği bir tepkidir. Kişinin baş etmekte zorlanacağı düşündüğü bir olgu karşısında ‘savaş ya da kaç’ prensibince tepki verir. Kalp atım hızı, nefes alıp verme, kas gerginliği artar, terleme ve ağız kuruluğu oluşur, kan basınca yükselir. Bu tepkiler tehlike algılayan organizmanın kendi bütünlüğünü korumak için devreye soktuğu bir sistemdir. Anksiyete doğru yerde ve uygun düzeyde olduğunda karşılaşılan durumlarla ilgili enerji kaynağıdır. Fakat yoğunluğu ve süresi uzadığında kişinin iş, sosyal ve akademik yaşantısındaki işlevselliğini bozuyorsa anksiyete bozukluğuna dönüşmektedir.
Kaygı bozukluklarında ilk adım kaygıyı tanımaktır. Kaygı da korku da benzer tepkiler gösteririz fakat kaygı ile korku arasında fark vardır. Korku aniden ortaya çıkar. Kişinin somut bir tehdit karşısında tüm içsel kaynaklarını, bu tehlikeye karşı kendilerini korumak üzere kullandıkları durumlarıdır. Oysa anksiyete somut olmayan, bilinmeyen, içten gelen belirsiz algıya dayalı bir tehdide karşı gösterilen tepkidir.
Kaygı ile korkuyu ayırt etmek güçtür. Fakat tehdidin somut ya da soyut olması verilen tepkilerin ani ya da kronik olması durumunda ayırt edilebilmektedir. Kaygı daha geleceğe yönelik ve uzun sürelidir. Korkunun kaynağı belli iken, kaygının belli bir kaynağı yoktur.
Korku hissedildiği anda kişi tüm baş etme mekanizmaları tehditle mücadele etmek için kullanılır. Kaygı da kişi baş etme mekanizmalarını küçük, tehdidi büyük olarak algılar. Anksiyete anında kişi davranışsal olarak tehditle yüzleşme eğilimindedir. Kaçınmaları anksiyetinin yaşamasına, varlığına sürdürmesine hizmet eder.
Kaygı bozukluklarının tamamında tehdit ve tehlike algısı mevcuttur. Sosyal fobikler sosyal ortamlardan, yaygın anksiyete bozukluğu belirsizlikten, panik hastaları bedensel duyumlarından, özgül fobi belirli bir nesne ya da durumdan tehlike veya tehdit algılar. Algılanan tehdit yaşamı kısıtlamaya ve çeşitli alanlarda işlevselliğin bozulmasına yol açmaktadır.
Kaygı bozukluklarında ilk adım kaygıyı tanımaktır. Kaygı da korku da benzer tepkiler gösteririz fakat kaygı ile korku arasında fark vardır. Korku aniden ortaya çıkar. Kişinin somut bir tehdit karşısında tüm içsel kaynaklarını, bu tehlikeye karşı kendilerini korumak üzere kullandıkları durumlarıdır. Oysa anksiyete somut olmayan, bilinmeyen, içten gelen belirsiz algıya dayalı bir tehdide karşı gösterilen tepkidir.
Kaygı ile korkuyu ayırt etmek güçtür. Fakat tehdidin somut ya da soyut olması verilen tepkilerin ani ya da kronik olması durumunda ayırt edilebilmektedir. Kaygı daha geleceğe yönelik ve uzun sürelidir. Korkunun kaynağı belli iken, kaygının belli bir kaynağı yoktur.
Korku hissedildiği anda kişi tüm baş etme mekanizmaları tehditle mücadele etmek için kullanılır. Kaygı da kişi baş etme mekanizmalarını küçük, tehdidi büyük olarak algılar. Anksiyete anında kişi davranışsal olarak tehditle yüzleşme eğilimindedir. Kaçınmaları anksiyetinin yaşamasına, varlığına sürdürmesine hizmet eder.
Kaygı bozukluklarının tamamında tehdit ve tehlike algısı mevcuttur. Sosyal fobikler sosyal ortamlardan, yaygın anksiyete bozukluğu belirsizlikten, panik hastaları bedensel duyumlarından, özgül fobi belirli bir nesne ya da durumdan tehlike veya tehdit algılar. Algılanan tehdit yaşamı kısıtlamaya ve çeşitli alanlarda işlevselliğin bozulmasına yol açmaktadır.
