Bünyan El Halısı: İnce ve zarif desenleri, kaliteli iplikleri, sık dokuma ve ince kesimleriyle Türk Halıcılığının en önemli temsilcilerinden olan Bünyan El Halısı, kalitesi 36x42, çözgüsü 20/21 pamuk, kalın atkısı 6/5 pamuk, ince atkısı 6/4 pamuk, ilmelik 2/1 yün, hav yüksekliği 5-6 mm ve dm²'deki ilme sayısı 1512 olan ve Çift Türk Düğümü adı verilen bir teknikle dokunan bir halı türüdür.
Bünyan ve Akkışla Gilaburusu: Latince ismi Viburnum opulus olan, kuş üzümü gibi küçük tanelerden oluşan ve Anadolu'da doğal olarak yetişen bir yabani meyve olan gilaburunun Bünyan ve Akkışla'da yetişeni ve yetiştirileni ise diğerlerine göre daha sulu, iri taneli ve kırmızı renklidir.
Develi Cıvıklısı: Mayalı hamurun uzun bir kano şeklinde açılmasından sonra üzerine kuşbaşı olarak doğranmış orta yağlı koyun eti, soğan, yeşil biber, sarımsak, maydanoz, domates (isteğe bağlı) ve baharatlardan (karabiber, pul biber, kırmızı biber) oluşan harcın yayılması ve taş fırınlarda pişirilmesiyle yapılan üstü açık bir pide türü.
Erkilet Kedi Bacağı: Kocasinan ilçesinde bağlarıyla ünlü Erkilet Mahallesinde bağ bozumu sonrası iplere dizilmiş bütün ceviz içlerinin, beyaz üzüm pekmezi, yumurta akı, yoğurt ve un ile yapılan karışıma batırılıp kurutulmasıyla yapılan ve yaklaşık 300 yıllık bir geçmişi olan bir cevizli sucuk türü.
İncesu Karaevrek Üzümü: Karaevrek Üzümü V. vinifera L.'nin kültür çeşidi olup bölgede yaygın olarak yetiştirilen kaliteli bir siyah üzüm türüdür.
Kayseri Cırgalan Biberi: Kayseri'nin Cırgalan Mahallesi'nde yıllardır geleneksel usullerle ve ata tohumlarıyla yetiştirilen Capsicum annuum türü kırmızı biberlerin, evlerin damlarında kurutulup toz haline getirilmesinden sonra baharat olarak kullanıma hazır hale gelen ve skovil indeksi (acılık değeri) 275 – 310 arasında değişen bir kırmızı toz biber türü.
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için Giriş yap veya üye ol.
Kayseri Katmeri
Kayseri Katmeri: Buğday unu, su ve tuzdan oluşan hamurun açılması, üzerine tahin, tereyağı ve margarinden oluşan karışımın gezdirilmesi, birkaç kez katlanarak tekrar açılması ve sac üzerinde pişirilmesiyle yapılan, yufka katmanlarının tel tel olduğu ve tahin aromasının baskın olarak hissedildiği bir hamur işi türü.
Kayseri Mantısı: Un, su, yumurta ve tuzdan hazırlanan hamurun açılıp küçük kare parçalar halinde kesilmesi, parçaların üzerine dana kıyma, soğan, kırmızı biber, karabiber, reyhan ve tuzdan oluşan iç harcından bir miktar konulması, uçların üstte birleşecek şekilde kapatılması ve haşlanarak pişirilmesiyle yapılan ve servis edilirken de üzerine yoğurt, tereyağı, salça, kırmızı biber ve sumaktan oluşan sos dökülen bir mantı türü.
Kayseri Pastırması: Sığır etlerinin karkaslardan sökülmesi, yıkanması, tuzlanması, bir gün bekletilip yıkanıp kurutulması, denklenip tekrar kurutulması, çemen otu, sarımsak, kırmızı biber ve sudan oluşan karışım ile kaplanması ve son kurutmaya alınması gibi yaklaşık 20 gün süren işlemler dizisinden geçirilmesiyle yapılan, geçmişi Orta Asya'lı Hunlar'a kadar dayanan bir et ürünü.
Kayseri Sucuğu: Sucukluk sığır etlerinin ve iç yağlarının kuşbaşı şeklinde doğranması, acı ve/veya tatlı kırmızı biber, karabiber, sarımsak, yenibahar ve tuz ile karıştırılıp bir gün dinlendirilmesi ve kıyma makinesinde ince olarak çekilip bağırsaklara doldurulup kurutulmasıyla yapılan bir et ürünü.
Kayseri Tandır Böreği
Kayseri Tandır Böreği: Buğday unu, süt, su ve tuzdan oluşan ve elde açılan üç yufkanın üzerine tereyağlı tahinli harç sürülüp kapatılıp tekrar açılması, her bir katın arasına kıyma, soğan, yağ, tuz, maydanoz, kırmızı toz biber ve karabiberden oluşan iç harcı koyularak tepsiye yerleştirilmesi ve üzerine yumurta sürülüp çörek otu ve susam serpildikten sonra fırında pişirilmesiyle yapılan bir börek türü.
Kayseri Yağlaması
Kayseri Yağlaması: Buğday unu, kuru maya, yoğurt, zeytinyağı, şeker, tuz ve su kullanılarak yapılan ve "şebit" adı verilen lavaş ekmek katmanlarının arasına kıyma, soğan, domates, yeşilbiber, domates salçası, biber salçası, zeytinyağı, karabiber, kırmızı biber ve tuzdan oluşan ve pişirilmiş olan harcın konulması suretiyle üretilen ve sarımsaklı ya da sade yoğurtla servis edilen bir yemek türü.
Özvatan Çiçek Balı: Kafkas melezi arıların ilçede ekilen üçgül, kır yoncası, kış fiği ve korunga gibi yem bitkileri, ekili alanlarda yetişen çemen, anason, kekik, geven, hardalgiller ve meyve ağaçları, ayrıca doğal olarak yetişen ve endemik olan boğa dikeni, güneş çiçeği-çoban dikeni, tavşan kulağı ve köy göçürten gibi bitkiler başta olmak üzere bölgenin florasında yetişen 103 çeşit çiçekli bitki ve 50'ye yakın ağaç türünden topladıkları nektarla yaptıkları bal türü.
Özvatan Çömlek Peyniri: İlçeye özgü bir maya ile yapılan, tuzlanıp çörek otu katıldıktan sonra çömleklere basılıp kum içinde bir hafta bekletilerek hazırlanan bir peynir türü.
Pınarbaşı Çerkez Peyniri: Tam yağlı inek veya koyun sütüne kaynama noktasında fermente peynir altı suyu eklenerek asit ve ısı etkisiyle pıhtılaştırılan, oluşan pıhtıya sepetlerde kalıp halinde şekil verilen, dış yüzeyi iri kaya tuzu ile tuzlanan, kısa sürede kabuk bağlayan, taze olarak veya 15 gün kadar olgunlaştırıldıktan sonra tüketilen, hafif ekşimsi veya mayamsı bir kokuya, tuzu hissedilmeyen hafif yavan, pişmiş bir tada ve beyazdan krem rengine değişen renklere sahip olan ve uzun süre dayanabilen geleneksel bir peynir türü.
Soğanlı Bez Bebekleri: Soğanlı Köyünde, günümüzde de giyilen yöresel kıyafetlerin, ortalama 50 cm boyunda, 1 cm eninde tahta iskelet üzerine giydirilmesi ve yerel motif ve pullarla süslenmesiyle elde üretilen, ellerine tutturulan testi, tahta kirmen, tahta yaba veya kolunda kolçak ya da kucağında bebek ile köydeki bayanların ev ve çalışma hayatını anlatan bir süs bebeği türü.
Tomarza Kabak Çekirdeği: Tomarza ilçesi ve köylerinde, Erciyes Dağı'nın tüflü topraklı eteklerinde yetiştirilen yazlık kabak gurubunun çerezlik veya çekirdek kabakları Cucurbita pepo L. botanik sınıfı içinde yer alan kabaklardan hasat sonrası uzaklaştırılan çekirdeklerin güneşte doğal olarak kurutulmasıyla elde edilen bir çerezlik çekirdek türü.
Tomarza Taşı: Gül Kurusu, Sarı, Tomarza Siyahı, Kahve, Antik Sarı, Vişne ve Gri gibi çeşitli renklerde, hafif, gözenekli, dayanıklı ve ısı yalıtımı özelliği olan, mimaride yapı, süs ve kaplama taşı olarak kullanılan doğal bir taş türü. Ocaktan yeni çıktığında yumuşak ve işlenebilir olan ve atmosfer şartlarında kendiliğinden sertleşen Tomarza taşı bu özelliğiyle de heykel gibi sanat eserlerinde kullanılır.
Yahyalı El Halısı: Kalitesi 30x35, çözgüsü 4/3 yün, kalın atkısı 4/2 yün, ince atkısı 4/2 yün, ilmelik 3,5/2 yün, hav yüksekliği 5-7 mm ve dm²'deki ilme sayısı 1050 olan ve çift Türk düğümü ile dokunan, stilize edilmiş bitkisel ve geometrik motiflerin köşe-göbek meydana getirecek şekilde halı yüzeyine dağıtıldığı ve hakim renk olarak kırmızı, lacivert, kahve rengi, sarı, gri ve tonlarının kullanıldığı bir el halısı türü.
Yamula Patlıcanı: Açık mor rengi, beyaz çizgileri, kısa, tombul ve çekirdeksiz olmasıyla Türkiye'de yetişen birçok patlıcan çeşidinden ayrılan ve kendisine has aroma ve tat özellikleri gösteren bir köy patlıcanı türü.
Erciyes Dağı: Jeolojik araştırmalara göre yaklaşık 1 Milyon yaşında olan Erciyes dağı, Kayseri'nin 25 km güneyinde yer alan, 3916 metre yükseklikte sönmüş bir volkanik dağdır.
Gesi Bağları ve Güvercinlikler: Eskiden "Gesi bağları"nın gübre ihtiyacını karşılamak ve barut yapmak için güvercin gübresi toplama amacıyla belirli yerlere yapılan ve burç adı verilen kule şeklindeki "güvercin konakları" Melikgazi İlçesi Gesi Mahallesi'nde yer alır.
Kayseri Kalesi: 3'üncü yüzyılda Roma Dönemi'nde yapılan, 6'ıncı yüzyılda Bizans Dönemi'nde daraltılan ve Selçuklu Sultanı I. Alaeddin Keykubat zamanında bugünkü şekliyle yeniden yapılan kale, Tarihi Kayseri şehrini korumak için yapılmış bir orta çağ kalesidir.
Kültepe: Kayseri tarihini 6 bin yıl önceye dayandıran belgelerin, tabletlerin ve yapıların gün ışığına çıkarıldığı Kültepe, Kayseri'nin merkezine yaklaşık 25 kilometre uzaklıkta yer alır.
Bünyan ve Akkışla Gilaburusu: Latince ismi Viburnum opulus olan, kuş üzümü gibi küçük tanelerden oluşan ve Anadolu'da doğal olarak yetişen bir yabani meyve olan gilaburunun Bünyan ve Akkışla'da yetişeni ve yetiştirileni ise diğerlerine göre daha sulu, iri taneli ve kırmızı renklidir.
Develi Cıvıklısı: Mayalı hamurun uzun bir kano şeklinde açılmasından sonra üzerine kuşbaşı olarak doğranmış orta yağlı koyun eti, soğan, yeşil biber, sarımsak, maydanoz, domates (isteğe bağlı) ve baharatlardan (karabiber, pul biber, kırmızı biber) oluşan harcın yayılması ve taş fırınlarda pişirilmesiyle yapılan üstü açık bir pide türü.
Erkilet Kedi Bacağı: Kocasinan ilçesinde bağlarıyla ünlü Erkilet Mahallesinde bağ bozumu sonrası iplere dizilmiş bütün ceviz içlerinin, beyaz üzüm pekmezi, yumurta akı, yoğurt ve un ile yapılan karışıma batırılıp kurutulmasıyla yapılan ve yaklaşık 300 yıllık bir geçmişi olan bir cevizli sucuk türü.
İncesu Karaevrek Üzümü: Karaevrek Üzümü V. vinifera L.'nin kültür çeşidi olup bölgede yaygın olarak yetiştirilen kaliteli bir siyah üzüm türüdür.
Kayseri Cırgalan Biberi: Kayseri'nin Cırgalan Mahallesi'nde yıllardır geleneksel usullerle ve ata tohumlarıyla yetiştirilen Capsicum annuum türü kırmızı biberlerin, evlerin damlarında kurutulup toz haline getirilmesinden sonra baharat olarak kullanıma hazır hale gelen ve skovil indeksi (acılık değeri) 275 – 310 arasında değişen bir kırmızı toz biber türü.
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için Giriş yap veya üye ol.
Kayseri Katmeri
Kayseri Katmeri: Buğday unu, su ve tuzdan oluşan hamurun açılması, üzerine tahin, tereyağı ve margarinden oluşan karışımın gezdirilmesi, birkaç kez katlanarak tekrar açılması ve sac üzerinde pişirilmesiyle yapılan, yufka katmanlarının tel tel olduğu ve tahin aromasının baskın olarak hissedildiği bir hamur işi türü.
Kayseri Mantısı: Un, su, yumurta ve tuzdan hazırlanan hamurun açılıp küçük kare parçalar halinde kesilmesi, parçaların üzerine dana kıyma, soğan, kırmızı biber, karabiber, reyhan ve tuzdan oluşan iç harcından bir miktar konulması, uçların üstte birleşecek şekilde kapatılması ve haşlanarak pişirilmesiyle yapılan ve servis edilirken de üzerine yoğurt, tereyağı, salça, kırmızı biber ve sumaktan oluşan sos dökülen bir mantı türü.
Kayseri Pastırması: Sığır etlerinin karkaslardan sökülmesi, yıkanması, tuzlanması, bir gün bekletilip yıkanıp kurutulması, denklenip tekrar kurutulması, çemen otu, sarımsak, kırmızı biber ve sudan oluşan karışım ile kaplanması ve son kurutmaya alınması gibi yaklaşık 20 gün süren işlemler dizisinden geçirilmesiyle yapılan, geçmişi Orta Asya'lı Hunlar'a kadar dayanan bir et ürünü.
Kayseri Sucuğu: Sucukluk sığır etlerinin ve iç yağlarının kuşbaşı şeklinde doğranması, acı ve/veya tatlı kırmızı biber, karabiber, sarımsak, yenibahar ve tuz ile karıştırılıp bir gün dinlendirilmesi ve kıyma makinesinde ince olarak çekilip bağırsaklara doldurulup kurutulmasıyla yapılan bir et ürünü.
Kayseri Tandır Böreği
Kayseri Tandır Böreği: Buğday unu, süt, su ve tuzdan oluşan ve elde açılan üç yufkanın üzerine tereyağlı tahinli harç sürülüp kapatılıp tekrar açılması, her bir katın arasına kıyma, soğan, yağ, tuz, maydanoz, kırmızı toz biber ve karabiberden oluşan iç harcı koyularak tepsiye yerleştirilmesi ve üzerine yumurta sürülüp çörek otu ve susam serpildikten sonra fırında pişirilmesiyle yapılan bir börek türü.
Kayseri Yağlaması
Kayseri Yağlaması: Buğday unu, kuru maya, yoğurt, zeytinyağı, şeker, tuz ve su kullanılarak yapılan ve "şebit" adı verilen lavaş ekmek katmanlarının arasına kıyma, soğan, domates, yeşilbiber, domates salçası, biber salçası, zeytinyağı, karabiber, kırmızı biber ve tuzdan oluşan ve pişirilmiş olan harcın konulması suretiyle üretilen ve sarımsaklı ya da sade yoğurtla servis edilen bir yemek türü.
Özvatan Çiçek Balı: Kafkas melezi arıların ilçede ekilen üçgül, kır yoncası, kış fiği ve korunga gibi yem bitkileri, ekili alanlarda yetişen çemen, anason, kekik, geven, hardalgiller ve meyve ağaçları, ayrıca doğal olarak yetişen ve endemik olan boğa dikeni, güneş çiçeği-çoban dikeni, tavşan kulağı ve köy göçürten gibi bitkiler başta olmak üzere bölgenin florasında yetişen 103 çeşit çiçekli bitki ve 50'ye yakın ağaç türünden topladıkları nektarla yaptıkları bal türü.
Özvatan Çömlek Peyniri: İlçeye özgü bir maya ile yapılan, tuzlanıp çörek otu katıldıktan sonra çömleklere basılıp kum içinde bir hafta bekletilerek hazırlanan bir peynir türü.
Pınarbaşı Çerkez Peyniri: Tam yağlı inek veya koyun sütüne kaynama noktasında fermente peynir altı suyu eklenerek asit ve ısı etkisiyle pıhtılaştırılan, oluşan pıhtıya sepetlerde kalıp halinde şekil verilen, dış yüzeyi iri kaya tuzu ile tuzlanan, kısa sürede kabuk bağlayan, taze olarak veya 15 gün kadar olgunlaştırıldıktan sonra tüketilen, hafif ekşimsi veya mayamsı bir kokuya, tuzu hissedilmeyen hafif yavan, pişmiş bir tada ve beyazdan krem rengine değişen renklere sahip olan ve uzun süre dayanabilen geleneksel bir peynir türü.
Soğanlı Bez Bebekleri: Soğanlı Köyünde, günümüzde de giyilen yöresel kıyafetlerin, ortalama 50 cm boyunda, 1 cm eninde tahta iskelet üzerine giydirilmesi ve yerel motif ve pullarla süslenmesiyle elde üretilen, ellerine tutturulan testi, tahta kirmen, tahta yaba veya kolunda kolçak ya da kucağında bebek ile köydeki bayanların ev ve çalışma hayatını anlatan bir süs bebeği türü.
Tomarza Kabak Çekirdeği: Tomarza ilçesi ve köylerinde, Erciyes Dağı'nın tüflü topraklı eteklerinde yetiştirilen yazlık kabak gurubunun çerezlik veya çekirdek kabakları Cucurbita pepo L. botanik sınıfı içinde yer alan kabaklardan hasat sonrası uzaklaştırılan çekirdeklerin güneşte doğal olarak kurutulmasıyla elde edilen bir çerezlik çekirdek türü.
Tomarza Taşı: Gül Kurusu, Sarı, Tomarza Siyahı, Kahve, Antik Sarı, Vişne ve Gri gibi çeşitli renklerde, hafif, gözenekli, dayanıklı ve ısı yalıtımı özelliği olan, mimaride yapı, süs ve kaplama taşı olarak kullanılan doğal bir taş türü. Ocaktan yeni çıktığında yumuşak ve işlenebilir olan ve atmosfer şartlarında kendiliğinden sertleşen Tomarza taşı bu özelliğiyle de heykel gibi sanat eserlerinde kullanılır.
Yahyalı El Halısı: Kalitesi 30x35, çözgüsü 4/3 yün, kalın atkısı 4/2 yün, ince atkısı 4/2 yün, ilmelik 3,5/2 yün, hav yüksekliği 5-7 mm ve dm²'deki ilme sayısı 1050 olan ve çift Türk düğümü ile dokunan, stilize edilmiş bitkisel ve geometrik motiflerin köşe-göbek meydana getirecek şekilde halı yüzeyine dağıtıldığı ve hakim renk olarak kırmızı, lacivert, kahve rengi, sarı, gri ve tonlarının kullanıldığı bir el halısı türü.
Yamula Patlıcanı: Açık mor rengi, beyaz çizgileri, kısa, tombul ve çekirdeksiz olmasıyla Türkiye'de yetişen birçok patlıcan çeşidinden ayrılan ve kendisine has aroma ve tat özellikleri gösteren bir köy patlıcanı türü.
Erciyes Dağı: Jeolojik araştırmalara göre yaklaşık 1 Milyon yaşında olan Erciyes dağı, Kayseri'nin 25 km güneyinde yer alan, 3916 metre yükseklikte sönmüş bir volkanik dağdır.
Gesi Bağları ve Güvercinlikler: Eskiden "Gesi bağları"nın gübre ihtiyacını karşılamak ve barut yapmak için güvercin gübresi toplama amacıyla belirli yerlere yapılan ve burç adı verilen kule şeklindeki "güvercin konakları" Melikgazi İlçesi Gesi Mahallesi'nde yer alır.
Kayseri Kalesi: 3'üncü yüzyılda Roma Dönemi'nde yapılan, 6'ıncı yüzyılda Bizans Dönemi'nde daraltılan ve Selçuklu Sultanı I. Alaeddin Keykubat zamanında bugünkü şekliyle yeniden yapılan kale, Tarihi Kayseri şehrini korumak için yapılmış bir orta çağ kalesidir.
Kültepe: Kayseri tarihini 6 bin yıl önceye dayandıran belgelerin, tabletlerin ve yapıların gün ışığına çıkarıldığı Kültepe, Kayseri'nin merkezine yaklaşık 25 kilometre uzaklıkta yer alır.
