kimyanın bilim olma sürecinin ne zaman,nasıl ve hangi olay yada olaylar la başladını
Kimyanın Bilim Olma Süreci
Kimyanın bir bilim sayılması 18. yüzyılın sonlarına doğru olmuştur. 18. yüzyıla kadar gecikmesinin nedeni yanma olayını açıklayamamaktır. Johann Becher ve Geoarge Stahl adlı iki alman kimyacı tarafından bulunan teoriye göre yanan madde ateş maddesi adı verilen filojistan çıkarır. Onlara göre bir madde yandığında az miktarda kül ortaya çıkıyorsa o maddede çok miktarda filojistan bulunuyor demektir. Bu teori elementlern ateş, su , toprak , hava sayıldığı dönemlerde kabul edilebilir bir teoriydi. Ama bu dönemlerde yapılan deneyler sonucunda bu teorinin bazı eksiklikleri olduğu anlaşıldı. Örneğin bazı maddeler yandıktan sonra kütlesi azalıyor yada kütlesi artıyordu. Bu sorunun cevabını alamadıkları için kimya bir gerileme sürecine girdi.
Daha sonra Filojiston teorisini savunan kimyacılar yeni bir teori ortaya attılar. Bu teoriye göre filojiston serbest kaldığında diğer maddeler gibi katı olmayıp gaz halinde gökyüzüne yükseldiğini savudular yani filozistan negatif kütle taşımaktaydı. Ancak bu teoride kabul edilmedi. Bunun ne olduğunu anlamaya çalışan bilim insanları 18. yy sonlarına doğru çalışmalara hız verdiler.
Kimya biliminde bir dönüm nıoktası sayılan deney 1777 yılında Joseph priestley tarafından yapıldı. Kırmızı civa oksitin ısıtılmasıyla bir gazın oluştuğunu bu gazın maddelerin yanmasında etkili olduğunu anlaşıldı. Priestley bu gazı filojistonu çıkarılmış madde olarak tanımladı. Priestleyin yaptığı iş doğru ama ulaştığı sonuç yanlıştı.
Daha sonra fransız bilim insanı Lavoiser 1777 de Priestleyin yaptığı deneyi tekrarlıyarak yana olayındaki maddelerin oksijen ile etkileştiğini keşfetti. Bu açıklama ile filoziston teorisi çürütülmüş oldu. Lavoiser ise kimyanın kurucusu olarka anılmaya başlandı.
Diğer bir ifadeyle kimyanın oluşma süreci deneysel ölçümlerim doğru yorumlanması sonucunda başladı.
Kimyanın Bilim Olma Süreci
Kimyanın bir bilim sayılması 18. yüzyılın sonlarına doğru olmuştur. 18. yüzyıla kadar gecikmesinin nedeni yanma olayını açıklayamamaktır. Johann Becher ve Geoarge Stahl adlı iki alman kimyacı tarafından bulunan teoriye göre yanan madde ateş maddesi adı verilen filojistan çıkarır. Onlara göre bir madde yandığında az miktarda kül ortaya çıkıyorsa o maddede çok miktarda filojistan bulunuyor demektir. Bu teori elementlern ateş, su , toprak , hava sayıldığı dönemlerde kabul edilebilir bir teoriydi. Ama bu dönemlerde yapılan deneyler sonucunda bu teorinin bazı eksiklikleri olduğu anlaşıldı. Örneğin bazı maddeler yandıktan sonra kütlesi azalıyor yada kütlesi artıyordu. Bu sorunun cevabını alamadıkları için kimya bir gerileme sürecine girdi.
Daha sonra Filojiston teorisini savunan kimyacılar yeni bir teori ortaya attılar. Bu teoriye göre filojiston serbest kaldığında diğer maddeler gibi katı olmayıp gaz halinde gökyüzüne yükseldiğini savudular yani filozistan negatif kütle taşımaktaydı. Ancak bu teoride kabul edilmedi. Bunun ne olduğunu anlamaya çalışan bilim insanları 18. yy sonlarına doğru çalışmalara hız verdiler.
Kimya biliminde bir dönüm nıoktası sayılan deney 1777 yılında Joseph priestley tarafından yapıldı. Kırmızı civa oksitin ısıtılmasıyla bir gazın oluştuğunu bu gazın maddelerin yanmasında etkili olduğunu anlaşıldı. Priestley bu gazı filojistonu çıkarılmış madde olarak tanımladı. Priestleyin yaptığı iş doğru ama ulaştığı sonuç yanlıştı.
Daha sonra fransız bilim insanı Lavoiser 1777 de Priestleyin yaptığı deneyi tekrarlıyarak yana olayındaki maddelerin oksijen ile etkileştiğini keşfetti. Bu açıklama ile filoziston teorisi çürütülmüş oldu. Lavoiser ise kimyanın kurucusu olarka anılmaya başlandı.
Diğer bir ifadeyle kimyanın oluşma süreci deneysel ölçümlerim doğru yorumlanması sonucunda başladı.