Kişilik bozukluğu; kişinin içinde yaşadığı kültürün beklentilerinden belirgin olarak sapan sürekli davranış
ve iç yaşantı örüntüsüdür. Bu örüntü şu dört alanın en az ikisinde kendisini gösterir; biliş (kendini, başka
insanları ve olayları algılama ve yorumlama yolları), duygulanım (duygusal tepkilerin görülme sıklığı,
yoğunluğu, değişkenliği, uygunluğu), kişiler arası işlevsellik, dürtü kontrolü.
Bu sürekli örüntü esneklik göstermez ve çok çeşitli kişisel ve toplumsal durumları kapsar. Bu örüntü
değişmez, uzun süredir vardır, başlangıcı en azından genç erişkinlik ya da ergenlik dönemine uzar. Bu
sürekli örüntü, klinik açıdan belirgin bir sıkıntıya, toplumsal-mesleki alanlarda veya diğer önemli
işlevsellik alanlarında bozulmaya yol açar. Patolojik kişilik özellikleri hasta tarafından genellikle normal
olarak algılanır ve hasta bundan şikayetçi değildir. Hastalar genellikle çevreyi kendilerine uydurmaya
çalışırlar ve çevreyle sürtüşürler. Özellikler belirli bir süre, kişi veya ortamla sınırlı değildir. Süregendir,
hemen her ortamda ve kişi ya da toplulukta kendisini gösterir.
DSM-IV e göre kişilik bozuklukları 3 küme altında toplanır ve 9 kategoriye ayrılır.
A Kümesi: 3 tiptir; paranoid, şizoid ve şizotipal kişilik bozuklukları. Bu hastalar “tuhaf” ve sıra dışıdırlar.
B Kümesi: 4 tiptir; histriyonik, borderline, narsisistik, antisosyal kişilik bozuklukları. Bunlar dramatik,
duygusal-dürtüseldir.
C Kümesi: 3 tiptir; obsesif-kompulsif, çekingen, bağımlı kişilik bozuklukları. Bunlar kaygılı, korkulu ve
anksiyözdür.
Herhangi bir kişilik bozukluğun sahip olmanın yaygınlığı yaklaşık %10’dur. En sık görülenleri bağımlı,
histriyonik, obsesifkompulsif, antisosyal ve borderline kişilik bozukluklarıdır.
ve iç yaşantı örüntüsüdür. Bu örüntü şu dört alanın en az ikisinde kendisini gösterir; biliş (kendini, başka
insanları ve olayları algılama ve yorumlama yolları), duygulanım (duygusal tepkilerin görülme sıklığı,
yoğunluğu, değişkenliği, uygunluğu), kişiler arası işlevsellik, dürtü kontrolü.
Bu sürekli örüntü esneklik göstermez ve çok çeşitli kişisel ve toplumsal durumları kapsar. Bu örüntü
değişmez, uzun süredir vardır, başlangıcı en azından genç erişkinlik ya da ergenlik dönemine uzar. Bu
sürekli örüntü, klinik açıdan belirgin bir sıkıntıya, toplumsal-mesleki alanlarda veya diğer önemli
işlevsellik alanlarında bozulmaya yol açar. Patolojik kişilik özellikleri hasta tarafından genellikle normal
olarak algılanır ve hasta bundan şikayetçi değildir. Hastalar genellikle çevreyi kendilerine uydurmaya
çalışırlar ve çevreyle sürtüşürler. Özellikler belirli bir süre, kişi veya ortamla sınırlı değildir. Süregendir,
hemen her ortamda ve kişi ya da toplulukta kendisini gösterir.
DSM-IV e göre kişilik bozuklukları 3 küme altında toplanır ve 9 kategoriye ayrılır.
A Kümesi: 3 tiptir; paranoid, şizoid ve şizotipal kişilik bozuklukları. Bu hastalar “tuhaf” ve sıra dışıdırlar.
B Kümesi: 4 tiptir; histriyonik, borderline, narsisistik, antisosyal kişilik bozuklukları. Bunlar dramatik,
duygusal-dürtüseldir.
C Kümesi: 3 tiptir; obsesif-kompulsif, çekingen, bağımlı kişilik bozuklukları. Bunlar kaygılı, korkulu ve
anksiyözdür.
Herhangi bir kişilik bozukluğun sahip olmanın yaygınlığı yaklaşık %10’dur. En sık görülenleri bağımlı,
histriyonik, obsesifkompulsif, antisosyal ve borderline kişilik bozukluklarıdır.