Konya İle İlgili Şiirler - Konya Şiirleri - Konya Konulu Şiirler
Konya
Aktı gözyaşlarım silmedin Konya
Ağlıyan kimimiş demedin Konya
Erebilsem bir vuslata murada
Müjdeli haberin beklerim Konya
Evliya diyarı diyorlar sana
Onlar ki şefkattir rahmetten yana
Evladım gönderdim senin koynuna
Müjdeli haberin beklerim Konya
Hasret zor şeymiş sorma be Konya
Biz yandık ateşte sen yanma Konya
Vuslatlar ümitle dolsun ufkuna
Müjdeli haberin beklerim Konya
Acı telefonlar yürek sızlatır
İçten içe bir yerleri kanatır
Muştulu haberin ömür uzatır
Müjdeli haberin beklerim Konya
Sana anlattığım sevda türküsü
Ördüğüm yumaklar sabır örgüsü
Çektiğim çileler ömür törpüsü
Müjdeli haberin beklerim Konya
Akbaşı ağlattın muştu ver yeter
Baharlar gelmezse olurum heder
Mecnunu geçerim ferhattan beter
Müjdeli haberin beklerim Konya
Yaşar Akbaş
KONYA DA
Benim yarim bezden kilim
Dokur Konya`da Konya`da
Bülbül olmuş dertli dilim
Şakır Konya`da Konya`da
Kardeşim kendinden geçmiş
Nur çeşmesinden su içmiş
Hasret kitabını açmış
Okur Konya`da Konya`da
Gurbet ekmek ben katığım
Nişansız düşmüş tetiğim
Yazılmış nüfus kütüğüm
Şükür Konya`da Konya`da
Mevlana`nın sezmediği
Mantıkları çözmediği
Kitapların yazmadığı
Fikir Konya`da Konya`da
Ayrılıktan yemiş tekme
Yakma gurbet onu yakma
Burda gezdiğine bakma
Bekir Konya`da Konya`da
BEKİR SITKI ERDOĞAN
KONYA AAHH! KONYA! ..
Saklamış savatlı, gümüş sandıklarda
Saklamış saklayacak hiçbir şeyi kalmayana dek
Pandora kutusu kırılana kadar
Osmanlı'nın her dem ıtırlı kokusunu...
Tuğra gözlü evlatlarından memnun
Buğra yürekli konuklarıyla bahtiyar
Konyam aah! ..Konyam aahh.! ..
Hep sevdiğim,
Hep seveceğim kanaatkar sevgili..
Adese ile Afrayı bağlayan Nalçacı
Arkasında Fuar, devamında Zafer,
Alaaddin' i, Meram'ıyla...
Huzurun rüyalarımı aydınlatan bakışı
Hırsız gecelerin bana saltanatından,
Ruhuma sığınacak avuntular verir..
Aaahh! ..Sevdiğim Aaahh! ..
Hz.Mevlana' nın ruhu bir yanda,
Evliyalar şehri Konya' da...
Bir kareli Türkmen nakışı,
Ne hürdür yönler gibi
Ne esir ülkülerimde
İner ruhsar gölgeleri büyük yalnızlığıma
Ruhum şenlenir
Vuslat ve sıla anısında...
Konya aahh! .. Konya...
İçinden elmaslar akan nehir
Konya,
Yeniden bulmadır kaybolmuş asumanları,
Kavuşmadır Hz.Mevlana, HacıVeysizade'yle
Şerafettin Camiinde öğle namazı kılmadır...
Havzan' da boyumca etli ekmek yemek,
Meram' da huzuru, düşü, hülyayı bulmadır...
Evet yeniden bulmadır kaybolmuş asumanları...
Erdemin yeniden boy verdiği,
Yeşerdiği saksılarda...
Tespih çektiği pencerelerde..
Bir kudurgan yel esti savurdu beni
İçimdeki olmuş ve olmamış şeyleri...
Hissediyordum yaprak yaprak
Bir şeylerimin kuruduğunu, döküldüğünü..
Mecburen mecburiyetten Ankara' da..
İlk sarı ay,
Derin kuyulara doluştuğunu,
Sabahları olur iri, kaba, soğuk..
Yada bıkkın, boğucu, sıcak...
Giderim, gideriz özlemlerimizle
Başka yerlere..
İşte o zaman ne buyur eden olur çay' a kahveye
Ne de hatırımızı soran ön yargısız
Lanet olsun! ...
İçim burkulur yeniden
Yeniden dönerim karanlığıma
Ben oraya gitmeliymişim meğer
Konya'ya..
Konya aah! .. Konya! ..
Ekmeğe, uykuya, suya tat veren sihir! .
Aaah! Ciğerim dostlarım
Aynı amaca takılırken
Aynı anıyla kala kalmışız,
Elimiz böğrümüzde...
Konya aahh! Konya! ..
Kaybettiğim sevgili...
Abdurrahman KARA
Gecelerde Konya
Güneşinde bölük bölük yanarım
Bir Mevlana sıcaklığı Konya’da
Memlekete değer, kıymet sayarım
Bir Mevlana serinliği Konya’da
“Mesnevi” ruhuna saygı dururum
Sesini ruhumda duyar olurum
Dalgın dalgın ak göğsüme vururum
Bir Mevlana sarhoşluğu Konya’da
İçimde kabarır kutsal bir dava
Gönül arzu eder, Hak bizi sava
Sokaklarda cuşa girmiş bir hava
Bir Mevlana coşkunluğu Konya’da
Uyandım geceden, açtım perdeyi
Çok derinden bir ses; bana “Gel” deyi
Duygulu gönlüme verdi sevgiyi
Bir Mevlana sevdalığı Konya’da
Doğruldum yataktan baktım dışarı
Oynaşır kubbede yıldızlar feri
Anılır dünyaca Konya’nın yari
Bir Mevlana saygınlığı Konya’da
Özütürk aşk bahçesinde yorulmaz
Gül dalından diken batsa darılmaz
O Yeşil Kubbe’de kılalım namaz
Bir Mevlana şükürlüğü Konya’da
Ramazan Özütürk
GEZ DÜNYA'Yı GÖR KONYA'YI
Sözlerinin doğrulukta yeri var
Çünkü orda muhabbetin ser-i var
Ben bilirim yaranların yari var
Gez dünya'yı, gör konya'yı demişler
Konya'da da Mevlana'yı demişler
Sanma ki bu sözü boşa yaymışlar
Nasibi olanlar bunu duymuşlar
Muhabbet açları burda doymuşlar
Gez dünya'yı, gör konya'yı demişler
Konya'da da Mevlana'yı demişler
Orda çare olmuş daha nelere
İlim nasip olmuş divanelere
Semazenler dönmüş pervanelere
Gez dünya'yı, gör konya'yı demişler
Konya'da da Mevlana'yı demişler
Nasip oldu bende girdim dergâha
Elimi uzattım manevi şaha
Binali der, nasip olsa birdaha
Gez dünya'yı, gör konya'yı demişler
Konya'da da Mevlana'yı demişler......17.09.2008
Binali Kılıç
Konya
Aktı gözyaşlarım silmedin Konya
Ağlıyan kimimiş demedin Konya
Erebilsem bir vuslata murada
Müjdeli haberin beklerim Konya
Evliya diyarı diyorlar sana
Onlar ki şefkattir rahmetten yana
Evladım gönderdim senin koynuna
Müjdeli haberin beklerim Konya
Hasret zor şeymiş sorma be Konya
Biz yandık ateşte sen yanma Konya
Vuslatlar ümitle dolsun ufkuna
Müjdeli haberin beklerim Konya
Acı telefonlar yürek sızlatır
İçten içe bir yerleri kanatır
Muştulu haberin ömür uzatır
Müjdeli haberin beklerim Konya
Sana anlattığım sevda türküsü
Ördüğüm yumaklar sabır örgüsü
Çektiğim çileler ömür törpüsü
Müjdeli haberin beklerim Konya
Akbaşı ağlattın muştu ver yeter
Baharlar gelmezse olurum heder
Mecnunu geçerim ferhattan beter
Müjdeli haberin beklerim Konya
Yaşar Akbaş
KONYA DA
Benim yarim bezden kilim
Dokur Konya`da Konya`da
Bülbül olmuş dertli dilim
Şakır Konya`da Konya`da
Kardeşim kendinden geçmiş
Nur çeşmesinden su içmiş
Hasret kitabını açmış
Okur Konya`da Konya`da
Gurbet ekmek ben katığım
Nişansız düşmüş tetiğim
Yazılmış nüfus kütüğüm
Şükür Konya`da Konya`da
Mevlana`nın sezmediği
Mantıkları çözmediği
Kitapların yazmadığı
Fikir Konya`da Konya`da
Ayrılıktan yemiş tekme
Yakma gurbet onu yakma
Burda gezdiğine bakma
Bekir Konya`da Konya`da
BEKİR SITKI ERDOĞAN
KONYA AAHH! KONYA! ..
Saklamış savatlı, gümüş sandıklarda
Saklamış saklayacak hiçbir şeyi kalmayana dek
Pandora kutusu kırılana kadar
Osmanlı'nın her dem ıtırlı kokusunu...
Tuğra gözlü evlatlarından memnun
Buğra yürekli konuklarıyla bahtiyar
Konyam aah! ..Konyam aahh.! ..
Hep sevdiğim,
Hep seveceğim kanaatkar sevgili..
Adese ile Afrayı bağlayan Nalçacı
Arkasında Fuar, devamında Zafer,
Alaaddin' i, Meram'ıyla...
Huzurun rüyalarımı aydınlatan bakışı
Hırsız gecelerin bana saltanatından,
Ruhuma sığınacak avuntular verir..
Aaahh! ..Sevdiğim Aaahh! ..
Hz.Mevlana' nın ruhu bir yanda,
Evliyalar şehri Konya' da...
Bir kareli Türkmen nakışı,
Ne hürdür yönler gibi
Ne esir ülkülerimde
İner ruhsar gölgeleri büyük yalnızlığıma
Ruhum şenlenir
Vuslat ve sıla anısında...
Konya aahh! .. Konya...
İçinden elmaslar akan nehir
Konya,
Yeniden bulmadır kaybolmuş asumanları,
Kavuşmadır Hz.Mevlana, HacıVeysizade'yle
Şerafettin Camiinde öğle namazı kılmadır...
Havzan' da boyumca etli ekmek yemek,
Meram' da huzuru, düşü, hülyayı bulmadır...
Evet yeniden bulmadır kaybolmuş asumanları...
Erdemin yeniden boy verdiği,
Yeşerdiği saksılarda...
Tespih çektiği pencerelerde..
Bir kudurgan yel esti savurdu beni
İçimdeki olmuş ve olmamış şeyleri...
Hissediyordum yaprak yaprak
Bir şeylerimin kuruduğunu, döküldüğünü..
Mecburen mecburiyetten Ankara' da..
İlk sarı ay,
Derin kuyulara doluştuğunu,
Sabahları olur iri, kaba, soğuk..
Yada bıkkın, boğucu, sıcak...
Giderim, gideriz özlemlerimizle
Başka yerlere..
İşte o zaman ne buyur eden olur çay' a kahveye
Ne de hatırımızı soran ön yargısız
Lanet olsun! ...
İçim burkulur yeniden
Yeniden dönerim karanlığıma
Ben oraya gitmeliymişim meğer
Konya'ya..
Konya aah! .. Konya! ..
Ekmeğe, uykuya, suya tat veren sihir! .
Aaah! Ciğerim dostlarım
Aynı amaca takılırken
Aynı anıyla kala kalmışız,
Elimiz böğrümüzde...
Konya aahh! Konya! ..
Kaybettiğim sevgili...
Abdurrahman KARA
Gecelerde Konya
Güneşinde bölük bölük yanarım
Bir Mevlana sıcaklığı Konya’da
Memlekete değer, kıymet sayarım
Bir Mevlana serinliği Konya’da
“Mesnevi” ruhuna saygı dururum
Sesini ruhumda duyar olurum
Dalgın dalgın ak göğsüme vururum
Bir Mevlana sarhoşluğu Konya’da
İçimde kabarır kutsal bir dava
Gönül arzu eder, Hak bizi sava
Sokaklarda cuşa girmiş bir hava
Bir Mevlana coşkunluğu Konya’da
Uyandım geceden, açtım perdeyi
Çok derinden bir ses; bana “Gel” deyi
Duygulu gönlüme verdi sevgiyi
Bir Mevlana sevdalığı Konya’da
Doğruldum yataktan baktım dışarı
Oynaşır kubbede yıldızlar feri
Anılır dünyaca Konya’nın yari
Bir Mevlana saygınlığı Konya’da
Özütürk aşk bahçesinde yorulmaz
Gül dalından diken batsa darılmaz
O Yeşil Kubbe’de kılalım namaz
Bir Mevlana şükürlüğü Konya’da
Ramazan Özütürk
GEZ DÜNYA'Yı GÖR KONYA'YI
Sözlerinin doğrulukta yeri var
Çünkü orda muhabbetin ser-i var
Ben bilirim yaranların yari var
Gez dünya'yı, gör konya'yı demişler
Konya'da da Mevlana'yı demişler
Sanma ki bu sözü boşa yaymışlar
Nasibi olanlar bunu duymuşlar
Muhabbet açları burda doymuşlar
Gez dünya'yı, gör konya'yı demişler
Konya'da da Mevlana'yı demişler
Orda çare olmuş daha nelere
İlim nasip olmuş divanelere
Semazenler dönmüş pervanelere
Gez dünya'yı, gör konya'yı demişler
Konya'da da Mevlana'yı demişler
Nasip oldu bende girdim dergâha
Elimi uzattım manevi şaha
Binali der, nasip olsa birdaha
Gez dünya'yı, gör konya'yı demişler
Konya'da da Mevlana'yı demişler......17.09.2008
Binali Kılıç