Kul Sefili Kimdir,Kul Sefili Hayatı,Kul Sefili Biyografisi,Kul Sefili EserleriÇorum'un Sungurlu ilçesinin Beylice Köyünde 1964'te doğdum. Yoksul bir ailenin üçüncü ve son çocuğuyum. İlkokulu köyümde bitirdim, orta öğrenimime 1977'de Ankara Atatürk Lisesin de yatılı olarak başladım. Ortaokulu başarıyla bitirdim, liseyi de bazı siyasi nedenlerden dolayı bırakmak zorunda kaldım. Öğrencilik hayatımı da noktalamış oldum. Öğrencilik hayatım sona erdikten sonra, önce inşaatlarda amelelik, daha sonra usta olarak çalışmamı sürdürdüm. Ortaokul yıllarımda Halk şiiri tarzında şiirler yazmaya başladım. Şiire başlamam, etüt hocamızın duvar gazetesine asılması amacıyla herkesin kitap konulu bir şiir yazmasını istemesiyle başladı. Daha sonra da lise bir de edebiyat hocamızın mani yazmamızı istemesiyle pekişerek devam etti. Bu güne kadar bazı içerikler değiştirerek geldi.
O yıllarda, aşk ve güzellikler üzerine yazmaya çalışırken, daha sonraları siyasi bilincimi kazanmamla beraber sosyal açıdan toplumsal içerikli şiirler yazmaya başladım. Bu dönüşümde, Üstat Aşık İhsani'nin bende etkisi vardır. Genelde, kendine halk ozanıyım diyen kişide, sürekli tasavvuf içerikli veya aşk, sevda şiirleri üzerinde yoğunlaşıyorsa bunu ben eksiklik sayarım. Çünkü halk ozanı düzenle barışık olamaz, özelliklede böylesi kapitalist düzenle hiç mi hiç barışık olamaz. O nedenle halk ozanı, halkı düzene karşı savunmalıdır. Onun derdini, çilesini anlatmalıdır. Bende bunları Aşık İhsani de fazlasıyla gördüğüm için onu kendime rehber edindim. 1990 yılında Ankara halk ozanları derneğine üye oldum. İstanbul'a taşındıktan sonra irtibatım koptu. 2001 yılı içerisinde çok sevdiğim ozan arkadaşım Nesimi Şahindokuyucu'nun önerisi üzerine Halk Ozanları Kültür Vakfına üye oldum.
Mustafa Suphi isimli bir de oğlum var. Henüz 8 buçuk aylık. Çalışmalarım devam etmektedir. Halk ozanlığı üzerine araştırmalarımda mevcuttur.
ÖMRÜME DOYMADAN
Yaşım otuz saç ağardı
Ömrüm sana doyamadan
Her telinde hüsran vardı
Ömrüm sana doyamadan
Genç yaşta dişim döküldü
Sızıdan belim büküldü
Kuruyup kanım çekildi
Ömrüm sana doyamadan
Ağrılar çöktü dizime
Çizgiler indi yüzüme
Perde çekildi gözüme
Ömrüm sana doyamadan
Geçti yıllar düştüm yorgun
Aylarınan oldum dargın
Kul Sefili gider bir gün
Ömrüm sana doyamadan.
DURUR
Dört duvar var benliğimi çeviren
Bir yanı düzene çakılı durur
Çok soru var şu beynimi kemiren
Bir kaçı kafama takılı durur
Benliğim esirdir, bana yabancı
Sorular beynimi kemiren acı
Bu yorgun bedenim benden davacı
Her gün bir tarafı yıkılı durur
Beynimi kemirir düzenin kurdu
Dört duvar arası olalı yurdu
Türlü yönler ile bedenim yordu
Sanki limon gibi sıkılı durur
Beynime çelikten kapı koydular
Ne var diye içerisin oydular
Her gün akşam bir yanımı soydular
Bir yanımsa yine hep saklı durur
O saklı yanımı açamadılar
Bir adım öteye geçemediler
Orda ne var ne yok seçemediler
Yaşantımın orda bir "şekli" durur.
alıntı
O yıllarda, aşk ve güzellikler üzerine yazmaya çalışırken, daha sonraları siyasi bilincimi kazanmamla beraber sosyal açıdan toplumsal içerikli şiirler yazmaya başladım. Bu dönüşümde, Üstat Aşık İhsani'nin bende etkisi vardır. Genelde, kendine halk ozanıyım diyen kişide, sürekli tasavvuf içerikli veya aşk, sevda şiirleri üzerinde yoğunlaşıyorsa bunu ben eksiklik sayarım. Çünkü halk ozanı düzenle barışık olamaz, özelliklede böylesi kapitalist düzenle hiç mi hiç barışık olamaz. O nedenle halk ozanı, halkı düzene karşı savunmalıdır. Onun derdini, çilesini anlatmalıdır. Bende bunları Aşık İhsani de fazlasıyla gördüğüm için onu kendime rehber edindim. 1990 yılında Ankara halk ozanları derneğine üye oldum. İstanbul'a taşındıktan sonra irtibatım koptu. 2001 yılı içerisinde çok sevdiğim ozan arkadaşım Nesimi Şahindokuyucu'nun önerisi üzerine Halk Ozanları Kültür Vakfına üye oldum.
Mustafa Suphi isimli bir de oğlum var. Henüz 8 buçuk aylık. Çalışmalarım devam etmektedir. Halk ozanlığı üzerine araştırmalarımda mevcuttur.
ÖMRÜME DOYMADAN
Yaşım otuz saç ağardı
Ömrüm sana doyamadan
Her telinde hüsran vardı
Ömrüm sana doyamadan
Genç yaşta dişim döküldü
Sızıdan belim büküldü
Kuruyup kanım çekildi
Ömrüm sana doyamadan
Ağrılar çöktü dizime
Çizgiler indi yüzüme
Perde çekildi gözüme
Ömrüm sana doyamadan
Geçti yıllar düştüm yorgun
Aylarınan oldum dargın
Kul Sefili gider bir gün
Ömrüm sana doyamadan.
DURUR
Dört duvar var benliğimi çeviren
Bir yanı düzene çakılı durur
Çok soru var şu beynimi kemiren
Bir kaçı kafama takılı durur
Benliğim esirdir, bana yabancı
Sorular beynimi kemiren acı
Bu yorgun bedenim benden davacı
Her gün bir tarafı yıkılı durur
Beynimi kemirir düzenin kurdu
Dört duvar arası olalı yurdu
Türlü yönler ile bedenim yordu
Sanki limon gibi sıkılı durur
Beynime çelikten kapı koydular
Ne var diye içerisin oydular
Her gün akşam bir yanımı soydular
Bir yanımsa yine hep saklı durur
O saklı yanımı açamadılar
Bir adım öteye geçemediler
Orda ne var ne yok seçemediler
Yaşantımın orda bir "şekli" durur.
alıntı