Küresel ısınma
Güneşle yıldızlar bize sırt döndü
Doğa dengesini, yazalım dostlar
Gözlerdeki ışık, ferimiz söndü
Gazların mezarın kazalım dostlar.
Yazarlar, şairler, duyarlı olsun
Küresel ısınma, yürekte solsun
Göllere, baraja suyumuz dolsun
Ormanı, doğayı gezelim dostlar.
Yağmur bize küstü kar yatmaz oldu
Çeşmeler kurudu, hiç akmaz oldu
Gözler güzelliğe hiç bakmaz oldu
Gelin, tehlikeyi, sezelim dostlar.
Ağaçlar bahçede boynun bükecek
Susuzluktan kader deyip çekecek
Balıkçı, çiftçimiz gözyaş dökecek
Suları, yürekte, süzelim dostlar.
Şehirlerde sular hiç akmayacak
Musluk paslanacak ses çıkmayacak
Ellerde bidonlar su aranacak
Şimdiden çiçekler bezelim dostlar.
Ördekler göllerde boyunlar bükük
Orman yangınında ciğerler sökük
Ekinler tarlada kavruk hem yakık
Yüreklere sevgi dizelim dostlar.
Islak mendil ile sende al duşun
Tırnağını uzat beş öğün kaşın
Saçları sıfırda kel olsun başın
Kağıttan elbise, giyelim dostlar.
Sesime kulak ver kalemin yazsın
Kimyasal atığın, mezarın kazsın
Mazlum’un gözünde bir damla yaşsın
Kötülüğü, yazıp, çizelim dostlar.
Mazlum Zengin
KÜRESEL ISINMA
Elleriyle soğutup dondurduğu ruhuna
Medet beklediği şu ısınan küreyi de
Bu hâle getirendir kaprisleri uğruna...
İnsanın beyni gibi bencildir yüreği de...
Yarattığın ejderden bu ne korku,bu telaş?
Atomun patlayacak,küren seni yakacak...
Sen sanal dünyalara bilgisayarla ulaş...
İnsanlık ilk ânını tekrardan yaşayacak...
Güneşle yıldızlar bize sırt döndü
Doğa dengesini, yazalım dostlar
Gözlerdeki ışık, ferimiz söndü
Gazların mezarın kazalım dostlar.
Yazarlar, şairler, duyarlı olsun
Küresel ısınma, yürekte solsun
Göllere, baraja suyumuz dolsun
Ormanı, doğayı gezelim dostlar.
Yağmur bize küstü kar yatmaz oldu
Çeşmeler kurudu, hiç akmaz oldu
Gözler güzelliğe hiç bakmaz oldu
Gelin, tehlikeyi, sezelim dostlar.
Ağaçlar bahçede boynun bükecek
Susuzluktan kader deyip çekecek
Balıkçı, çiftçimiz gözyaş dökecek
Suları, yürekte, süzelim dostlar.
Şehirlerde sular hiç akmayacak
Musluk paslanacak ses çıkmayacak
Ellerde bidonlar su aranacak
Şimdiden çiçekler bezelim dostlar.
Ördekler göllerde boyunlar bükük
Orman yangınında ciğerler sökük
Ekinler tarlada kavruk hem yakık
Yüreklere sevgi dizelim dostlar.
Islak mendil ile sende al duşun
Tırnağını uzat beş öğün kaşın
Saçları sıfırda kel olsun başın
Kağıttan elbise, giyelim dostlar.
Sesime kulak ver kalemin yazsın
Kimyasal atığın, mezarın kazsın
Mazlum’un gözünde bir damla yaşsın
Kötülüğü, yazıp, çizelim dostlar.
Mazlum Zengin
KÜRESEL ISINMA
Elleriyle soğutup dondurduğu ruhuna
Medet beklediği şu ısınan küreyi de
Bu hâle getirendir kaprisleri uğruna...
İnsanın beyni gibi bencildir yüreği de...
Yarattığın ejderden bu ne korku,bu telaş?
Atomun patlayacak,küren seni yakacak...
Sen sanal dünyalara bilgisayarla ulaş...
İnsanlık ilk ânını tekrardan yaşayacak...