Kuşlarda Göç
Kuşların göçü birçok kuş türünün düzenli ve mevsimlik olarak yaptıkları yolculuklara denir. Gıda bulma, habitat ve hava koşulları nedeniyle değişik uzunluklardaki hareketler de göç kapsamında ele alınır. Ancak bunlar düzensizdir ve genellikle göçebe, işgâl ya da istila olarak tanımlanır. Göç ise diğerlerinden her yıl düzenli olarak mevsimsel nedenlerle gerçekleşmesiyle ayrılır. Tersine, göç etmeyen kuşlara yerli kuşlar denir. Kara kuşlarının çoğu uzun mesafeler kateder. En sık rastlanan göç biçimi, Kuzey Kutbu’nun ılıman yaz ikliminde yumurtlamak için kuzeye uçarlar ve kışı daha ılık geçiren güney bölgelere dönerler.
Göçün en büyük avantajı enerji gereksinimidir. Kuzeyin uzun yaz günleri kuşlara yavrularını beslemek için daha büyük avantajlar tanır. Uzun güneşlenme süreleri, gündüz kuşlarının yıl boyunca tropikal enlemlerde yaşayan kuşlara göre daha fazla yumurtlamalarını sağlar. Güz mevsiminde, günlerin kısalmasıyla kuşlar gıda miktarının mevsimin değişmesiyle fazla değişmediği, daha sıcak bölgelere dönerler.
Bu avantajlar yüksek risk, enerji bedeli ve göçün diğer risklerini dengeler. Göç sırasına yıpranma riski artabilir, örneğin Akdeniz adalarında yaşayan ve güz mevsiminde göç eden tüneyen ötücü kuşları avlayıp yavrularına yedirmek için çok geç bir üreme dönemi olan, Ada doğanı ve Büyük Avrupa yarasası da benzer bir strateji uygulayarak, geceleri göç eden tüneyen ötücü kuşları avlar.
Kuşların göçü birçok kuş türünün düzenli ve mevsimlik olarak yaptıkları yolculuklara denir. Gıda bulma, habitat ve hava koşulları nedeniyle değişik uzunluklardaki hareketler de göç kapsamında ele alınır. Ancak bunlar düzensizdir ve genellikle göçebe, işgâl ya da istila olarak tanımlanır. Göç ise diğerlerinden her yıl düzenli olarak mevsimsel nedenlerle gerçekleşmesiyle ayrılır. Tersine, göç etmeyen kuşlara yerli kuşlar denir. Kara kuşlarının çoğu uzun mesafeler kateder. En sık rastlanan göç biçimi, Kuzey Kutbu’nun ılıman yaz ikliminde yumurtlamak için kuzeye uçarlar ve kışı daha ılık geçiren güney bölgelere dönerler.
Göçün en büyük avantajı enerji gereksinimidir. Kuzeyin uzun yaz günleri kuşlara yavrularını beslemek için daha büyük avantajlar tanır. Uzun güneşlenme süreleri, gündüz kuşlarının yıl boyunca tropikal enlemlerde yaşayan kuşlara göre daha fazla yumurtlamalarını sağlar. Güz mevsiminde, günlerin kısalmasıyla kuşlar gıda miktarının mevsimin değişmesiyle fazla değişmediği, daha sıcak bölgelere dönerler.
Bu avantajlar yüksek risk, enerji bedeli ve göçün diğer risklerini dengeler. Göç sırasına yıpranma riski artabilir, örneğin Akdeniz adalarında yaşayan ve güz mevsiminde göç eden tüneyen ötücü kuşları avlayıp yavrularına yedirmek için çok geç bir üreme dönemi olan, Ada doğanı ve Büyük Avrupa yarasası da benzer bir strateji uygulayarak, geceleri göç eden tüneyen ötücü kuşları avlar.