Miri arazi bölümleri nelerdir,
Miri arazinin bölümleri hakkında kısa bilgi,
Osmanlı Devleti döneminde mülkiyeti devlete ait olan topraklara “miri arazi” adı verilmiştir. Bu topraklar işlenmesi amacıyla devlet tarafından bu topraklarda yaşayan halktan kişilere verilirdi. Bu kişiler toprakları ekip biçerdi ancak üç sene art arda toprakları boş bırakanların elinden topraklar alınarak başkalarına verilirdi. Bu sistemde amaç ise; üretimin devamlılığını sağlayarak kontrolde tutmaktır.
Miri Arazinin Bölümleri:
1- Vakıf Arazi: Bu arazilerin gelirleri cami, hastane, kervansaray, medrese gibi alanların yapımı, idaresi ve bakımı için ayrılıyordu. Vakıf topraklarının gelirlerinden vergi alınmıyordu.
2- Ocaklık Arazi: Kale muhafızlarına ve tersane giderleri için kullanılan sınır boylarındaki topraklardır.
3- Yurtluk Arazi: Sınırların korunması için sınır boylarındaki arazilerdir.
4- Mukataa: Bu arazilerin gelirleri direk hazineye kalıyordu. Bu topraklar mültezim denilen kişiler tarafından alınır ve araziler karşılığında alınan peşin bedel ise hazineye eklenirdi ve bu sisteme de “İltizam sistemi” adı verilirdi.
5- Dirlik Arazi: Bu arazilerin gelirleri ile devlet memurlarının ve askerlerinin maaşları karşılanıyordu. Dirlik araziler kendi aralarında üç gruba ayrılıyordu;
a- Has: Senelik geliri 100.000 akçeden fazla olan topraklardır. Bu araziler padişah başta olmak üzere divan üyelerine, beylerbeyine, şehzadelere ve sancak beylerine verilirdi.
b- Zeamet: Senelik geliri 20.000 ile 100.000 akçe arasındaki topraklara verilen isimdir. Bu topraklar ikinci derecede olan Alaybeyleri, kapıcıbaşı, Divan katipleri gibi memurlara veriliyordu.
c- Tımar: Bu toprakların senelik geliri 3.000 akçe ile 20.000 akçe arasındaydı. Tımar toprakları savaşlarda orduya ve millete fayda sağlayan kişilere verilirdi. Bu toprakları işleyen tımarlı sipahiler, toprakların gelirlerinin bir kısmı ile atlı asker yetiştiriliyordu bir kısmını da maaş olarak tımarlı sipahiler alıyordu. Ayrıca tımar sistemine bağlı olan topraklar “Tahrir” adı verilen topraklara kayıt oluyordu.
Miri arazinin bölümleri hakkında kısa bilgi,
Osmanlı Devleti döneminde mülkiyeti devlete ait olan topraklara “miri arazi” adı verilmiştir. Bu topraklar işlenmesi amacıyla devlet tarafından bu topraklarda yaşayan halktan kişilere verilirdi. Bu kişiler toprakları ekip biçerdi ancak üç sene art arda toprakları boş bırakanların elinden topraklar alınarak başkalarına verilirdi. Bu sistemde amaç ise; üretimin devamlılığını sağlayarak kontrolde tutmaktır.
Miri Arazinin Bölümleri:
1- Vakıf Arazi: Bu arazilerin gelirleri cami, hastane, kervansaray, medrese gibi alanların yapımı, idaresi ve bakımı için ayrılıyordu. Vakıf topraklarının gelirlerinden vergi alınmıyordu.
2- Ocaklık Arazi: Kale muhafızlarına ve tersane giderleri için kullanılan sınır boylarındaki topraklardır.
3- Yurtluk Arazi: Sınırların korunması için sınır boylarındaki arazilerdir.
4- Mukataa: Bu arazilerin gelirleri direk hazineye kalıyordu. Bu topraklar mültezim denilen kişiler tarafından alınır ve araziler karşılığında alınan peşin bedel ise hazineye eklenirdi ve bu sisteme de “İltizam sistemi” adı verilirdi.
5- Dirlik Arazi: Bu arazilerin gelirleri ile devlet memurlarının ve askerlerinin maaşları karşılanıyordu. Dirlik araziler kendi aralarında üç gruba ayrılıyordu;
a- Has: Senelik geliri 100.000 akçeden fazla olan topraklardır. Bu araziler padişah başta olmak üzere divan üyelerine, beylerbeyine, şehzadelere ve sancak beylerine verilirdi.
b- Zeamet: Senelik geliri 20.000 ile 100.000 akçe arasındaki topraklara verilen isimdir. Bu topraklar ikinci derecede olan Alaybeyleri, kapıcıbaşı, Divan katipleri gibi memurlara veriliyordu.
c- Tımar: Bu toprakların senelik geliri 3.000 akçe ile 20.000 akçe arasındaydı. Tımar toprakları savaşlarda orduya ve millete fayda sağlayan kişilere verilirdi. Bu toprakları işleyen tımarlı sipahiler, toprakların gelirlerinin bir kısmı ile atlı asker yetiştiriliyordu bir kısmını da maaş olarak tımarlı sipahiler alıyordu. Ayrıca tımar sistemine bağlı olan topraklar “Tahrir” adı verilen topraklara kayıt oluyordu.
