Günümüzde obezite tedavisinde cerrahi tedavi; diyet, spor ve vesair pratiklerle sonuç alamayan hastalara kesin, kalıcı ve tek tahlil yolu üzere empoze ediliyorsa da, uzun devir takiplerde o denli olmadığı ortaya çıkıyor.
Obezite cerrahisi pratikleri son 10 yılda giderek yaygınlaştı. Bu mühlet zarfında uzun devir hasta takibi ve obezite cerrahisinin geç periyot meseleleriyle sıkça karşılaşır olduk. Bize nazaran obezite cerrahisi sonrası en değerli mesele istikrarlı ve sağlıklı beslenmenin öğrenilememesi ve hastaların sistemli olarak takip edilmemesidir. Ameliyat listelerine her gün yeni hastalar ekleyen tabipler yavaş yavaş eski hastalarını unutmaktadır. Doktorların her ortamda olduğu üzere ekip çalışması konusundaki isteksizlik ve deneyimsizlikleri de eklenince bariatrik cerrahi deneyimi olan diyetisyen yardımı alınmadığından ve hastalarla kâfi muhabere sağlanmadığından; küçülmüş olan mide şiddetli ve tatlı yeme tacizlerine dayanamayıp 12. ay sonrasında bu savaşı kaybetmekte ve arkaya kilo alma devri başlamaktadır.
Lakin hastaların beklentisi çoklukla ameliyat olduktan sonraki 6 ay, 1 yıl üzere periyotlarda belli başlı kurallara uyup zayıflayıp, tekrar eskisi üzere her türlü gıdayı tüketmek ancak zayıf kalmaktır. Oysaki kalıcı hayat üslubu ve beslenme alışkanlık değişimi sağlanmaz ise verilen kilolar geri alınacaktır.
Obezite Cerrahisi bu noktada transplant cerrahisi üzere değerlendirilmeli, organın mevcut durumunu korumak için en başta hasta, cerrah ve diyetisyen; uygun bir ekip oluşturup zayıflamayı değil zayıf kalmayı başarmalıdır. Yani sağlıklı beslenmenin öğrenilmesi amaçlanmalıdır.
Unutulmaması gereken nokta bizlerin yani cerrahi uygulamayı yapanların, hastalarımız üzerindeki tesiri daha ziyade olduğudur. Her ne kadar mütemadi ve tertipli diyetisyen desteği alınsa da bariatrik cerrahta sık ve nizamlı muhabere kurarak hastaya takip edildiğini hissettirmelidir. Ekip çalışmasında; dinamik muhabere ve en kıymetlisi sık muhabere Obezite Cerrahisi sonrasında başarıyı arttırmaktadır.
Obezite cerrahisi pratikleri son 10 yılda giderek yaygınlaştı. Bu mühlet zarfında uzun devir hasta takibi ve obezite cerrahisinin geç periyot meseleleriyle sıkça karşılaşır olduk. Bize nazaran obezite cerrahisi sonrası en değerli mesele istikrarlı ve sağlıklı beslenmenin öğrenilememesi ve hastaların sistemli olarak takip edilmemesidir. Ameliyat listelerine her gün yeni hastalar ekleyen tabipler yavaş yavaş eski hastalarını unutmaktadır. Doktorların her ortamda olduğu üzere ekip çalışması konusundaki isteksizlik ve deneyimsizlikleri de eklenince bariatrik cerrahi deneyimi olan diyetisyen yardımı alınmadığından ve hastalarla kâfi muhabere sağlanmadığından; küçülmüş olan mide şiddetli ve tatlı yeme tacizlerine dayanamayıp 12. ay sonrasında bu savaşı kaybetmekte ve arkaya kilo alma devri başlamaktadır.
Lakin hastaların beklentisi çoklukla ameliyat olduktan sonraki 6 ay, 1 yıl üzere periyotlarda belli başlı kurallara uyup zayıflayıp, tekrar eskisi üzere her türlü gıdayı tüketmek ancak zayıf kalmaktır. Oysaki kalıcı hayat üslubu ve beslenme alışkanlık değişimi sağlanmaz ise verilen kilolar geri alınacaktır.
Obezite Cerrahisi bu noktada transplant cerrahisi üzere değerlendirilmeli, organın mevcut durumunu korumak için en başta hasta, cerrah ve diyetisyen; uygun bir ekip oluşturup zayıflamayı değil zayıf kalmayı başarmalıdır. Yani sağlıklı beslenmenin öğrenilmesi amaçlanmalıdır.
Unutulmaması gereken nokta bizlerin yani cerrahi uygulamayı yapanların, hastalarımız üzerindeki tesiri daha ziyade olduğudur. Her ne kadar mütemadi ve tertipli diyetisyen desteği alınsa da bariatrik cerrahta sık ve nizamlı muhabere kurarak hastaya takip edildiğini hissettirmelidir. Ekip çalışmasında; dinamik muhabere ve en kıymetlisi sık muhabere Obezite Cerrahisi sonrasında başarıyı arttırmaktadır.
