Öfkeyi doğru bir biçimde anlamlandırıp ifade etmeye öfke kontrolü denir. Öfke kontrolü için etkili olan pek çok yöntem vardır. Bu yöntemlerin temelinde farkındalık yatar (Kökdemir, 2004). Doğru yöntem kişinin yapısına göre değişir ancak akılcı davranıp öfkenin varlığı fark edildiği sürece kontrol altında tutmak daha kolay olur. Türk Psikologlar Derneğine göre öfke kontrolü için aşağıdaki stratejiler kullanılabilir
Gevşeme: Nefes egzersizleri ve diyafram nefesi öfke yönetiminde önemli bir etkendir. Diyafram nefesinde nefes alıp verirken göğsün değil karnın şişmesi önemlidir. Sakinleştirici durum veya manzaraları göz önünde canlandırıp aynı zamanda kendine olumlu telkinler vermek öfke anında gevşemeyi sağlar (Demirkasımoğlu, 2007).
Bilişsel Yeniden Yapılanma: Düşünme tarzını yeniden şekillendirmektir. Bireyin öfkeyle ilgili yanlış atıflarını ve bilişsel çarpıtmalarını değiştirmek yeni bir bakış açısı kazanmasını sağlar (Türkçapar, 2004).
Problemi Çözme: Eğer sorun çevreden değil de bireyden kaynaklanıyorsa ve çözülebilecek gibiyse sorunla yüzleşme sağlanır. Değiştirilebilecek bir şeyse çözüm önerileri araştırılır.
Daha İyi İletişim: Öfkeli bireyler dürtüsel düşünüp konuşarak yıkıcı davranabilirler. Burada öğretilmesi gereken önce bir durup kendilerini gözlemleyip akla gelen ilk şeyi söylemek yerine düşünerek konuşmaktır.
Mizah Kullanımı: Öfkenin azaltılıp durumun yumuşatılmasında mizah kullanımının önemli bir yeri vardır. Ancak mizah kullanımı demek sorunun geçiştirilip üzerinin örtülmesi demek değil sorunla yapıcı bir biçimde yüzleşmek demektir. Mizah kullanırken alaycı bir tutumdan kaçınılır aksi halde bu durum öfkenin sağlıksız bir biçimde ifade edilmesine dönüşür (Öztürk, 2012).
Çevre Değişikliği: Öfkeye neden olan dış faktörler kişiyi bunaltıp öfkeli bir ruh hali içinde olmasına nede olur. Bu gibi durumlarda stresli olunan saatlerde birey kendisi için vakit ayırırsa öfke denetimini daha sağlıklı yapar.
Gevşeme: Nefes egzersizleri ve diyafram nefesi öfke yönetiminde önemli bir etkendir. Diyafram nefesinde nefes alıp verirken göğsün değil karnın şişmesi önemlidir. Sakinleştirici durum veya manzaraları göz önünde canlandırıp aynı zamanda kendine olumlu telkinler vermek öfke anında gevşemeyi sağlar (Demirkasımoğlu, 2007).
Bilişsel Yeniden Yapılanma: Düşünme tarzını yeniden şekillendirmektir. Bireyin öfkeyle ilgili yanlış atıflarını ve bilişsel çarpıtmalarını değiştirmek yeni bir bakış açısı kazanmasını sağlar (Türkçapar, 2004).
Problemi Çözme: Eğer sorun çevreden değil de bireyden kaynaklanıyorsa ve çözülebilecek gibiyse sorunla yüzleşme sağlanır. Değiştirilebilecek bir şeyse çözüm önerileri araştırılır.
Daha İyi İletişim: Öfkeli bireyler dürtüsel düşünüp konuşarak yıkıcı davranabilirler. Burada öğretilmesi gereken önce bir durup kendilerini gözlemleyip akla gelen ilk şeyi söylemek yerine düşünerek konuşmaktır.
Mizah Kullanımı: Öfkenin azaltılıp durumun yumuşatılmasında mizah kullanımının önemli bir yeri vardır. Ancak mizah kullanımı demek sorunun geçiştirilip üzerinin örtülmesi demek değil sorunla yapıcı bir biçimde yüzleşmek demektir. Mizah kullanırken alaycı bir tutumdan kaçınılır aksi halde bu durum öfkenin sağlıksız bir biçimde ifade edilmesine dönüşür (Öztürk, 2012).
Çevre Değişikliği: Öfkeye neden olan dış faktörler kişiyi bunaltıp öfkeli bir ruh hali içinde olmasına nede olur. Bu gibi durumlarda stresli olunan saatlerde birey kendisi için vakit ayırırsa öfke denetimini daha sağlıklı yapar.