Büyümek bir çocuk için kimi vakit eğlenceli bir süreçken, kimi vakit da bilinmeyene gerçek giden telaşlı bir yoldur. Tıpkı OKULA BAŞAMAK gibi…
Toplumsallaşma sürecine adım attığı birinci ortam olan okul, çocuk için yeni ve bilinmez bir süreçtir. Çocuğun hayatında kıymetli bir kilometre taşı olan “okula başlama” yeni bir süreçtir ve çocuk için bilinmez olduğundan ötürü vakit zaman beraberinde dehşet ve tasayı getirebilir. Ekseriyetle 6-11 yaş ortası görülen okul korkusu daha küçük yaş kümelerinde da görülebilmektedir. Çocukta yaşanılan bu duruma vaktinde müdahale edilmezse, çocuğun ileriki yaşlarında öteki ruhsal sorunlara de yol açabilir.
Ebeveynler Pekala Ne Yapmalı?
Çocuğunuzu okula hazırlayın!Okul alışverişini eğlenceli kılarak alışverişi birlikte yapın. Okullar açılmadan evvel çocuğunuzun okulunu görmesini sağlayın ve bilinmeyen sorularına yanıt bulması ismine mümkünse okulu gezdirerek (tuvaletin ve sınıfının nerede olduğu gibi…) çocuğunuza yardımcı olun.
Öğretmeni ile tanışın! Kimi vakit ebeveynlerinden ayrılma konusunda sorun yaşayan çocuklar, zihinlerinde “Annem olmadan ne yapacağım? Kimden yardım isteyeceğim?” üzere sorularla okul ortamında dehşete kapılabilirler. Bu durumdan ötürü okul açılmadan evvel çocuğunuzu öğretmeni ile tanıştırın ve yardım isteyeceği durumlarda öğretmeninden dayanak alabileceğini onunla paylaşın.
Sorularını geçiştirmeyin! Okul vakti yaklaştıkça çocuğunuz heyecan, telaş üzere hislerle birçok soruya karşılık aramaya başlar. Çocuğunuzun okul ortamında kendini inançta ve rahat hissetmesi için ona rehberlik edin ve sorularına (Ya arkadaş bulamazsam, nasıl arkadaş edinirim, ya seni özlersem, ya eşyalarımı unutursam, vb…) olabildiğince net, somut ve ayrıntılı cevaplar verin.
Birinci güne dikkat! Çocuğunuz sizden ayrılmak istemeyebilir ve hatta ağlayabilir. Bu durumda kararlı, dengeli, sabırlı ve sakin olun. Dert, ayna manzarası olan bir durumdur. Siz kaygılandıkça çocuğunuzun da kaygılanacağını unutmayınız. Ebediyen yumuşak bir tonda onu ne vakit alacağınızı söz edin ve gülümseyerek onu uğurlayın. Vedalaşmanız bir ayrılık seremonisine dönmeden kısa tutun ve öğretmeninin yönergelerine uyun. Okul çıkışında ise tekrar gülümseyerek çocuğunuzu karşılayın ve bu rutini daima uygulayın.
Empati kurun! Sizin hayatında olan kimi değişikliklerde (iş değişimi, yeni bir yere taşınmak, çocuk sahibi olmak, vb…) yaşadığınız dehşetler üzere tıpkı çocuğunuzda bu yeni ve bilinmeyen durumda endişe ve dert yaşayabilir.
“Bugün karnım ağrıyor”Okulun birinci haftaları çocuğunuz ağlayabilir, okula gitmek istemeyebilir ve hatta nedensiz karın ağrıları ile karşılaşabilirsiniz. Bu durumlar oryantasyon süreci içerisinde olan çocuk için beklenen davranışlardır. Fakat yeniden de çocuğunuzun hislerini yok saymamalısınız. Yaşadığı hisleri size söz etmesi için çocuğunuzu cesaretlendirin ve onunla konuşun. Neden korktuğunu ya da okula gitmek istemediğini anlamaya çalışın ve bahisle ilgili okulunuzla irtibatta olun.
Dengeli Olun! Bir ebeveyn “Bugün okula gitmeli” derken öteki bir ebeveyn konutta kalabilir dememelidir. Ebeveynler ortasında net bir fikir, davranış ve tavır içerisinde olmalıdır.
Takviye Alın! Tüm bu çalışmalar ebeveyn tarafından yapıldığı halde okul periyodundan itibaren çocuğunuzda iştah kaybı, isteksizlik (en sevdiği oyunu oynamama gibi), alt ıslatma/dışkı kaçırma, uyku sorunları üzere meseleler baş göstermeye başladıysa uzman takviyesi almayı ihmal etmeyiniz.
Toplumsallaşma sürecine adım attığı birinci ortam olan okul, çocuk için yeni ve bilinmez bir süreçtir. Çocuğun hayatında kıymetli bir kilometre taşı olan “okula başlama” yeni bir süreçtir ve çocuk için bilinmez olduğundan ötürü vakit zaman beraberinde dehşet ve tasayı getirebilir. Ekseriyetle 6-11 yaş ortası görülen okul korkusu daha küçük yaş kümelerinde da görülebilmektedir. Çocukta yaşanılan bu duruma vaktinde müdahale edilmezse, çocuğun ileriki yaşlarında öteki ruhsal sorunlara de yol açabilir.
Ebeveynler Pekala Ne Yapmalı?
Çocuğunuzu okula hazırlayın!Okul alışverişini eğlenceli kılarak alışverişi birlikte yapın. Okullar açılmadan evvel çocuğunuzun okulunu görmesini sağlayın ve bilinmeyen sorularına yanıt bulması ismine mümkünse okulu gezdirerek (tuvaletin ve sınıfının nerede olduğu gibi…) çocuğunuza yardımcı olun.
Öğretmeni ile tanışın! Kimi vakit ebeveynlerinden ayrılma konusunda sorun yaşayan çocuklar, zihinlerinde “Annem olmadan ne yapacağım? Kimden yardım isteyeceğim?” üzere sorularla okul ortamında dehşete kapılabilirler. Bu durumdan ötürü okul açılmadan evvel çocuğunuzu öğretmeni ile tanıştırın ve yardım isteyeceği durumlarda öğretmeninden dayanak alabileceğini onunla paylaşın.
Sorularını geçiştirmeyin! Okul vakti yaklaştıkça çocuğunuz heyecan, telaş üzere hislerle birçok soruya karşılık aramaya başlar. Çocuğunuzun okul ortamında kendini inançta ve rahat hissetmesi için ona rehberlik edin ve sorularına (Ya arkadaş bulamazsam, nasıl arkadaş edinirim, ya seni özlersem, ya eşyalarımı unutursam, vb…) olabildiğince net, somut ve ayrıntılı cevaplar verin.
Birinci güne dikkat! Çocuğunuz sizden ayrılmak istemeyebilir ve hatta ağlayabilir. Bu durumda kararlı, dengeli, sabırlı ve sakin olun. Dert, ayna manzarası olan bir durumdur. Siz kaygılandıkça çocuğunuzun da kaygılanacağını unutmayınız. Ebediyen yumuşak bir tonda onu ne vakit alacağınızı söz edin ve gülümseyerek onu uğurlayın. Vedalaşmanız bir ayrılık seremonisine dönmeden kısa tutun ve öğretmeninin yönergelerine uyun. Okul çıkışında ise tekrar gülümseyerek çocuğunuzu karşılayın ve bu rutini daima uygulayın.
Empati kurun! Sizin hayatında olan kimi değişikliklerde (iş değişimi, yeni bir yere taşınmak, çocuk sahibi olmak, vb…) yaşadığınız dehşetler üzere tıpkı çocuğunuzda bu yeni ve bilinmeyen durumda endişe ve dert yaşayabilir.
“Bugün karnım ağrıyor”Okulun birinci haftaları çocuğunuz ağlayabilir, okula gitmek istemeyebilir ve hatta nedensiz karın ağrıları ile karşılaşabilirsiniz. Bu durumlar oryantasyon süreci içerisinde olan çocuk için beklenen davranışlardır. Fakat yeniden de çocuğunuzun hislerini yok saymamalısınız. Yaşadığı hisleri size söz etmesi için çocuğunuzu cesaretlendirin ve onunla konuşun. Neden korktuğunu ya da okula gitmek istemediğini anlamaya çalışın ve bahisle ilgili okulunuzla irtibatta olun.
Dengeli Olun! Bir ebeveyn “Bugün okula gitmeli” derken öteki bir ebeveyn konutta kalabilir dememelidir. Ebeveynler ortasında net bir fikir, davranış ve tavır içerisinde olmalıdır.
Takviye Alın! Tüm bu çalışmalar ebeveyn tarafından yapıldığı halde okul periyodundan itibaren çocuğunuzda iştah kaybı, isteksizlik (en sevdiği oyunu oynamama gibi), alt ıslatma/dışkı kaçırma, uyku sorunları üzere meseleler baş göstermeye başladıysa uzman takviyesi almayı ihmal etmeyiniz.
