Mektebe başlama hem evlat hem ana peder için yeni ve heyecan verici bir durumdur. Mektebe başlamadan evvel devrinin büyük çoğunluğunu meskende ve ailesi ile geçiren evlat mektebe başlaması ile bambaşka bir toplumsal etrafa girmektedir. Mektep aslında birinci toplumsallaşma tarafıdır. Artık onun da oyun dışında maksatları, aktiviteleri ve sorumlulukları olacaktır. Aileden ayrılma tasası, yeni ortama ayak uyduramama korkusu evlatların meşakkat yaşamasına neden olmaktadır. Evlatlar kendisinden büyüklerden zarar görme telaşı yaşayabilmektedir. Evladın daha evvel ana sınıfı ya da kreş deneyiminin olması başlama sürecini kolaylaştırırken olmaması bu başlangıcı zorlaştırmaktadır.
Mektebe başlamadan konut için mektebe yönelik hazırlıklar yapılmalıdır. Sorumluluk duygusu geliştirilmeli, yemek ve uyku saatleri nizama sokulmalıdır. Mektebe başlarken ailecek birlikte mektep alışverişi yapmak ve evladın güzeline gidebilecek şeyler alınabilir. Mektep hazırlığı ana peder ile sefalı bir aktiflik formunda yapılabilir. Mektepten neler öğreneceği, mektebin kendisine neler katacağı anlatılmalıdır.
Mektebin birinci günü mümkünse ana peder ve evlat mektebe birlikte giderek evladın kendisini yalnız hissetmemesi sağlanmalıdır. Birinci gün kesinlikle mektepte gitmesi sağlanmalı ve özelikle birinci günlerde devamsızlık konusunda taviz verilmemelidir. Mektebe gitmek istemeyen çocuklarda bulantı, baş ağrısı, kusma, karın ağrısı görülebilir. Gerçek bir hastalık olmadığından emin olunarak bu belirtilerin mektebe gitmek istememekten kaynaklanması durumunda devamsızlık yapmasına müsaade verilmemelidir. Mektebe geç kalma konusunda da taviz verilmemelidir.
Mektep hakkında haber verilmeli, mektepte yaşayabileceği şeyler anlatılmalı, olumsuz durumlarda ana pedere nasıl ulaşacağı konusu netleştirilmeli ve evladın kendisini inançta hissetmesi sağlanmalıdır. Mektebe gitmek istememesine karşı ceza, sıkıntı kullanma üzere davranışlar sorunu çözmeyecektir. Ana peder yeterli bir muhabere ile mektebe gitmenin bir sorumluluk olduğunu somut ve net bir lisanla anlatmalıdır. Kıyaslama yapılmamalıdır. Mektebe gitme konusunda pazarlık ya da ikna uğraşına girilmemelidir. Birinci günlerde meskene geldiğinde mektepte yaşadıkları ile ilgili konuşulabilir. Mektep fobisine dikkat edilmelidir. Gerekirse profesyonel bir ruhsal danışmanlık hizmeti alınmalıdır.
Her evlat açısından mektebe başlamak hayli hassas bir periyottur. Bu açıdan mektep ve muallim seçiminin, aile ve evladın kişiliğine, beklentilerine münâsib olması kıymetlidir.
MEKTEPLER AÇILMADAN EVVEL ALINACAK TEDBIRLER
• Evladınızı duygusal ve ruhsal cepheden mektebe hazırlayın. Başlamadan evvel mektebi gezdirin ve hocayla muhabere kurmasın sağlayın. Şayet isterse hocayla vakit geçirmesini sağlayın. Bu evladın inançta hissetmesi açısından epeyce kıymetlidir.
• Birinci haftalarda biraz gerilim ve telaş yaşamasının alışılagelmiş olduğunu ona anlatın. Mektebe başlamadan evvel bu mevzuyla ilgili muhakkak konuşun. Olağanda evlatların armoni süreci 3 ile 21 gün arasında değişmektedir. Bu nedenle sabırlı olmak gerekir.
• Evladınızın fizikî ve ruhsal sıhhatini denetim ettirin. Evlat hekimi, göz hekimi ve diş tabibi muayeneleriyle birlikte gerekiyorsa psikolog görüşmesini organize edin.
• Mektepler açılmadan en az bir hafta evvel uyku ve yemek saatlerini tekrar planlayın. Televizyon ve bilgisayar önünde geçirdiği saatleri kısıtlamaya çalışın. Yaz aylarında bu mühletler artabiliyor. Lakin mektepler açılırken bu vakit dilimlerinin azalması gerekiyor.
• Ders motivasyonunu artırabilecek eğitim materyalleri alın. Mektep alışverişine birlikte çıkın ve mümkün olduğunca onun seçimlerine değer gösterin.
• Öğrencilik yıllarınız ile ilgili paylaşımlarda bulunun. Bu paylaşım onlara öğüt vermekten daha çok işe yarıyor.
Şayet yeterli hazırladığınızı düşünüyorsanız sınıf kapısında çok çokça oyalanmayın. Siz oradan ayrıldıktan sonra kendini yeterli hissedecektir. Haneye geldiğinde isterse mektepte yaşadıklarıyla ilgili onunla konuşun. Anlatması konusunda zorlamayın, sabırlı olun, kendi istediği hengam anlatmasına müsaade verin. Çıkışta siz alacaksanız tam vaktinde orada olmaya çalışın.
Koordinasyon vadesinin uzaması ya da yansıların şiddetli olması durumunda bilirkişilerden yardım alın. Ebeveynlik evlatları yalnızca korumak değildir. Onları gerçek hayata hazırlamak, sağlıklı büyümelerine yardımcı olmak ve güçlendirmektir.
Mektebe başlamadan konut için mektebe yönelik hazırlıklar yapılmalıdır. Sorumluluk duygusu geliştirilmeli, yemek ve uyku saatleri nizama sokulmalıdır. Mektebe başlarken ailecek birlikte mektep alışverişi yapmak ve evladın güzeline gidebilecek şeyler alınabilir. Mektep hazırlığı ana peder ile sefalı bir aktiflik formunda yapılabilir. Mektepten neler öğreneceği, mektebin kendisine neler katacağı anlatılmalıdır.
Mektebin birinci günü mümkünse ana peder ve evlat mektebe birlikte giderek evladın kendisini yalnız hissetmemesi sağlanmalıdır. Birinci gün kesinlikle mektepte gitmesi sağlanmalı ve özelikle birinci günlerde devamsızlık konusunda taviz verilmemelidir. Mektebe gitmek istemeyen çocuklarda bulantı, baş ağrısı, kusma, karın ağrısı görülebilir. Gerçek bir hastalık olmadığından emin olunarak bu belirtilerin mektebe gitmek istememekten kaynaklanması durumunda devamsızlık yapmasına müsaade verilmemelidir. Mektebe geç kalma konusunda da taviz verilmemelidir.
Mektep hakkında haber verilmeli, mektepte yaşayabileceği şeyler anlatılmalı, olumsuz durumlarda ana pedere nasıl ulaşacağı konusu netleştirilmeli ve evladın kendisini inançta hissetmesi sağlanmalıdır. Mektebe gitmek istememesine karşı ceza, sıkıntı kullanma üzere davranışlar sorunu çözmeyecektir. Ana peder yeterli bir muhabere ile mektebe gitmenin bir sorumluluk olduğunu somut ve net bir lisanla anlatmalıdır. Kıyaslama yapılmamalıdır. Mektebe gitme konusunda pazarlık ya da ikna uğraşına girilmemelidir. Birinci günlerde meskene geldiğinde mektepte yaşadıkları ile ilgili konuşulabilir. Mektep fobisine dikkat edilmelidir. Gerekirse profesyonel bir ruhsal danışmanlık hizmeti alınmalıdır.
Her evlat açısından mektebe başlamak hayli hassas bir periyottur. Bu açıdan mektep ve muallim seçiminin, aile ve evladın kişiliğine, beklentilerine münâsib olması kıymetlidir.
MEKTEPLER AÇILMADAN EVVEL ALINACAK TEDBIRLER
• Evladınızı duygusal ve ruhsal cepheden mektebe hazırlayın. Başlamadan evvel mektebi gezdirin ve hocayla muhabere kurmasın sağlayın. Şayet isterse hocayla vakit geçirmesini sağlayın. Bu evladın inançta hissetmesi açısından epeyce kıymetlidir.
• Birinci haftalarda biraz gerilim ve telaş yaşamasının alışılagelmiş olduğunu ona anlatın. Mektebe başlamadan evvel bu mevzuyla ilgili muhakkak konuşun. Olağanda evlatların armoni süreci 3 ile 21 gün arasında değişmektedir. Bu nedenle sabırlı olmak gerekir.
• Evladınızın fizikî ve ruhsal sıhhatini denetim ettirin. Evlat hekimi, göz hekimi ve diş tabibi muayeneleriyle birlikte gerekiyorsa psikolog görüşmesini organize edin.
• Mektepler açılmadan en az bir hafta evvel uyku ve yemek saatlerini tekrar planlayın. Televizyon ve bilgisayar önünde geçirdiği saatleri kısıtlamaya çalışın. Yaz aylarında bu mühletler artabiliyor. Lakin mektepler açılırken bu vakit dilimlerinin azalması gerekiyor.
• Ders motivasyonunu artırabilecek eğitim materyalleri alın. Mektep alışverişine birlikte çıkın ve mümkün olduğunca onun seçimlerine değer gösterin.
• Öğrencilik yıllarınız ile ilgili paylaşımlarda bulunun. Bu paylaşım onlara öğüt vermekten daha çok işe yarıyor.
Şayet yeterli hazırladığınızı düşünüyorsanız sınıf kapısında çok çokça oyalanmayın. Siz oradan ayrıldıktan sonra kendini yeterli hissedecektir. Haneye geldiğinde isterse mektepte yaşadıklarıyla ilgili onunla konuşun. Anlatması konusunda zorlamayın, sabırlı olun, kendi istediği hengam anlatmasına müsaade verin. Çıkışta siz alacaksanız tam vaktinde orada olmaya çalışın.
Koordinasyon vadesinin uzaması ya da yansıların şiddetli olması durumunda bilirkişilerden yardım alın. Ebeveynlik evlatları yalnızca korumak değildir. Onları gerçek hayata hazırlamak, sağlıklı büyümelerine yardımcı olmak ve güçlendirmektir.