ORDU KUMRU
Orta Karadeniz Bölgesi’nde, Ordu İline bağlı bir ilçe olan Kumru, doğusunda Korgan batısında Akkuş, kuzeyinde Fatsa, kuzeybatısında Ünye ve güneyinde Niksar ilçeleri ile çevrilidir. İlçe toprakları dağlık ve engebeli bir arazi yapısına sahiptir. İlçe topraklarının güneyini Canik Dağları engebelendirir. Elekçi Deresi ve kolları bu dağları derin biçimde parçalamıştır. Canik Dağlarının vadileri arasında yer alan ilçe merkezinin ortasından Elekçi deresi geçmektedir. İlçe topraklarını Elekçi Deresi dışında Pınaralan, Akkancık, Soğukpınar, Kırkkızlar, Boyacılı, Karacalar ve Çatılı akarsuları sulamaktadır.
İlçede Karadeniz iklimi hüküm sürmekte olup, yazları sıcak, kışları soğuk geçmektedir. Kış ayları genellikle yağmur ve kar yağışlıdır. Her mevsimde yağış görülür. İl merkezine uzaklığı 98 km. olan ilçenin deniz seviyesinden yüksekliği 450 m.dir. Yüzölçümü 344 km2 olan ilçenin toplam nüfusu (2000 Yılı sayım sonuçlarına göre) 44.307’dir.
İlçede dağlar ormanlar kaplı olup, gürgen, karaağaç, meşe, kestane, ceviz ve yüksek kesimlerde iğne yapraklı ağaçları bulunmaktadır. Bu ormanlarda az da olsa kayın ağaçlarına da rastlanmaktadır.
İlçenin ekonomisi tarım, ormancılık ve hayvancılığa dayalıdır. Yetiştirilen belli başlı ürünler, fındık, mısır ve patatestir. Az miktarda arpa, fasulye, kendir, buğday, armut ve elma yetiştirilir. Hayvancılıkta ise sığır, koyun ve keçi yetiştirilir. Arıcılık da yapılmaktadır. Ormancılık ilçenin bir diğer gelir kaynağıdır.
İlçenin eski isminin Karacaali ve Karaçalı olduğu söylenmektedir. Ancak Kumru adının nerden kaynaklandığı konusunda bazı iddialar bulunmaktadır. Bunlardan birine göre Elekçi Deresi bilinmeyen bir tarihte taşarak ilçeyi kum içerisinde bırakmıştır. Bu nedenle de Kumlu ismi ile tanınmış ve daha sonra bu isim Kumru’ya dönüşmüştür. Bir diğer iddiaya göre de Kuman Türkleri uzun süre burada kalmış ve yaşadıkları bu yöreye Kumru ismini vermişlerdir.
Yörede arkeolojik kazı ve yüzey araştırması yapılmadığından Eski çağ tarihi ile ilgili yeterli bilgi bulunmamaktadır. Büyük olasılıkla ilçenin tarihi M.Ö. 584-555 yıllarında Pers İmparatorluğu’na dayanmaktadır. Pers İmparatorluğu’na son veren Makedonyalılar, ardından Roma, Bizans ve Rum Pontus Devleti buraya hakim olmuştur.
Malazgirt Savaşı’ndan (1071) sonra bazı Oğuz boyları buraya yerleşmişlerdir. Kaynaklarda Sultan II.Kılıçarslan zamanında Selçuklu Devletine bağlı Danişmendlilerin burayı ele geçirdikleri belirtilmektedir. Bundan sonra yöre Danişmendliler ile Bizanslılar arasında birkaç kez el değiştirmiştir. Selçuklu devletinin yıkılmasından sonra yörede İlhanlı Devleti, Eretna Beyliği, Kadı Burhanettin Beylikleri egemenlik kurmuşlardır. XIV.yüzyılın sonlarına doğru Hacıemiroğulları Ordu’nun bir bölümünde olduğu gibi buraya da hakim olmuşlardır. Fatih Sultan Mehmet’in 1461’de Rum Pontus Devletini ortadan kaldırmasından sonra Osmanlı topraklarına katılmıştır.
Osmanlı döneminde Kumru’da Meydan ve Serkeş isimli iki yerleşim birimi bulunmaktaydı. Bunlardan Meydan 1642 yılında kaza olarak Ünye Sancağına bağlıydı. 1892’de Fatsa’ya bağlı bir nahiye konumunda olup, 1928’de Fatsa’nın Kumru nahiyesine bağlı bir köy olmuştur. Serkeş ise, 1642’de Canik kazasına bağlı iken 1872’de Ünye’ye bağlı bir nahiye iken, 1882’de Fatsa kazasına bağlı nahiye olmuştur.
Cumhuriyet döneminde Kumru nahiye konumunu 1960 yılına kadar sürdürmüş, bu tarihte de ilçe olmuştur
Orta Karadeniz Bölgesi’nde, Ordu İline bağlı bir ilçe olan Kumru, doğusunda Korgan batısında Akkuş, kuzeyinde Fatsa, kuzeybatısında Ünye ve güneyinde Niksar ilçeleri ile çevrilidir. İlçe toprakları dağlık ve engebeli bir arazi yapısına sahiptir. İlçe topraklarının güneyini Canik Dağları engebelendirir. Elekçi Deresi ve kolları bu dağları derin biçimde parçalamıştır. Canik Dağlarının vadileri arasında yer alan ilçe merkezinin ortasından Elekçi deresi geçmektedir. İlçe topraklarını Elekçi Deresi dışında Pınaralan, Akkancık, Soğukpınar, Kırkkızlar, Boyacılı, Karacalar ve Çatılı akarsuları sulamaktadır.
İlçede Karadeniz iklimi hüküm sürmekte olup, yazları sıcak, kışları soğuk geçmektedir. Kış ayları genellikle yağmur ve kar yağışlıdır. Her mevsimde yağış görülür. İl merkezine uzaklığı 98 km. olan ilçenin deniz seviyesinden yüksekliği 450 m.dir. Yüzölçümü 344 km2 olan ilçenin toplam nüfusu (2000 Yılı sayım sonuçlarına göre) 44.307’dir.
İlçede dağlar ormanlar kaplı olup, gürgen, karaağaç, meşe, kestane, ceviz ve yüksek kesimlerde iğne yapraklı ağaçları bulunmaktadır. Bu ormanlarda az da olsa kayın ağaçlarına da rastlanmaktadır.
İlçenin ekonomisi tarım, ormancılık ve hayvancılığa dayalıdır. Yetiştirilen belli başlı ürünler, fındık, mısır ve patatestir. Az miktarda arpa, fasulye, kendir, buğday, armut ve elma yetiştirilir. Hayvancılıkta ise sığır, koyun ve keçi yetiştirilir. Arıcılık da yapılmaktadır. Ormancılık ilçenin bir diğer gelir kaynağıdır.
İlçenin eski isminin Karacaali ve Karaçalı olduğu söylenmektedir. Ancak Kumru adının nerden kaynaklandığı konusunda bazı iddialar bulunmaktadır. Bunlardan birine göre Elekçi Deresi bilinmeyen bir tarihte taşarak ilçeyi kum içerisinde bırakmıştır. Bu nedenle de Kumlu ismi ile tanınmış ve daha sonra bu isim Kumru’ya dönüşmüştür. Bir diğer iddiaya göre de Kuman Türkleri uzun süre burada kalmış ve yaşadıkları bu yöreye Kumru ismini vermişlerdir.
Yörede arkeolojik kazı ve yüzey araştırması yapılmadığından Eski çağ tarihi ile ilgili yeterli bilgi bulunmamaktadır. Büyük olasılıkla ilçenin tarihi M.Ö. 584-555 yıllarında Pers İmparatorluğu’na dayanmaktadır. Pers İmparatorluğu’na son veren Makedonyalılar, ardından Roma, Bizans ve Rum Pontus Devleti buraya hakim olmuştur.
Malazgirt Savaşı’ndan (1071) sonra bazı Oğuz boyları buraya yerleşmişlerdir. Kaynaklarda Sultan II.Kılıçarslan zamanında Selçuklu Devletine bağlı Danişmendlilerin burayı ele geçirdikleri belirtilmektedir. Bundan sonra yöre Danişmendliler ile Bizanslılar arasında birkaç kez el değiştirmiştir. Selçuklu devletinin yıkılmasından sonra yörede İlhanlı Devleti, Eretna Beyliği, Kadı Burhanettin Beylikleri egemenlik kurmuşlardır. XIV.yüzyılın sonlarına doğru Hacıemiroğulları Ordu’nun bir bölümünde olduğu gibi buraya da hakim olmuşlardır. Fatih Sultan Mehmet’in 1461’de Rum Pontus Devletini ortadan kaldırmasından sonra Osmanlı topraklarına katılmıştır.
Osmanlı döneminde Kumru’da Meydan ve Serkeş isimli iki yerleşim birimi bulunmaktaydı. Bunlardan Meydan 1642 yılında kaza olarak Ünye Sancağına bağlıydı. 1892’de Fatsa’ya bağlı bir nahiye konumunda olup, 1928’de Fatsa’nın Kumru nahiyesine bağlı bir köy olmuştur. Serkeş ise, 1642’de Canik kazasına bağlı iken 1872’de Ünye’ye bağlı bir nahiye iken, 1882’de Fatsa kazasına bağlı nahiye olmuştur.
Cumhuriyet döneminde Kumru nahiye konumunu 1960 yılına kadar sürdürmüş, bu tarihte de ilçe olmuştur
