Orta Karadeniz Bölgesi’nde, Ordu İline bağlı bir ilçe olan Perşembe, kuzey ve doğusunda Karadeniz, güneyinde Ordu Merkez ve Ulubey, batısında Fatsa, kuzeybatısında da yine Karadeniz ile çevrilidir. Ordu’nun kuzey kesiminde yer alan Perşembe’nin arazisi küçük derelerle bölünmüş, fazla yüksekliği olmayan engebeli bir alandır. İlçe sınırları içerisindeki engebenin en yüksek noktası Sakarat Tepe’dir (735 m.). İlçenin bulunduğu arazi Ordu ile Fatsa ilçesi arasında Karadeniz’e doğru geniş bir çıkıntı meydana getiren Yarımadanın üzerindedir. Bu yarımadanın doğu kıyısında bugün Perşembe Limanı olarak bilinen Vona Limanı bulunmaktadır. Bu liman Karadeniz’deki teknelerin fırtınadan korunmak amacı ile sığındıkları doğal bir liman olup, aynı zamanda da doğal plajları vardır. İlçe toprakları içerisinde akarsu bulunmamaktadır. Ordu’ya 13 km. uzaklıktaki ilçenin yüzölçümü 224 km2 olup, 2000 Yılı Genel Nüfus Sayım sonuçlarına göre; toplam nüfusu 37.512’dir.
İlçede Karadeniz iklimi hüküm sürmekte olup, yazları sıcak, kışları soğuk geçmektedir. Kış ayları genellikle yağmur ve kar yağışlıdır. Her mevsimde yağış görülür.
İlçenin ekonomisi tarım, hayvancılık ve balıkçılığa dayalıdır. Yetiştirilen tarımsal ürünlerin başında mısır, fındık, patates, elma, armut ve çeşitli sebzeler gelmektedir. Az miktarda soya fasulyesi ile çay üretilir. İç kesimlerdeki yaylalarda küçükbaş hayvan yetiştirilir. Balıkçılık ilçenin en önemli geçim kaynaklarından biridir. İlçedeki doğal plajlar nedeni ile kıyı boylarında ve ilçe merkezlerinde turistik amaçlı tesisler bulunmaktadır.
Perşembe’nin bulunduğu yerde MÖ.VIII. yüzyılda Miletoslular koloni yerleşmesi kurmuşlardır. Roma ve Bizans egemenliğinden sonra Komnenoslar Trabzon Rum İmparatorluğu topraklarına burayı da katmışlardır.
Malazgirt Savaşı’ndan (1071) sonra Anadolu Selçukluları’na bağlı olan Danişmendliler Perşembe yöresine hakim olmuşlardır. Selçuklu devletinin yıkılmasından sonra yörede İlhanlı Devleti, Eretna Beyliği, Kadı Burhanettin Beylikleri egemenlik kurmuşlardır. XIV.yüzyılın sonlarına doğru Hacıemiroğulları Ordu’nun bir bölümünde olduğu gibi buraya da hakim olmuşlardır. Hacıemiroğulları’nın yöreyi ele geçirmiştir. Fatih Sultan Mehmet’in 1461’de Rum Pontus Devletini ortadan kaldırmasından sonra Osmanlı topraklarına katılmıştır.
Evliya Çelebi Seyahatnamesi’nde Perşembe’nin (Vona) Canik Sancağı’na bağlı Subaşılık olduğunu, halkının Tuna Türklerinden geldiğinden söz etmektedir.
XIX.yüzyılda Trabzon vilayeti merkez sancağının Ordu kazasına bağlı nahiye olarak yönetilmiştir. Cumhuriyet döneminde, 1945’te ilçe merkezi konumuna getirilmiştir.
İlçede Karadeniz iklimi hüküm sürmekte olup, yazları sıcak, kışları soğuk geçmektedir. Kış ayları genellikle yağmur ve kar yağışlıdır. Her mevsimde yağış görülür.
İlçenin ekonomisi tarım, hayvancılık ve balıkçılığa dayalıdır. Yetiştirilen tarımsal ürünlerin başında mısır, fındık, patates, elma, armut ve çeşitli sebzeler gelmektedir. Az miktarda soya fasulyesi ile çay üretilir. İç kesimlerdeki yaylalarda küçükbaş hayvan yetiştirilir. Balıkçılık ilçenin en önemli geçim kaynaklarından biridir. İlçedeki doğal plajlar nedeni ile kıyı boylarında ve ilçe merkezlerinde turistik amaçlı tesisler bulunmaktadır.
Perşembe’nin bulunduğu yerde MÖ.VIII. yüzyılda Miletoslular koloni yerleşmesi kurmuşlardır. Roma ve Bizans egemenliğinden sonra Komnenoslar Trabzon Rum İmparatorluğu topraklarına burayı da katmışlardır.
Malazgirt Savaşı’ndan (1071) sonra Anadolu Selçukluları’na bağlı olan Danişmendliler Perşembe yöresine hakim olmuşlardır. Selçuklu devletinin yıkılmasından sonra yörede İlhanlı Devleti, Eretna Beyliği, Kadı Burhanettin Beylikleri egemenlik kurmuşlardır. XIV.yüzyılın sonlarına doğru Hacıemiroğulları Ordu’nun bir bölümünde olduğu gibi buraya da hakim olmuşlardır. Hacıemiroğulları’nın yöreyi ele geçirmiştir. Fatih Sultan Mehmet’in 1461’de Rum Pontus Devletini ortadan kaldırmasından sonra Osmanlı topraklarına katılmıştır.
Evliya Çelebi Seyahatnamesi’nde Perşembe’nin (Vona) Canik Sancağı’na bağlı Subaşılık olduğunu, halkının Tuna Türklerinden geldiğinden söz etmektedir.
XIX.yüzyılda Trabzon vilayeti merkez sancağının Ordu kazasına bağlı nahiye olarak yönetilmiştir. Cumhuriyet döneminde, 1945’te ilçe merkezi konumuna getirilmiştir.