Organik meyvelerin alerji yapma riskinin daha fazla olabileceği bildirildi.
Paris'te düzenlenen alerji kongresinde yayımlanan bildiride, kimyasal madde kullanılmadan yetiştirilen meyvelerin alerji yapma riskinin diğerlerine göre fazla olabileceği belirtildi.
Fransız "Le Point" dergisinde yayımlanan makalede, araştırmacılar, yüzde yanma ve kızarıklığa yol açtığı için halk arasında gülleme ya da gül hastalığı olarak bilinen rozaseye neden olan meyve alerjilerinin meyvelerin "saldırganlara" karşı savunmaya geçmesiyle bağlantılı olabileceğini ifade etti.
Şeftali, elma, kayısı, çilek, erik ve armutta, alerjiye yol açan lipid transfer proteinlerinin (LTP) seviyesinin, fitopatojen mantarın saldırısına
uğrayan meyvelerde büyük oranda arttığına dikkat çekildi. Bazı araştırmaların LTP'nin genellikle meyve kabuğunda yoğun olduğunu gösterdiğini belirten bilim adamları, ancak aynı meyvenin farklı türünde de LTP oranının değişebildiğini vurguladı.
Sarı elmada LTP oranının daha fazla olduğu örneğini veren bilim adamları, şeftalide LTP'nin tüylerde toplandığını, kayısı ve erikte ise LTP oranının kabuk ve ette eşit oranda bulunduğunu belirtti.
Bu sonucu doğrulamak amacıyla başka araştırmaların da yapılması gerektiğini söyleyen araştırmacılar, ayrıca, LTP oranının meyvenin olgunlaşma derecesine, meyve ağaçlarına yapılan bakıma ya da toplandıktan sonra meyvelerin nasıl saklandığına göre farklılık gösterdiğini de vurguladı.
Paris'te düzenlenen alerji kongresinde yayımlanan bildiride, kimyasal madde kullanılmadan yetiştirilen meyvelerin alerji yapma riskinin diğerlerine göre fazla olabileceği belirtildi.
Fransız "Le Point" dergisinde yayımlanan makalede, araştırmacılar, yüzde yanma ve kızarıklığa yol açtığı için halk arasında gülleme ya da gül hastalığı olarak bilinen rozaseye neden olan meyve alerjilerinin meyvelerin "saldırganlara" karşı savunmaya geçmesiyle bağlantılı olabileceğini ifade etti.
Şeftali, elma, kayısı, çilek, erik ve armutta, alerjiye yol açan lipid transfer proteinlerinin (LTP) seviyesinin, fitopatojen mantarın saldırısına
uğrayan meyvelerde büyük oranda arttığına dikkat çekildi. Bazı araştırmaların LTP'nin genellikle meyve kabuğunda yoğun olduğunu gösterdiğini belirten bilim adamları, ancak aynı meyvenin farklı türünde de LTP oranının değişebildiğini vurguladı.
Sarı elmada LTP oranının daha fazla olduğu örneğini veren bilim adamları, şeftalide LTP'nin tüylerde toplandığını, kayısı ve erikte ise LTP oranının kabuk ve ette eşit oranda bulunduğunu belirtti.
Bu sonucu doğrulamak amacıyla başka araştırmaların da yapılması gerektiğini söyleyen araştırmacılar, ayrıca, LTP oranının meyvenin olgunlaşma derecesine, meyve ağaçlarına yapılan bakıma ya da toplandıktan sonra meyvelerin nasıl saklandığına göre farklılık gösterdiğini de vurguladı.