Modern anlamda ortodontik tedavi 20-30 senelik bir tarihe sahip olsa da, dişlerin hareket ettirilebileceği fikri oldukça eskidir. M.S. 625 yılında Paulus Aegineta fazla dişlerin diş kavis şeklini bozabileceğini ve bu durumun diş çekimi ile düzeltilebileceğini söylemiştir. Rönesans ile birlikte Leonardo da Vinci’nin çizimleri incelendiğinde, vücut oranları hakkında detaylı çalışmalar yaptığı ve dudak, diş ilişkisi, yüz oranları ve dişlerin birbirleriyle olan büyüklük ilişkisi gibi detayları resimlerinde kullandığı görülmektedir. Kendisinin ortaya koyduğu orantısal ilişkiler, bugün tüm dünyada kullanılan ‘Altın oran’ (Divine proportion) olarak bilinmektedir. Andreas Vesalius (1514-1564), Ambrose Par
(1517-1590), Gabriele Fallopio (1523-1562) gibi bilim adamları da dişlerin anatomi ve şekilleriyle ilgili çalışmalar yapmışlardır.
Ortodontinin temeli, Pierre Fauchard tarafından 1723 ve 1728 yıllarında yayımlanan kitaplarıyla duyurulmuştur. Fauchard ilk ortodontik aygıtı 1723 yılında yapmış ve basit diş hareketlerini gözlemiştir. Takip eden yıllarda aygıtlar gittikçe gelişmiş ve daha modern hale gelmiştir. Ortodontik bozuklukların sebeplerinden birisi olan süt dişlerinin erken çekimleri, Adam A. Brunner (1737-1810) tarafından incelenmiş ve kitaplarında süt dişlerinin, ağrı ve enfeksiyon kaynağı olmadıkları, ve hastaya ciddi sıkıntı vermedikleri sürece kesinlikle çekilmemesi gerektiğini belirtmiştir. Bu kural, zaman zaman günümüz şartlarında bilimsel eğitim almış dişhekimleri tarafından bile zaman zaman ihlal edilmektedir.
Son yıllarda gelişen cerrahi yöntemleri ve distraksiyon vidaları, basit kemik kısalıklarından, karmaşık yüz bozukluklarının görüldüğü çeşitli sendromlara (Crouzon, Pierre Robin gibi) kadar pek çok vakada kullanılabilmektedir. Ortodonti ve plastik cerrahi uzmanlarının birlikte çalışmaları sayesinde artık bu gibi karmaşık tedaviler kolaylıkla yapılabilmektedir.
Günümüzde ortodontinin geldiği nokta, şeffaf plaklarla tedavi (Invisalign, Orthoclear), iskeletsel ankraj sistemleri, iskeletsel bozuklukların düzeltildiği ortognatik cerrahi ve distraksiyon osteogenezi gibi tedavileri de içerir. Yakın geçmişteki gelişmeler, ortodontik tedavinin ortodontist açısından daha kolay ve hasta açısından rahat olmasını sağlamak için durmaksızın sürmektedir.
(1517-1590), Gabriele Fallopio (1523-1562) gibi bilim adamları da dişlerin anatomi ve şekilleriyle ilgili çalışmalar yapmışlardır.
Ortodontinin temeli, Pierre Fauchard tarafından 1723 ve 1728 yıllarında yayımlanan kitaplarıyla duyurulmuştur. Fauchard ilk ortodontik aygıtı 1723 yılında yapmış ve basit diş hareketlerini gözlemiştir. Takip eden yıllarda aygıtlar gittikçe gelişmiş ve daha modern hale gelmiştir. Ortodontik bozuklukların sebeplerinden birisi olan süt dişlerinin erken çekimleri, Adam A. Brunner (1737-1810) tarafından incelenmiş ve kitaplarında süt dişlerinin, ağrı ve enfeksiyon kaynağı olmadıkları, ve hastaya ciddi sıkıntı vermedikleri sürece kesinlikle çekilmemesi gerektiğini belirtmiştir. Bu kural, zaman zaman günümüz şartlarında bilimsel eğitim almış dişhekimleri tarafından bile zaman zaman ihlal edilmektedir.
Son yıllarda gelişen cerrahi yöntemleri ve distraksiyon vidaları, basit kemik kısalıklarından, karmaşık yüz bozukluklarının görüldüğü çeşitli sendromlara (Crouzon, Pierre Robin gibi) kadar pek çok vakada kullanılabilmektedir. Ortodonti ve plastik cerrahi uzmanlarının birlikte çalışmaları sayesinde artık bu gibi karmaşık tedaviler kolaylıkla yapılabilmektedir.
Günümüzde ortodontinin geldiği nokta, şeffaf plaklarla tedavi (Invisalign, Orthoclear), iskeletsel ankraj sistemleri, iskeletsel bozuklukların düzeltildiği ortognatik cerrahi ve distraksiyon osteogenezi gibi tedavileri de içerir. Yakın geçmişteki gelişmeler, ortodontik tedavinin ortodontist açısından daha kolay ve hasta açısından rahat olmasını sağlamak için durmaksızın sürmektedir.