Ortunmemek ayıp mı, suc mu, gunah mı?
Tesettur munakaşalarında uc kavram, birbiriyle karıştırılıyor: Ayıp, suc ve gunah Bir soz, bir hareket veya bir kıyafet toplumun değer hukumlerine ters duşuyorsa ayıplanıyor Kanuna aykırı ise, suc sayılıyor Dine muhalif ise, gunah oluyor
Bazı kimseler, kanuna aykırı olmayan bir şeyin gunah da olmayacağını zannederken, bazıları, herkesin işlediği bir fiilin gunahlıktan cıkacağı vehmine kapılıyorlar Bunların her ikisi de fevkalade yanlış duşunceler
Ayıp, hicbir zaman gerceğin olcusu olamaz Fikir, duşunce ve hareketlerini sadece cevrenin ayıp anlayışına gore duzenleyen insanlar, şahsiyetlerini topluma feda etmiş, kalabalıklara esir olmuşlardır
Halbuki, toplumun her ayıpladığını yanlış, yahut her benimsediğini doğru kabul etmek mumkun mu? Boyle olsa, insanın her toplulukta ayrı bir şahsiyete burunmesi, bukalemun gibi sık sık renk değiştirmesi gerekmez mi?
Batılı bir duşunurun insan aklının aczini ortaya koyan şu ifadeleri, bu meselemizi ne guzel izah eder: Bir insanın, babasını yemesinden daha korkunc bir şey duşunulemez; ama, eskiden bazı kavimlerde bu adet varmış Hem de bunu saygı ve sevgilerinden yaparlarmış İsterlermiş ki olu, boylelikle en uygun, en şerefli bir mezara gomulsun Vucutları ve hatıraları iclerine, ta iliklerine yerleşsin Babaları sindirme ve ozumleme yolu ile kendi diri bedenlerine karışıp yeniden yaşasın Boyle bir inancı iliklerinde ve damarlarında taşıyan insanlar icin, anasını, babasını topraklarda curutup, kurtlara yedirmenin, en korkunc gunahlardan biri sayılacağını kestirmek zor değildir
Şimdi duşunelim: Etrafımızdaki insanların buyuk coğunluğu,yoğun propagandalarla, boyle bir fikri benimsemiş olsalar, biz de toplum ayıplamasın diyerek, babamızın etini mi yiyeceğiz? Demek ki, ayıplama tamamen subjektiftir; gerceğe tesir edecek bir faktor değildir Ayıp telakki ederek ortunmekten kacınan hanımefendilerin iddiaları iki kısma ayrılıyor: Birisi: Ortunmemek nicin gunah olsun? şeklindeki itiraz Diğeri ise: İslamda ortunmenin olmadığı tarzındaki, şahsi kanaat
Gorunurde aralarında pek fazla bir fark yok gibi geliyor Ama, gercekte her ikisi de birbirinden ayrı konular Ortunmekle de ne olacakmış, insan ortunun icinde de yapacağını yapar gibi sozlerin sahiplerini araştırırsanız, her defasında İslamı layıkıyla bilmeyen veya bildiği halde onun emirlerini yerine getiremeyen birisiyle karşılaşırsınız
Bu insanlar, vicdanlarının derinliklerinde hissettikleri sucluluk psikolojisinden kurtulmak icin, boyle itirazlarda bulunuyorlar ve tovbe edeceklerine, gunahlarını meşru gostermeye kalkışıyorlar Sanki diğer insanları ikna etmekle, o sorumluluktan kurtulacaklarmış gibi Halbuki, bir fiil gunah ise gunah, değil ise değildir Bunun tespitini kalabalıklar yapamaz Ortunme dinde varsa buna kimse yok diyemez Ama, hic kimse de başkalarını bu hususta zorlama yoluna gitmemelidir
Ortunmenin İslamda yeri olup olmadığı meselesine gelince, bu hususta nice fetvalar mevcut Lakin gunumuz Muslumanlarının bir kesimi, fetvanın dindeki yerini layıkıyla bilmediklerinden, doğrudan doğruya Kuranı Kerimden ayetler takdim edecek ve bunların tefsirlerinden bazı kısımları aynen aktaracağım
Cenabı Hak, NUr SUresinde Peygamberimize (asm) hitaben şoyle buyuruyor:
Mumin kadınlara da soyle, gozlerini haramdan sakınsınlar, ırzlarını korusunlar, ziynetlerini (suslerinin takılı olduğu yerleri) acmasınlar Zahir olanı (gorunmesi zaruri olan yuz, el ve ayaklar) mustesna Baş ortulerini yakalarının uzerine vursunlar (goğus ve boyunlarını gostermesinler) Ziynetlerini (sus yerlerini) ancak şu kimselere gosterebilirler: Kocalarına, yahut babalarına, yahut kocalarının babalarına, yahut kendi oğullarına, yahut kendi erkek kardeşlerine, yahut erkek kardeşlerinin oğullarına, yahut kız kardeşlerinin oğullarına, yahut kendi kadınlarına (Musluman kadınlara), yahut ellerindeki memlUklere (cariyelere), yahut (şehvetsiz ve kadına) ihtiyacı olmayan uyuntu kimselere, yahut henuz kadınların gizli yerlerinin farkına varmamış olan cocuklara (NUr SUresi , 31)
Ayeti kerime dikkatle okunduğunda, şu hususlar tespit edilebilir:
Birincisi: Hitabın mumin kadınlara olması Yani, ortunme kadınlar icin bir iman alameti ve sadece mumin kadınlara farz Mumin olmayan bir insan, İslamın emir ve yasaklarından sorumlu değil Yani, bir kimse oncelikle Allahın varlığını kabul edecek, Kuranı Kerimi Onun kelamı ve Hz Muhammedi (asm) Onun en son elcisi bilecektir ki, İlahi emir ve yasaklara muhatap olabilsin
İkincisi: Harama bakmamanın sadece erkekler icin değil, kadınlar icin de soz konusu olduğu Ucuncusu: Ziynetlerin gosterilmemesi
Ayeti kerimede gecen ziynet kelimesi uzerinde yapılan tefsirlerden birini, ozet olarak arz edeyim:
Ziynet, sus eşyası demek ise de, tek başına sus eşyasına bakmak hic kimse icin haram olamayacağına gore, bundan murat, sus eşyalarının takıldığı kulak, boyun, gerdan gibi yerlerdir Ayette esas maksat tesettur (ortunme) olduğuna ve hitap zenginfakir butun muminlere yapıldığına gore, ziynet sadece sus eşyası olarak anlaşılsa, ayet sadece zenginlere inmiş olur Halbuki, hitap geneldir, mumin kadınlara da soyle buyurulmaktadır Bir başka onemli husus da şudur: Kadın icin asıl ziynet, sus eşyası değil, bu organların bizzat kendileridir Yani, gosterilmesi haram kılınan boyun, gerdan gibi azalar kadın icin ayrıca birer ziynettirler (Hak Dini Kuran Dili)
Dorduncusu: Mumin kadınların başortulerini, cahiliye kadınları gibi, boyunlarına bağlayıp arkaya sarkıtmak yerine, başlarına ortmeleri ve yakalarının uzerine vurmaları
Bir diğer ayeti kerimede ise, şoyle buyurulur:
Ey Peygamber, hanımlarına, kızlarına ve muminlerin kadınlarına soyle, elbiselerinden giyip ortunsunler İşte boyle giyinmeleri, tanınıp da (cariyelerden, iffetsiz adi kadınlardan fark edilip de) eziyet edilmemelerine en elverişli olandır Allah Gafurdur (cok bağışlayıcıdır), Rahimdir (cok merhametlidir) (Ahzab SUresi, 59)
Bu ayeti kerimede, ortunme acıkca emredilmekte ve bu emrin hikmeti, mumin kadınların diğer adi kadınlarla karıştırılarak rahatsız edilmemeleri, sarkıntılığa maruz kalmamaları ve ruhlarının eziyete maruz olmaması olarak beyan buyurulmakta
Alıntı:sorularlaislamiyet
Tesettur munakaşalarında uc kavram, birbiriyle karıştırılıyor: Ayıp, suc ve gunah Bir soz, bir hareket veya bir kıyafet toplumun değer hukumlerine ters duşuyorsa ayıplanıyor Kanuna aykırı ise, suc sayılıyor Dine muhalif ise, gunah oluyor
Bazı kimseler, kanuna aykırı olmayan bir şeyin gunah da olmayacağını zannederken, bazıları, herkesin işlediği bir fiilin gunahlıktan cıkacağı vehmine kapılıyorlar Bunların her ikisi de fevkalade yanlış duşunceler
Ayıp, hicbir zaman gerceğin olcusu olamaz Fikir, duşunce ve hareketlerini sadece cevrenin ayıp anlayışına gore duzenleyen insanlar, şahsiyetlerini topluma feda etmiş, kalabalıklara esir olmuşlardır
Halbuki, toplumun her ayıpladığını yanlış, yahut her benimsediğini doğru kabul etmek mumkun mu? Boyle olsa, insanın her toplulukta ayrı bir şahsiyete burunmesi, bukalemun gibi sık sık renk değiştirmesi gerekmez mi?
Batılı bir duşunurun insan aklının aczini ortaya koyan şu ifadeleri, bu meselemizi ne guzel izah eder: Bir insanın, babasını yemesinden daha korkunc bir şey duşunulemez; ama, eskiden bazı kavimlerde bu adet varmış Hem de bunu saygı ve sevgilerinden yaparlarmış İsterlermiş ki olu, boylelikle en uygun, en şerefli bir mezara gomulsun Vucutları ve hatıraları iclerine, ta iliklerine yerleşsin Babaları sindirme ve ozumleme yolu ile kendi diri bedenlerine karışıp yeniden yaşasın Boyle bir inancı iliklerinde ve damarlarında taşıyan insanlar icin, anasını, babasını topraklarda curutup, kurtlara yedirmenin, en korkunc gunahlardan biri sayılacağını kestirmek zor değildir
Şimdi duşunelim: Etrafımızdaki insanların buyuk coğunluğu,yoğun propagandalarla, boyle bir fikri benimsemiş olsalar, biz de toplum ayıplamasın diyerek, babamızın etini mi yiyeceğiz? Demek ki, ayıplama tamamen subjektiftir; gerceğe tesir edecek bir faktor değildir Ayıp telakki ederek ortunmekten kacınan hanımefendilerin iddiaları iki kısma ayrılıyor: Birisi: Ortunmemek nicin gunah olsun? şeklindeki itiraz Diğeri ise: İslamda ortunmenin olmadığı tarzındaki, şahsi kanaat
Gorunurde aralarında pek fazla bir fark yok gibi geliyor Ama, gercekte her ikisi de birbirinden ayrı konular Ortunmekle de ne olacakmış, insan ortunun icinde de yapacağını yapar gibi sozlerin sahiplerini araştırırsanız, her defasında İslamı layıkıyla bilmeyen veya bildiği halde onun emirlerini yerine getiremeyen birisiyle karşılaşırsınız
Bu insanlar, vicdanlarının derinliklerinde hissettikleri sucluluk psikolojisinden kurtulmak icin, boyle itirazlarda bulunuyorlar ve tovbe edeceklerine, gunahlarını meşru gostermeye kalkışıyorlar Sanki diğer insanları ikna etmekle, o sorumluluktan kurtulacaklarmış gibi Halbuki, bir fiil gunah ise gunah, değil ise değildir Bunun tespitini kalabalıklar yapamaz Ortunme dinde varsa buna kimse yok diyemez Ama, hic kimse de başkalarını bu hususta zorlama yoluna gitmemelidir
Ortunmenin İslamda yeri olup olmadığı meselesine gelince, bu hususta nice fetvalar mevcut Lakin gunumuz Muslumanlarının bir kesimi, fetvanın dindeki yerini layıkıyla bilmediklerinden, doğrudan doğruya Kuranı Kerimden ayetler takdim edecek ve bunların tefsirlerinden bazı kısımları aynen aktaracağım
Cenabı Hak, NUr SUresinde Peygamberimize (asm) hitaben şoyle buyuruyor:
Mumin kadınlara da soyle, gozlerini haramdan sakınsınlar, ırzlarını korusunlar, ziynetlerini (suslerinin takılı olduğu yerleri) acmasınlar Zahir olanı (gorunmesi zaruri olan yuz, el ve ayaklar) mustesna Baş ortulerini yakalarının uzerine vursunlar (goğus ve boyunlarını gostermesinler) Ziynetlerini (sus yerlerini) ancak şu kimselere gosterebilirler: Kocalarına, yahut babalarına, yahut kocalarının babalarına, yahut kendi oğullarına, yahut kendi erkek kardeşlerine, yahut erkek kardeşlerinin oğullarına, yahut kız kardeşlerinin oğullarına, yahut kendi kadınlarına (Musluman kadınlara), yahut ellerindeki memlUklere (cariyelere), yahut (şehvetsiz ve kadına) ihtiyacı olmayan uyuntu kimselere, yahut henuz kadınların gizli yerlerinin farkına varmamış olan cocuklara (NUr SUresi , 31)
Ayeti kerime dikkatle okunduğunda, şu hususlar tespit edilebilir:
Birincisi: Hitabın mumin kadınlara olması Yani, ortunme kadınlar icin bir iman alameti ve sadece mumin kadınlara farz Mumin olmayan bir insan, İslamın emir ve yasaklarından sorumlu değil Yani, bir kimse oncelikle Allahın varlığını kabul edecek, Kuranı Kerimi Onun kelamı ve Hz Muhammedi (asm) Onun en son elcisi bilecektir ki, İlahi emir ve yasaklara muhatap olabilsin
İkincisi: Harama bakmamanın sadece erkekler icin değil, kadınlar icin de soz konusu olduğu Ucuncusu: Ziynetlerin gosterilmemesi
Ayeti kerimede gecen ziynet kelimesi uzerinde yapılan tefsirlerden birini, ozet olarak arz edeyim:
Ziynet, sus eşyası demek ise de, tek başına sus eşyasına bakmak hic kimse icin haram olamayacağına gore, bundan murat, sus eşyalarının takıldığı kulak, boyun, gerdan gibi yerlerdir Ayette esas maksat tesettur (ortunme) olduğuna ve hitap zenginfakir butun muminlere yapıldığına gore, ziynet sadece sus eşyası olarak anlaşılsa, ayet sadece zenginlere inmiş olur Halbuki, hitap geneldir, mumin kadınlara da soyle buyurulmaktadır Bir başka onemli husus da şudur: Kadın icin asıl ziynet, sus eşyası değil, bu organların bizzat kendileridir Yani, gosterilmesi haram kılınan boyun, gerdan gibi azalar kadın icin ayrıca birer ziynettirler (Hak Dini Kuran Dili)
Dorduncusu: Mumin kadınların başortulerini, cahiliye kadınları gibi, boyunlarına bağlayıp arkaya sarkıtmak yerine, başlarına ortmeleri ve yakalarının uzerine vurmaları
Bir diğer ayeti kerimede ise, şoyle buyurulur:
Ey Peygamber, hanımlarına, kızlarına ve muminlerin kadınlarına soyle, elbiselerinden giyip ortunsunler İşte boyle giyinmeleri, tanınıp da (cariyelerden, iffetsiz adi kadınlardan fark edilip de) eziyet edilmemelerine en elverişli olandır Allah Gafurdur (cok bağışlayıcıdır), Rahimdir (cok merhametlidir) (Ahzab SUresi, 59)
Bu ayeti kerimede, ortunme acıkca emredilmekte ve bu emrin hikmeti, mumin kadınların diğer adi kadınlarla karıştırılarak rahatsız edilmemeleri, sarkıntılığa maruz kalmamaları ve ruhlarının eziyete maruz olmaması olarak beyan buyurulmakta
Alıntı:sorularlaislamiyet
