Otizm, çoğunlukla doğuştan gelen bir sorun nedeniyle ömrün birinci yıllarında birebir gelişim periyodundaki evlatlardan farklı davranışlar sergilemesiyle fark edilen, karmaşık, nöro-gelişimsel bir bozukluktur. Bu farklı davranışlar evladın çevre etkileşimindeki meseleleri, sözel ve sözel olmayan iletişimindeki meseleleri, tekrarlayıcı davranış ve kısıtlı ilgi ortamlarını kapsamaktadır.
Karşılıklı içtimaî etkileşimde bozulma: Otizmde en temel özellik karşılıklı etkileşim ve bağlantı kurma becerisindeki güçlüklerdir. Otizmi olan çocuklarda, kendi ismine yada anne-babasının sesine karşılık verme üzere toplumsal davranışlar gözlenmez.otizmi olan çocuklarda, diğerleri tarafından rahatlatılmayı sakinleşitirilmeyi arama ve ilgisini çeken durumları paylaşmada güçlükleri vardır. Lakin otizmi olan evlatların hepsi bu meydanda çok ağır dertler yaşamayabilirler, yaşları ilerledikçe ve ağır eğitim proğramıyla bir çok içtimaî davranış öğrenebilirler.
Sözel ve sözel olmayan muhaberede sorunlar: Otizmli çocuklarda dil-konuşma gelişiminde ya gecikme vardır ya da hiç gelişmemiştir. Zamir karıştırma (ben tarafına sen kullanması gibi), ekolali ( duyduğu sesleri tekrar etmesi), tıpkı söz yahut cümleleri tekrar tekrar söylemesi üzere dil-konuşmada farklı özellikler gösterebilirler. Kısıtlı ilgi meydanı, yineleyici davranışlar: stereotipik davranışlar(Sözcük, hareket ve davranışların koşullarla ilişkisiz, nedensiz ve tıpkı biçimde uzun mühlet yinelenmesi), alışılmışın dışında ilgi yerleri (ör:çocuğun sıradan oyuncaklarla ilgilenmeyip yalnızca süpürgelere ölçüsüz ilgisi gibi) görülür.
Tedavide ilaçla tedavi yalnızca kimi şahsi sıkıntıların tedavisinde tesirlidir. Sosyalleşememe ve muhabere sorunları üzere otizmin temel belirtilerini tedavi etmek için kâfi aktifliğe sahip bir ilaç tedavisi şimdi bulunmamaktadır. Tedavi edilen birtakım meseleler arasında kısa dikkat mühleti, hiperaktivite, takıntılı davranışlar ve öfke nöbetleri bulunmaktadır. Ama bu durumlarda bile kimi davranış değiştirme teknikleri ilaç tedavisinden daha tesirli olabilmektedir. Bu nedenle ilaç tedavisi davranışcı prosedürlerden sonra yada birlikte kullanılırsa daha faal sonuçlar alınmaktadır. Ailelerin de desteğiyle eğitim programlarına katılanların hayli yarar gördüğü ve yüzgüldürücü sonuçlar alındığı gözlenmektedir. Otizmin belirtilerinin olabildiğince erken tanınıp tedavi programına başlanması olumlu sonuçlar alınması ve ilerleme kaydedilebilmesi için önerilmektedir.
Karşılıklı içtimaî etkileşimde bozulma: Otizmde en temel özellik karşılıklı etkileşim ve bağlantı kurma becerisindeki güçlüklerdir. Otizmi olan çocuklarda, kendi ismine yada anne-babasının sesine karşılık verme üzere toplumsal davranışlar gözlenmez.otizmi olan çocuklarda, diğerleri tarafından rahatlatılmayı sakinleşitirilmeyi arama ve ilgisini çeken durumları paylaşmada güçlükleri vardır. Lakin otizmi olan evlatların hepsi bu meydanda çok ağır dertler yaşamayabilirler, yaşları ilerledikçe ve ağır eğitim proğramıyla bir çok içtimaî davranış öğrenebilirler.
Sözel ve sözel olmayan muhaberede sorunlar: Otizmli çocuklarda dil-konuşma gelişiminde ya gecikme vardır ya da hiç gelişmemiştir. Zamir karıştırma (ben tarafına sen kullanması gibi), ekolali ( duyduğu sesleri tekrar etmesi), tıpkı söz yahut cümleleri tekrar tekrar söylemesi üzere dil-konuşmada farklı özellikler gösterebilirler. Kısıtlı ilgi meydanı, yineleyici davranışlar: stereotipik davranışlar(Sözcük, hareket ve davranışların koşullarla ilişkisiz, nedensiz ve tıpkı biçimde uzun mühlet yinelenmesi), alışılmışın dışında ilgi yerleri (ör:çocuğun sıradan oyuncaklarla ilgilenmeyip yalnızca süpürgelere ölçüsüz ilgisi gibi) görülür.
Tedavide ilaçla tedavi yalnızca kimi şahsi sıkıntıların tedavisinde tesirlidir. Sosyalleşememe ve muhabere sorunları üzere otizmin temel belirtilerini tedavi etmek için kâfi aktifliğe sahip bir ilaç tedavisi şimdi bulunmamaktadır. Tedavi edilen birtakım meseleler arasında kısa dikkat mühleti, hiperaktivite, takıntılı davranışlar ve öfke nöbetleri bulunmaktadır. Ama bu durumlarda bile kimi davranış değiştirme teknikleri ilaç tedavisinden daha tesirli olabilmektedir. Bu nedenle ilaç tedavisi davranışcı prosedürlerden sonra yada birlikte kullanılırsa daha faal sonuçlar alınmaktadır. Ailelerin de desteğiyle eğitim programlarına katılanların hayli yarar gördüğü ve yüzgüldürücü sonuçlar alındığı gözlenmektedir. Otizmin belirtilerinin olabildiğince erken tanınıp tedavi programına başlanması olumlu sonuçlar alınması ve ilerleme kaydedilebilmesi için önerilmektedir.
