Her ailenin kendi içinde oluşturduğu değişik amaçları olabildiği gibi aile kurumunun da kendi içinde bir amacı olacaktır. Ailenin amacı, ailenin her bireyine en uygun gelişme olanağı sağlamaktır. Çoğu zaman, anne babanın, çocuklarını yetiştirmek uğruna, kendi gelişmelerini göz ardı ettikleri görülür. Bazen de bunun tam tersi olur kuşkusuz. Çocuklara anne ve babaların da bir takım ihtiyaçlarının olduğu ve yaşamda mutluluğu ararken anne babalarına yardımcı olabilecekleri öğretilmelidir. Başarılı aile tüm aile bireylerine kendilerini geliştirmeleri için destek olup onlara yaşama meydan okuyabilecekleri sevecen bir ortam sağlar. Başarısız aile, benlik duygusunun gelişmeyip zayıf kaldığı, bağımlılık ve güvensizlik duygularımın öne çıktığı bir atmosfer yaratır Anne ve babalar ailenin en önemli yapı taşlarıdır. Ailenin mimarları anne babadır. Anne babaların başarılı bir mimar olabilmesi için önce kendi iç yapılarına bakmaları gerekmektedir. Bu iç yapıyı sağlam bir temele oturtmuş anne baba kendi özgüveni yüksek olan başarılı bir ebeveyn konumuna geçecektir.
Özgüvenleri güçlü anne babalar:
Kendi değerlerini, yeteneklerini, önemlerini derinlemesine hissederler.
Yaşama sevinci olan anne ve babalardır.
Duygularını çekinmeden ifade ederler.
İnandıkları şeyleri söylemekten korkmazlar.
Birbirleriyle, arkadaşlarıyla, akrabalarıyla ve birlikte çalıştıkları kişilerle yakın ilişkiler kurarlar
Yapıcı eleştirilere açıktırlar.
Aksilikleri hoşgörü ile karşılarlar.
Yanlışlıklarını ve başarısızlıklarını ders almak için bir fırsat olarak değerlendirirler.
Güçlü yönlerini göz önünde tutarlar, ama zayıf yönlerinin kusurlarının ve bilgi eksikliklerinin de çok gerçekçi biçimde farkındadırlar.
Başkalarıyla ilişkilerinde kendilerine karşı dürüsttürler.
Özgüveni orta düzeyde olan anne babaların:
Kendilerini kabul edebilirliği ve yetenekleri konusunda ciddi kuşkuları vardır. Görünüşlerinde, performanslarında ve başarılarının değerlendirilmesinde başkalarının onayı oldukça önemli yer tutar.
Güvensizlik duygusu hiç peşlerini bırakmaz.
Baskın olma veya başkalarına hoş görünme kalıpları başka insanlarla ilişkilerinde sık sık ortaya çıkar.
Yanlış yapmak ve başarısız olmaktan korktukları için, işlerinde, sosyal olaylarda ve yakın ilişkilerinde riske girmekten kaçarlar.
Yaşam boyu tatmin oldukları ve isteklerine ulaştıklarını hissettikleri anlar ender görülür.
Özgüveni zayıf anne babaların:
Derin bir değersizlik ve yararsızlık duygusu taşırlar.
Kendilerine karşı, başkalarına karşı veya hem kendilerine hem de başkalarına karşı ihmalkârdırlar.
Bu anne ve babaları memnun etmek oldukça zordur.
Kendilerini çok eleştirirler ve dışarıdan gelen eleştirilere karşı aşırı duyarlıdırlar.
Saldırgan ya da aşırı pasif olabilirler.
İnsanlarla yakın ilişki kurmakta çok zorlanırlar.
Mücadelenin her çeşidi onları yıldırabilir
Çocukken yaşadıklarınızın özgüven düzeyini belirlediği doğrudur. Ancak, ebeveyn olarak şimdiki duygularınız nedeniyle geçmişi suçlamayı sürdüremezsiniz. Bunu yaparsanız, kendiniz hakkındaki kötü duygularınızın içine “saplanıp” kalırsınız. Bugün bir yetişkin olarak, özgüven düzeyinizi yükseltme sorumluluğunu alma ve geçmişin kötü izlerini silmeye başlama şansınız var. Özgüveni yüksek anne ve baba çocuğunun özgüven gelişiminde en büyük katkıyı sağlayacaktır. Unutmayalım ki çocukların anne ve babaları onların gerçeği gösteren aynalar olacaktır.
Özgüvenleri güçlü anne babalar:
Kendi değerlerini, yeteneklerini, önemlerini derinlemesine hissederler.
Yaşama sevinci olan anne ve babalardır.
Duygularını çekinmeden ifade ederler.
İnandıkları şeyleri söylemekten korkmazlar.
Birbirleriyle, arkadaşlarıyla, akrabalarıyla ve birlikte çalıştıkları kişilerle yakın ilişkiler kurarlar
Yapıcı eleştirilere açıktırlar.
Aksilikleri hoşgörü ile karşılarlar.
Yanlışlıklarını ve başarısızlıklarını ders almak için bir fırsat olarak değerlendirirler.
Güçlü yönlerini göz önünde tutarlar, ama zayıf yönlerinin kusurlarının ve bilgi eksikliklerinin de çok gerçekçi biçimde farkındadırlar.
Başkalarıyla ilişkilerinde kendilerine karşı dürüsttürler.
Özgüveni orta düzeyde olan anne babaların:
Kendilerini kabul edebilirliği ve yetenekleri konusunda ciddi kuşkuları vardır. Görünüşlerinde, performanslarında ve başarılarının değerlendirilmesinde başkalarının onayı oldukça önemli yer tutar.
Güvensizlik duygusu hiç peşlerini bırakmaz.
Baskın olma veya başkalarına hoş görünme kalıpları başka insanlarla ilişkilerinde sık sık ortaya çıkar.
Yanlış yapmak ve başarısız olmaktan korktukları için, işlerinde, sosyal olaylarda ve yakın ilişkilerinde riske girmekten kaçarlar.
Yaşam boyu tatmin oldukları ve isteklerine ulaştıklarını hissettikleri anlar ender görülür.
Özgüveni zayıf anne babaların:
Derin bir değersizlik ve yararsızlık duygusu taşırlar.
Kendilerine karşı, başkalarına karşı veya hem kendilerine hem de başkalarına karşı ihmalkârdırlar.
Bu anne ve babaları memnun etmek oldukça zordur.
Kendilerini çok eleştirirler ve dışarıdan gelen eleştirilere karşı aşırı duyarlıdırlar.
Saldırgan ya da aşırı pasif olabilirler.
İnsanlarla yakın ilişki kurmakta çok zorlanırlar.
Mücadelenin her çeşidi onları yıldırabilir
Çocukken yaşadıklarınızın özgüven düzeyini belirlediği doğrudur. Ancak, ebeveyn olarak şimdiki duygularınız nedeniyle geçmişi suçlamayı sürdüremezsiniz. Bunu yaparsanız, kendiniz hakkındaki kötü duygularınızın içine “saplanıp” kalırsınız. Bugün bir yetişkin olarak, özgüven düzeyinizi yükseltme sorumluluğunu alma ve geçmişin kötü izlerini silmeye başlama şansınız var. Özgüveni yüksek anne ve baba çocuğunun özgüven gelişiminde en büyük katkıyı sağlayacaktır. Unutmayalım ki çocukların anne ve babaları onların gerçeği gösteren aynalar olacaktır.