Hz Muhammed uhud savaşı
peygamberimizin uhud savaşında şehid olan amcası,
Peygamber Efendimizin Uhud Savaşı
Peygamber Efendimizin Uhud Savaşı (625)
Hicretin üçüncü yilinda Uhud dagi civarinda müsriklerle yapilan savaş Uhut savaşı.
Mekkeli Müşrikler, Bedir bozgununun intikamını almak üzere harekete geçtiler. Bu sırada Medine'de bulunan Yahudiler de onlara haber gönderip, kendilerini destekleyeceklerini bildirdiler.
Müşrikler, Müslümanları Medine'den çıkarmak, sevgili Peygamberimizi ortadan kaldırmak ve İslamiyet'i yok etmek gayesinde olan müşrikler, civar kabileleri de dolaşarak asker topladılar. Üç bin kişilik bir kuvvetle, Medine'nin kuzeyinde bulunan Uhud Dağı civarına yerleştiler. Hz. Muhammed (s.a.v.) in fikri şehirde kalarak müdafa idi.
Fakat gençler; " Ey Allah (c.c.) ın elçisi Biz bugünü bekliyorduk. Dışarı çıkalım, düşmanla gögüs gögüse vuruşalım" dediler. Hz. Muhammed (s.a.v.) istemeyerek ekseriyetin verdiği bu karara uydu.
Cuma namazını kılarak cihadın faziletlerini anlattı ve Müslümanların hazırlanmalarını emretti. Savaşın ilk zamanlarında düşman kaçmaya başladı. Fakat bu sırada Müslüman okçular, Hz. Muhammed (s.a.v.) in " Yerinizi sakın terketmeyiniz" diye verdiği kesin emri unuttular. Bozgun halindeki Müşriklerin kaçtığını gören okçuların bazıları, harbin bittiğini zannedereki yerlerini terkettiler. Bu durum her şeyi değiştirdi. Düşman süvarileri, Müslümanları arkadan sardı. iki tarafdan sarılan Müslümanlar, zor duruma düştüler.
Bu sırada bir Müşrik Hz. Muhammed (s.a.v.) mı öldürdüğünü ilan etti.
Bu Müslümanlar için şaşkınlığa sebep oldu. Bu esnada Ka'b bin Malik hazretleri; Ey Müslümanlar! müjde işte Resülullah burada! diye yüksek sesle bağırıyordu. Bu sesi işiten şanlı Eshab yeniden hayat bulmuş gibi sevindiler. Hz. Muhammed (s.a.v.) yaralandı. Bütün bunlara rağmen, bir grup Müslüman, savaşa devam ederek Hz. Muhammed (s.a.v.) i korudular. Müşrik kumandanı Ebu Süfyan'ın karısı Hind, ahdini unutmayarak Hz. Hamza'nın (r.anh) cesedine varıp ciğerini çıkardı ve ağzına atarak çiğnedi. Daha sonra Hz. Muhammed (s.a.v.) in sağ olduğunu öğrenen diğer Müslümanlar da gelerek, Uhud Dağına Peygamberlerinin yanına çekildiler.
Düşman çekildikten sonra, İslam ordusundan 70 kişinin şehit olduğu görüldü. Uhud şehitleri hakkında şu ayet nazil oldu. " Allah yolunda öldürülenleri, ölü sanmayınız; onlar Allah (c.c) ın nezdinde sağdır, O'nun lütuf ve keremiyle ferahtadır." (Al-i İmran süresi, Ayet: 169). Şehitler, defnedildikten sonra, yaralı bir halde Medine'ye dönen Hz. Muhammed (s.a.v.) i kalan Müslümanlar karşıladılar. " Şehitlerimiz sana kurban olsun" diyerek Peygamberlerinin sağ kalmasına sevindiler. Böylece Müslümanlar, Hz. Muhammed (s.a.v.) ın sözünü dinlememenin cezasını, Uhud mağlubiyeti ile çekmiş oldular.
Peygamberimizin uhud savaşında şehid olan amcası Hz Hamza'dır.
peygamberimizin uhud savaşında şehid olan amcası,
Peygamber Efendimizin Uhud Savaşı
Peygamber Efendimizin Uhud Savaşı (625)
Hicretin üçüncü yilinda Uhud dagi civarinda müsriklerle yapilan savaş Uhut savaşı.
Mekkeli Müşrikler, Bedir bozgununun intikamını almak üzere harekete geçtiler. Bu sırada Medine'de bulunan Yahudiler de onlara haber gönderip, kendilerini destekleyeceklerini bildirdiler.
Müşrikler, Müslümanları Medine'den çıkarmak, sevgili Peygamberimizi ortadan kaldırmak ve İslamiyet'i yok etmek gayesinde olan müşrikler, civar kabileleri de dolaşarak asker topladılar. Üç bin kişilik bir kuvvetle, Medine'nin kuzeyinde bulunan Uhud Dağı civarına yerleştiler. Hz. Muhammed (s.a.v.) in fikri şehirde kalarak müdafa idi.
Fakat gençler; " Ey Allah (c.c.) ın elçisi Biz bugünü bekliyorduk. Dışarı çıkalım, düşmanla gögüs gögüse vuruşalım" dediler. Hz. Muhammed (s.a.v.) istemeyerek ekseriyetin verdiği bu karara uydu.
Cuma namazını kılarak cihadın faziletlerini anlattı ve Müslümanların hazırlanmalarını emretti. Savaşın ilk zamanlarında düşman kaçmaya başladı. Fakat bu sırada Müslüman okçular, Hz. Muhammed (s.a.v.) in " Yerinizi sakın terketmeyiniz" diye verdiği kesin emri unuttular. Bozgun halindeki Müşriklerin kaçtığını gören okçuların bazıları, harbin bittiğini zannedereki yerlerini terkettiler. Bu durum her şeyi değiştirdi. Düşman süvarileri, Müslümanları arkadan sardı. iki tarafdan sarılan Müslümanlar, zor duruma düştüler.
Bu sırada bir Müşrik Hz. Muhammed (s.a.v.) mı öldürdüğünü ilan etti.
Bu Müslümanlar için şaşkınlığa sebep oldu. Bu esnada Ka'b bin Malik hazretleri; Ey Müslümanlar! müjde işte Resülullah burada! diye yüksek sesle bağırıyordu. Bu sesi işiten şanlı Eshab yeniden hayat bulmuş gibi sevindiler. Hz. Muhammed (s.a.v.) yaralandı. Bütün bunlara rağmen, bir grup Müslüman, savaşa devam ederek Hz. Muhammed (s.a.v.) i korudular. Müşrik kumandanı Ebu Süfyan'ın karısı Hind, ahdini unutmayarak Hz. Hamza'nın (r.anh) cesedine varıp ciğerini çıkardı ve ağzına atarak çiğnedi. Daha sonra Hz. Muhammed (s.a.v.) in sağ olduğunu öğrenen diğer Müslümanlar da gelerek, Uhud Dağına Peygamberlerinin yanına çekildiler.
Düşman çekildikten sonra, İslam ordusundan 70 kişinin şehit olduğu görüldü. Uhud şehitleri hakkında şu ayet nazil oldu. " Allah yolunda öldürülenleri, ölü sanmayınız; onlar Allah (c.c) ın nezdinde sağdır, O'nun lütuf ve keremiyle ferahtadır." (Al-i İmran süresi, Ayet: 169). Şehitler, defnedildikten sonra, yaralı bir halde Medine'ye dönen Hz. Muhammed (s.a.v.) i kalan Müslümanlar karşıladılar. " Şehitlerimiz sana kurban olsun" diyerek Peygamberlerinin sağ kalmasına sevindiler. Böylece Müslümanlar, Hz. Muhammed (s.a.v.) ın sözünü dinlememenin cezasını, Uhud mağlubiyeti ile çekmiş oldular.
Peygamberimizin uhud savaşında şehid olan amcası Hz Hamza'dır.