Peygamber Efendimizin guzel ahlakından birisi de affedici ve bağışlayıcı olmasıdır Peygamberimiz kendi yakınlarına ve Sahabilerine devamlı hoşgorulu olduğu gibi, duşmanlarını da, ozellikle onlar gucsuz bulundukları ve teslim oldukları zaman bağışlamış, suclarını affetmiş, sonunda da pekcoğunun iman etmesine vesile olmuştur
Hz Aişe validemizin de buyurduğu gibi, Peygamberimiz yaratılışı icabı, kendisine kotuluk edene kotulukle karşılık vermez; affeder ve intikam almaya da yanaşmazdı
Bu ustun vasıflardır ki, duşmanları tarafından bile takdir edilmiş, sevilmiş ve sevgisini onların kalbine de ulaştırarak, ebedi kurtuluşlarına vesile olmuştur
Peygamberimiz savaş dışında, duşmanlarından kendine sığınan, teslim olan ve bağışlanmayı dileyenleri yuz ustu cevirmemiştir Ricalarını kabul ederek affetmiştir
Peygamberimiz kalabalık ordusuyla Mekke'nin fethi icin yola cıktığı, Mekke'ye yaklaştığı ve şehre girdiği sırada, duşmanlarının pekcoğu caresiz kalarak eline duşmuş, zelil bir vaziyette onune yığılmışlardı Fakat Peygamberimiz imkanı olduğu, gucu yettiği halde, rahmet Peygamberi olduğunu bir sefer daha gostermiş, duşmanlarım affetme buyukluğunu ilan etmiştir
Zaten Rabbi de kendisine boyle tavsiye etmiyor muydu?
Kolaylık goster, affa sarıl, iyiliği tavsiye et, cahillerden de yuz cevir(Araf SUresi, 199)
Peygamberimizin Mekke'yi fethe cıkan ordusunun şehre yaklaştığını oğrenen Mekke muşriklerinin icini bir korku sardı Mekke'nin eski reisi EbU Sufyan yanına iki kişi daha alarak ordu hakkında bilgi edinmek istedi Ancak yolda giderken Musluman askerleri tarafından yakalandı Peygamberimizin amcası Hz Abbas ellerinden alarak onu Peygamberimizin huzuruna getirdi
EbU Sufyan, Hicretten once Peygamberimize Mekke'de bulunduğu sure icinde her turlu işkence ve eziyeti yapmaktan geri kalmamıştı Medine'ye hicretinden sonra da onu rahat bırakmadı Peygamberimize karşı yapılan butun duşmanca hareketlerin başında o bulunuyordu
Kureyş'in başına gecerek muşrikleri devamlı Muslumanların aleyhine geciriyor, ordu kurarak savaşa hazırlıyordu Uhud ve Hendek savaşlarında muşrik ordusunda başkumandandı Bu savaşlarda pekcok Muslumanın kanını dokmuştu
İşte boyle bir muşrik reisi Peygamberimizin karargahına getirildi Bir gece bekledikten sonra da İslamı kabul etti Peygamberimiz kendisine yaraşan buyukluğu gosterdi Onu affetti Bununla da kalmayarak, ona bazı imtiyazlar verdi EbU Sufyan'ın evine kim girerse guvendedirdedi
Peygamberimizin affı sayesinde baş duşman, dostlar sınıfına gecti
Peygamber ordusu Mekke'ye girince, İslam safına giren pekcok insan bulunuyordu EbU Sufyan'ın hanımı Hind de Kureyş kadınlarıyla birlikte yuzu ortulu olarak Peygamberimizin huzuruna geldi Musluman olarak affını diledi Peygamberimiz onu tanımıştı Fakat belli etmedi Yaptıklarını hic yuzune vurmadan affetti
O Hind ki, Uhud Savaşında Kureyş kadınlarıyla birlikte def calıp şarkı soyleyerek muşrikleri savaşa kızıştıranların başında geliyordu
Peygamberimizin sevgili amcası Hz Hamza şehit duşunce, onu parca parca etmiş, kin ve ihtirasını yenemeyerek ciğerini cıkarıp dişlemişti
Bu hali goren Peygamberimizin ici parcalanmıştı Fakat onun affı her zaman ustun geldi En azılı can duşmanını bile, iman ettiği icin affetti Bu esnada nefreti sevgiye donuşen Hind, Bugun senin meclisinden daha sevimli bir meclis gormuyorumdiyerek takdirini gizleyememişti
Hz Hamza'nın katili Vahşi de Mekke'den kacarak bir muddet kabileler arasında gizlendi Fakat emin bir yer bulamıyordu
Sonunda birisi kendisine Sen kendin icin en guvenli yeri ancak onun yanında bulabilirsin; git, Resulullahtan af dilededi
Vahşi cekinerek ve sıkılarak Resulullahın huzuruna girdi Peygamberimiz Vahşi'yi gorur gormez başını yere eğdi Ona bakamıyordu O anda amcasını hatırlamıştı Hz Hamza'nın al kanlar icinde bulunan başı gozunun onune geldi Mubarek gozlerinden yaşlar boşandı Katil, karşısındaydı Kısas yapabilirdi Kimse de bir şey diyemezdi Fakat o yine buyukluk gostererek Vahşi'yi affetti Fakat bir daha gozune gorunmemesini soyledi Cunku her gordukce gozunun onune Hz Hamza geliyor, ici yanıyordu
EbU Cehil ve oğlu İkrime, Peygamberimizi her seferinde sıkıntıya sokan, ona eziyet vermek icin elinden geleni yapan iki din duşmanıydı EbU Cehil, Peygamberimiz Kabe'de namaz kılarken uzerine deve işkembesi atan, arkasına gecip hucum ederek abasıyla boğmak isteyen, Peygamberimizi oldurmek icin tuzaklar kuran, Muslumanlardan gelen butun barış tekliflerini reddederek Bedir Savaşını korukleyen azılı bir duşmandı Oğlu İkrime de babasıyla birlikte hareket ediyor, Peygamberimize duşmanlıkta onde gidiyordu
İslam ordusu Mekke'ye girince İkrime korkusundan Yemen'e kactı Fakat hanımı Musluman olmuştu Peygamberimizin buyukluğunu tanıyor, bağışladığı insanları yakından goruyordu Kolesini yanına alarak kocasının peşine duştu Yemen'de buldu Peygamberimizden kendisini affedeceği hususunda teminat aldığını soyledi
Medine'ye geldiler Peygamberimiz İkrirne'nin geldiğini duyunca onu karşılamak icin cıktı Oyle acele etti ki, sırtından hırkası bile yere duşmuştu Onu guleryuzle karşıladı Merhaba ey suvari muhacirdiyerek kucakladı ve iltifatta bulundu
İman eden İkrime, Peygamberimize yaptıklarından dolayı mahcuptu Fakat rahmet Peygamberi, Musluman olan İkrime'ye şoyle dua etti:
Allah'ım, İkrirne'nin bana yaptığı butun kotulukleri, Senin nurunu sondurmek icin attığı her adımı affet Yuzume karşı ve gıyabımda soylediği sozleri de affet
Peygamberimizin affı en azılı bir duşmanını bile kuşatmıştı
Hebbar bin Esved, gozu donmuş bir Peygamber duşmanıydı Her fırsatta Muslumanlara eziyet etmekten zevk duyuyordu Pekcok Muslumanın canına kıymıştı Bununla kalmamış, hicret esnasında Peygamberimizin kızı Zeyneb'i devesinden iterek duşurmuştu Hamile bulunan Hz Zeynep cocuğunu duşurdu Bir muddet sonra da bu hastalıktan vefat etti Boylece Peygamberimizin kan duşmanı da olmuştu
Mekke'nin fethi gunu Peygamberimiz onun kanını helal kılmıştı Gorulduğu yerde oldurulecekti
Hebbar cok korkuyordu İran'a kacmayı duşundu Fakat daha sonra bundan vazgecti Akıllı davranarak Peygamberimizin huzuruna gitti Ona iltica etti
Ya Resulallah, once İran'a kacmayı kararlaştırdım Fakat sizin buyuk affınızı, benzersiz musamahanızı duşunerek işte huzurunuza geldim Yaptığım butun suclarımı itiraf ediyorum Sizden af diliyorumdedi
Peygamberimiz af kapısını ona da actı Samimi itirafları uzerine Hebbar'ı bağışladı
Hz Aişe validemizin de buyurduğu gibi, Peygamberimiz yaratılışı icabı, kendisine kotuluk edene kotulukle karşılık vermez; affeder ve intikam almaya da yanaşmazdı
Bu ustun vasıflardır ki, duşmanları tarafından bile takdir edilmiş, sevilmiş ve sevgisini onların kalbine de ulaştırarak, ebedi kurtuluşlarına vesile olmuştur
Peygamberimiz savaş dışında, duşmanlarından kendine sığınan, teslim olan ve bağışlanmayı dileyenleri yuz ustu cevirmemiştir Ricalarını kabul ederek affetmiştir
Peygamberimiz kalabalık ordusuyla Mekke'nin fethi icin yola cıktığı, Mekke'ye yaklaştığı ve şehre girdiği sırada, duşmanlarının pekcoğu caresiz kalarak eline duşmuş, zelil bir vaziyette onune yığılmışlardı Fakat Peygamberimiz imkanı olduğu, gucu yettiği halde, rahmet Peygamberi olduğunu bir sefer daha gostermiş, duşmanlarım affetme buyukluğunu ilan etmiştir
Zaten Rabbi de kendisine boyle tavsiye etmiyor muydu?
Kolaylık goster, affa sarıl, iyiliği tavsiye et, cahillerden de yuz cevir(Araf SUresi, 199)
Peygamberimizin Mekke'yi fethe cıkan ordusunun şehre yaklaştığını oğrenen Mekke muşriklerinin icini bir korku sardı Mekke'nin eski reisi EbU Sufyan yanına iki kişi daha alarak ordu hakkında bilgi edinmek istedi Ancak yolda giderken Musluman askerleri tarafından yakalandı Peygamberimizin amcası Hz Abbas ellerinden alarak onu Peygamberimizin huzuruna getirdi
EbU Sufyan, Hicretten once Peygamberimize Mekke'de bulunduğu sure icinde her turlu işkence ve eziyeti yapmaktan geri kalmamıştı Medine'ye hicretinden sonra da onu rahat bırakmadı Peygamberimize karşı yapılan butun duşmanca hareketlerin başında o bulunuyordu
Kureyş'in başına gecerek muşrikleri devamlı Muslumanların aleyhine geciriyor, ordu kurarak savaşa hazırlıyordu Uhud ve Hendek savaşlarında muşrik ordusunda başkumandandı Bu savaşlarda pekcok Muslumanın kanını dokmuştu
İşte boyle bir muşrik reisi Peygamberimizin karargahına getirildi Bir gece bekledikten sonra da İslamı kabul etti Peygamberimiz kendisine yaraşan buyukluğu gosterdi Onu affetti Bununla da kalmayarak, ona bazı imtiyazlar verdi EbU Sufyan'ın evine kim girerse guvendedirdedi
Peygamberimizin affı sayesinde baş duşman, dostlar sınıfına gecti
Peygamber ordusu Mekke'ye girince, İslam safına giren pekcok insan bulunuyordu EbU Sufyan'ın hanımı Hind de Kureyş kadınlarıyla birlikte yuzu ortulu olarak Peygamberimizin huzuruna geldi Musluman olarak affını diledi Peygamberimiz onu tanımıştı Fakat belli etmedi Yaptıklarını hic yuzune vurmadan affetti
O Hind ki, Uhud Savaşında Kureyş kadınlarıyla birlikte def calıp şarkı soyleyerek muşrikleri savaşa kızıştıranların başında geliyordu
Peygamberimizin sevgili amcası Hz Hamza şehit duşunce, onu parca parca etmiş, kin ve ihtirasını yenemeyerek ciğerini cıkarıp dişlemişti
Bu hali goren Peygamberimizin ici parcalanmıştı Fakat onun affı her zaman ustun geldi En azılı can duşmanını bile, iman ettiği icin affetti Bu esnada nefreti sevgiye donuşen Hind, Bugun senin meclisinden daha sevimli bir meclis gormuyorumdiyerek takdirini gizleyememişti
Hz Hamza'nın katili Vahşi de Mekke'den kacarak bir muddet kabileler arasında gizlendi Fakat emin bir yer bulamıyordu
Sonunda birisi kendisine Sen kendin icin en guvenli yeri ancak onun yanında bulabilirsin; git, Resulullahtan af dilededi
Vahşi cekinerek ve sıkılarak Resulullahın huzuruna girdi Peygamberimiz Vahşi'yi gorur gormez başını yere eğdi Ona bakamıyordu O anda amcasını hatırlamıştı Hz Hamza'nın al kanlar icinde bulunan başı gozunun onune geldi Mubarek gozlerinden yaşlar boşandı Katil, karşısındaydı Kısas yapabilirdi Kimse de bir şey diyemezdi Fakat o yine buyukluk gostererek Vahşi'yi affetti Fakat bir daha gozune gorunmemesini soyledi Cunku her gordukce gozunun onune Hz Hamza geliyor, ici yanıyordu
EbU Cehil ve oğlu İkrime, Peygamberimizi her seferinde sıkıntıya sokan, ona eziyet vermek icin elinden geleni yapan iki din duşmanıydı EbU Cehil, Peygamberimiz Kabe'de namaz kılarken uzerine deve işkembesi atan, arkasına gecip hucum ederek abasıyla boğmak isteyen, Peygamberimizi oldurmek icin tuzaklar kuran, Muslumanlardan gelen butun barış tekliflerini reddederek Bedir Savaşını korukleyen azılı bir duşmandı Oğlu İkrime de babasıyla birlikte hareket ediyor, Peygamberimize duşmanlıkta onde gidiyordu
İslam ordusu Mekke'ye girince İkrime korkusundan Yemen'e kactı Fakat hanımı Musluman olmuştu Peygamberimizin buyukluğunu tanıyor, bağışladığı insanları yakından goruyordu Kolesini yanına alarak kocasının peşine duştu Yemen'de buldu Peygamberimizden kendisini affedeceği hususunda teminat aldığını soyledi
Medine'ye geldiler Peygamberimiz İkrirne'nin geldiğini duyunca onu karşılamak icin cıktı Oyle acele etti ki, sırtından hırkası bile yere duşmuştu Onu guleryuzle karşıladı Merhaba ey suvari muhacirdiyerek kucakladı ve iltifatta bulundu
İman eden İkrime, Peygamberimize yaptıklarından dolayı mahcuptu Fakat rahmet Peygamberi, Musluman olan İkrime'ye şoyle dua etti:
Allah'ım, İkrirne'nin bana yaptığı butun kotulukleri, Senin nurunu sondurmek icin attığı her adımı affet Yuzume karşı ve gıyabımda soylediği sozleri de affet
Peygamberimizin affı en azılı bir duşmanını bile kuşatmıştı
Hebbar bin Esved, gozu donmuş bir Peygamber duşmanıydı Her fırsatta Muslumanlara eziyet etmekten zevk duyuyordu Pekcok Muslumanın canına kıymıştı Bununla kalmamış, hicret esnasında Peygamberimizin kızı Zeyneb'i devesinden iterek duşurmuştu Hamile bulunan Hz Zeynep cocuğunu duşurdu Bir muddet sonra da bu hastalıktan vefat etti Boylece Peygamberimizin kan duşmanı da olmuştu
Mekke'nin fethi gunu Peygamberimiz onun kanını helal kılmıştı Gorulduğu yerde oldurulecekti
Hebbar cok korkuyordu İran'a kacmayı duşundu Fakat daha sonra bundan vazgecti Akıllı davranarak Peygamberimizin huzuruna gitti Ona iltica etti
Ya Resulallah, once İran'a kacmayı kararlaştırdım Fakat sizin buyuk affınızı, benzersiz musamahanızı duşunerek işte huzurunuza geldim Yaptığım butun suclarımı itiraf ediyorum Sizden af diliyorumdedi
Peygamberimiz af kapısını ona da actı Samimi itirafları uzerine Hebbar'ı bağışladı
