On bir ayın sultanı Ramazan ayında bedenen ve ruhen arınma süreci içerisine girilmektedir. Besinlerin kıymetinin çok daha uygun algılandığı bu süreç içerisinde oruç tutan bireyler, mide ve bağırsak sistemini biraz olsun dinlendirirken gayrı devirlerde olduğu üzere sağlıklı, ehliyetli ve istikrarlı beslenmeye ihtimam göstermelidirler. Umumide 3 - 4 öğünde tüketilen besinler, beslenme sisteminin büsbütün değiştiği bu devirde 2 öğüne sıkıştırılmaktadır. Münhasıran tatlı, hamur işleri, şarküteri eserleri üzere karbonhidrat ve yağ içeriği yüksek besinlerin tüketiminde artış olmakta, buna karşılık başta su olmak üzere, zerzevat ve meyve tüketimi azalmaktadır. Halbuki bu devirde günlük alınması gereken güç ve besin öğelerinin nispetleri değişmemektedir.
Öte yandan kilo meselesi olan birtakım bireyler Ramazan ayını zayıflamak için fırsat olarak görmekte ve sadece iftarda bir şeyler tüketmektedir. Bu türlü bir beslenme biçimi sonrası birey kilo vermek noktasına kilo bile alabilir. Bu durum hem ziyade hem de süratli yemek yenilmesine yol açar. Esasen vücut gereğince besin alınamadığı durumlarda azı ile yetinmeye başlamakta, biraz olsun ziyade yenildiği takdirde ise depolama yoluna başvurmaktadır. Başkaca bazal metabolizma suratının yavaşlaması, iftar ve sahur vakitlerinin günün daha az hareket edilen vakitlerine denk gelmesi ve kan şekeri düşüşüne bağlı olarak tatlılara karşı isteğin artması ekseriyetle bireylerin bu periyotta tartılarının artışına neden olmaktadır.
Üzerinde durulması gereken bir gayrı kıymetli husus; fizikî aktivitenin bu süreç içerisinde azalmasıdır. Münhasıran çalışmayan bireyler, günlük güç harcamalarını azaltmak ve devrin bir an önce geçmesi ismine geç saatlere kadar uyumaktadır. Her türlü aktiviteden kaçınmak, oruç tutarken çokça acıkmadan rahat bir gün geçirmeyi sağlar. Buna karşılık metabolizma daha da yavaşlar. Şayet ki kilo almadan bu riskli devir aşılmak isteniyorsa, günlük aktivite kesinlikle artırılmalıdır. İftar sonrası yarım saatlik kalbi yormayacak üsluptaki (yürüyüş, bisiklete binme, yüzme gibi) bir aktivite bile sayısız yarar sağlayacaktır.
Ramazanda gün uzunluğu aç kalınacağı için yatmadan çok yemek alanına, sahura kalmak çok daha sağlıklı olacaktır. Sahura kalkılmadığı takdirde açlık mühleti ortalama 19 - 20 saate çıkmaktadır. Bu durumda kan şekeri günün daha erken saatlerinde düşmekte, kişinin iş verimi azalmakta, iş kazası riski artmaktadır. Bu yüzden kesinlikle sahura kalkılmalı ve yemek mahalline; süt, çay, taze sıkılmış meyve suyu, bitki yahut meyve çayı yanında, yumurta, peynir, zeytin, esmer ekmek üzere alternatiflerden oluşan kahvaltı tercih edilmelidir.
Uzun bir açlık sonrası, iftara mümkünse 1 kase çorba ile başlayarak 5 - 10 dakika kadar yemeğe ara verilmeli, akabinde ana yemeklere devam edilmelidir. Etli yahut etsiz zerzevat yemekleri, pilav, makarna, esmer ekmek üzere tahıllar, kurubaklagil yemekleri, yoğurt, ayran, cacık, salata, meyve üzere lif nispeti yüksek alternatiflerden oluşan bir iftar yemeğinin sindirimi de daha kolay olacaktır. Besinler çok yeterli çiğnenmeli, yavaş yenilmelidir. Daha hafif ve sağlıklı olması için yiyecekler kızartma mekanına; haşlama, ızgara yapma, buğulama, buharda yahut fırında pişirme metotları ile hazırlanmalıdır.
Oluşabilecek kabızlığı önlemek için, lif orantısı yüksek besinler; kurubaklagiller (kuru fasulye, nohut, mercimek, kuru bakla, kuru börülce, kuru barbunya, soya fasulyesi), kepekli tahıllar (esmer ekmek, bulgur, kepekli pirinç - makarna - erişte - un), zerzevat ve meyveler tercih edilmelidir. Soyulmadan yenilebilen zerzevat ve meyveler mümkünse kabuklarıyla tüketilmelidir. İftardan sonra muayyen aralıklarla su ve gayrı içeceklerden gereğince içilmelidir. Yatana kadar geçen süreçte meyve, yoğurt, süt, kepekli bisküvi üzere küçük ara öğünler alınmalıdır.
Tatlı yenilecekse de lokma, tulumba, baklava üzere ağır, şerbetli tatlılar mahalline; güllaç, sütlaç, puding, komposto, hoşaf üzere sütlü, meyveli tatlılar tercih edilmelidir. Bu tatlıların imalatında - güç alımını azaltmak ismine - yapay tatlandırıcılar tercih edilebilir. Şekerli tatlılarda yarım, tatlandırıcılı tatlılarda bir porsiyonu aşmamak çok daha sağlıklı bir davranış olacaktır.
Oruç tutan kimseler Ramazan ayı sonrasında eski beslenme alışkanlıklarına geri döndüklerinde daha ziyade yeme eğiliminde bulunmaktadır. Ramazan ayı mühletince mahsusen 2. haftadan sonra yavaşlayan metabolizma için, akabinde gelen “Şeker Bayramı” yenilen tatlıların yağ olarak depolandığı riskli bir süreç olarak görülmektedir. O nedenle ehliyetli ve istikrarlı beslenmenin bir hayat biçimi olarak algılanması gerekir.
Ehemmiyetle vurgulamak gerekir ki diyabet, böbrek illeti, yüksek tansiyon üzere kronik marazı olanların, daima ilaç kullananların, sindirim sistemi rahatsızlığı olanların, gebe ve emziren hatunların, büyüme - gelişme çağındaki evlatların sıhhatleri açısından oruç tutmaları katiyetle önerilmez.
Öte yandan kilo meselesi olan birtakım bireyler Ramazan ayını zayıflamak için fırsat olarak görmekte ve sadece iftarda bir şeyler tüketmektedir. Bu türlü bir beslenme biçimi sonrası birey kilo vermek noktasına kilo bile alabilir. Bu durum hem ziyade hem de süratli yemek yenilmesine yol açar. Esasen vücut gereğince besin alınamadığı durumlarda azı ile yetinmeye başlamakta, biraz olsun ziyade yenildiği takdirde ise depolama yoluna başvurmaktadır. Başkaca bazal metabolizma suratının yavaşlaması, iftar ve sahur vakitlerinin günün daha az hareket edilen vakitlerine denk gelmesi ve kan şekeri düşüşüne bağlı olarak tatlılara karşı isteğin artması ekseriyetle bireylerin bu periyotta tartılarının artışına neden olmaktadır.
Üzerinde durulması gereken bir gayrı kıymetli husus; fizikî aktivitenin bu süreç içerisinde azalmasıdır. Münhasıran çalışmayan bireyler, günlük güç harcamalarını azaltmak ve devrin bir an önce geçmesi ismine geç saatlere kadar uyumaktadır. Her türlü aktiviteden kaçınmak, oruç tutarken çokça acıkmadan rahat bir gün geçirmeyi sağlar. Buna karşılık metabolizma daha da yavaşlar. Şayet ki kilo almadan bu riskli devir aşılmak isteniyorsa, günlük aktivite kesinlikle artırılmalıdır. İftar sonrası yarım saatlik kalbi yormayacak üsluptaki (yürüyüş, bisiklete binme, yüzme gibi) bir aktivite bile sayısız yarar sağlayacaktır.
Ramazanda gün uzunluğu aç kalınacağı için yatmadan çok yemek alanına, sahura kalmak çok daha sağlıklı olacaktır. Sahura kalkılmadığı takdirde açlık mühleti ortalama 19 - 20 saate çıkmaktadır. Bu durumda kan şekeri günün daha erken saatlerinde düşmekte, kişinin iş verimi azalmakta, iş kazası riski artmaktadır. Bu yüzden kesinlikle sahura kalkılmalı ve yemek mahalline; süt, çay, taze sıkılmış meyve suyu, bitki yahut meyve çayı yanında, yumurta, peynir, zeytin, esmer ekmek üzere alternatiflerden oluşan kahvaltı tercih edilmelidir.
Uzun bir açlık sonrası, iftara mümkünse 1 kase çorba ile başlayarak 5 - 10 dakika kadar yemeğe ara verilmeli, akabinde ana yemeklere devam edilmelidir. Etli yahut etsiz zerzevat yemekleri, pilav, makarna, esmer ekmek üzere tahıllar, kurubaklagil yemekleri, yoğurt, ayran, cacık, salata, meyve üzere lif nispeti yüksek alternatiflerden oluşan bir iftar yemeğinin sindirimi de daha kolay olacaktır. Besinler çok yeterli çiğnenmeli, yavaş yenilmelidir. Daha hafif ve sağlıklı olması için yiyecekler kızartma mekanına; haşlama, ızgara yapma, buğulama, buharda yahut fırında pişirme metotları ile hazırlanmalıdır.
Oluşabilecek kabızlığı önlemek için, lif orantısı yüksek besinler; kurubaklagiller (kuru fasulye, nohut, mercimek, kuru bakla, kuru börülce, kuru barbunya, soya fasulyesi), kepekli tahıllar (esmer ekmek, bulgur, kepekli pirinç - makarna - erişte - un), zerzevat ve meyveler tercih edilmelidir. Soyulmadan yenilebilen zerzevat ve meyveler mümkünse kabuklarıyla tüketilmelidir. İftardan sonra muayyen aralıklarla su ve gayrı içeceklerden gereğince içilmelidir. Yatana kadar geçen süreçte meyve, yoğurt, süt, kepekli bisküvi üzere küçük ara öğünler alınmalıdır.
Tatlı yenilecekse de lokma, tulumba, baklava üzere ağır, şerbetli tatlılar mahalline; güllaç, sütlaç, puding, komposto, hoşaf üzere sütlü, meyveli tatlılar tercih edilmelidir. Bu tatlıların imalatında - güç alımını azaltmak ismine - yapay tatlandırıcılar tercih edilebilir. Şekerli tatlılarda yarım, tatlandırıcılı tatlılarda bir porsiyonu aşmamak çok daha sağlıklı bir davranış olacaktır.
Oruç tutan kimseler Ramazan ayı sonrasında eski beslenme alışkanlıklarına geri döndüklerinde daha ziyade yeme eğiliminde bulunmaktadır. Ramazan ayı mühletince mahsusen 2. haftadan sonra yavaşlayan metabolizma için, akabinde gelen “Şeker Bayramı” yenilen tatlıların yağ olarak depolandığı riskli bir süreç olarak görülmektedir. O nedenle ehliyetli ve istikrarlı beslenmenin bir hayat biçimi olarak algılanması gerekir.
Ehemmiyetle vurgulamak gerekir ki diyabet, böbrek illeti, yüksek tansiyon üzere kronik marazı olanların, daima ilaç kullananların, sindirim sistemi rahatsızlığı olanların, gebe ve emziren hatunların, büyüme - gelişme çağındaki evlatların sıhhatleri açısından oruç tutmaları katiyetle önerilmez.