Kentli gençler; gelişen teknoloji, erken yaşta cinsî bağ, uyuşturucu, internetten yerküreye açılma, çokça özgürlük ve bunun getirdiği yalnızlık, gençler bu ikilemler arasında kentte bir savaş veriyorlar.
Bu çelişkiler arasında aileler evlatlarını nasıl yetiştirecekleri konusunda tasa içindeler. Evvelce çocukken olan hakimiyetleri ergenlik yaşında artık yavaş yavaş kaybolmakta çevresel tesirlerin baskısı gitgide artmaktadır. Ana pederin öğretileri muhit ve internet haberleriyle gitgide inandırıcılığını yitirmekte. Bu duruma tahlil bulmakta aile için çok güç.
Aileler ipleri ellerinde tutmak istiyorlar ancak yapamıyorlar. Ana pederlerin kendi yetiştikleri etrafta mutlak bir aile ve mahalle hakimiyeti varken günümüzde bu neredeyse imkansız durumdadır. Eskiye nazaran gençler daha hamasetli ve her şeyi denemek istiyorlar.
Ailelerin en büyük yanılgısı gençleri korkutarak kendilerince zararlı alışkanlıklardan uzak tutmaya çalışmaktır. Gençler muhit ve internetten edindikleri haberlerle bu kaygılarını kolaylıkla aşmaktadırlar. Bunun sonucu olarak aileler inandırıcılığını kaybetmektedir. Yani gençler artık içeceğine ilaç koyarlar deyince çok korkmamaktalar.
Pekala aile ne yapması gerekir. Gençlerle olağan beşerler üzere hiçbir şeyi saklamadan konuşmalıdır. Vakanın risklerini gencin fikirlerini alarak konuşmalıdır. Gençler bu cins unsurların tehlikelerini bile bile kullanırlar. Bu yüzden korkutmak çok işe yaramaz. Umum olarak müdafaacı değil kendi sorumluluklarını kendine verdiğimiz, fikirlerine paha verilen evlatlar, genç yaşlarda çok sorun yaşamazlar. Unsur tasarrufu konusunda da kendini muhafazayı bilecektir. Tabi çeşitli psikiyatrik hastalıklarda illetin tedavisini de yapmak gerekir.
Klasik ailelerde yetişmiş gençler farklı muhitlerde daha asrî ailelerin gençleriyle karşılaşınca bu etkileşimden doğan meseleler yaşayabilir. En bariz örneği klasik bir aileden genç bir kızın sevgilisi olması güzel karşılanmaz, ailesi tarafından bu mevzuda pres görür.. Bazen özgürlükleri kısıtlanır , bu yüzden mektepten alınan gençler bile olur.
Daha asrî ailelerde bu sorun olarak yaşanmayabilir. Bu kültürel geçiş periyodunda ailelerin eli kolu bağlıdır. Gençlere verilen bed arkadaş öğütleri çok işe yaramaz tersine daha çokça arkadaşlarına bağlanırlar. Bu sıkıntılar yalnızca bizim memleketimize mahsus değil bütün kentleşen toplulukların özelliğidir. Kentlerin büyümesi ile ailelerin gençler üzerindeki otoritesi azalmaya başlamış. Gençler daha dik başlı olmuşlardır. Buda aileleri daha kaygılı hale getirmiştir.
Kentler büyüdükçe gençleri denetim etmek zorlaşmıştır. Aileler çocukluk devirlerinde ilerinin gençlerini çeşitli hobilere , olumlu alışkanlıklara, spora yönlendirmelidir. Ergenlik periyodunun getirdiği boşluk ve kimlik arayışını bunlarla doldurması sağlanabilir. Ana pederin artık ergene bir evlat üzere değil, bir birey üzere davranması gerekir.
Ergenlik periyodunda gençler radikal fikirlere kayabilir. Buda tamiri imkansız sorunlara neden olabilir. Varsayım edilebileceği üzere kişilikleri oluşurken bu radikal örgüt ve mütalaalar kişiliklerinde ki boşlukları dolduracaktır. Yerkürenin çeşitli mahallerinde şiddetli radikal örgütlerin eleman topladığı devletlere bakarsak gençlerinin daima arayış içinde olduğunu görürsünüz.
Bu örgütlerdeki gençler bireyselleşememiş kimselerdir, bu eksiklerini bir örgütün altında daha ulu bedeller için savaş ederek kapatmaya çalışırlar.
Yeni kentli aile modelinde köyde kasabada olan geniş aile modelleri yoktur artık. Ana peder bir nevi yalnızdır. Bu nedenle topluluğun eğitim ve tedrisat mekanizmaları çalışması gerekir. Mahsusen ana peder eğitimleri devletin yapması gereken bir vazife olmalıdır. Mekteplerin artık tedrisat dışında evlatların eğitiminden de sorumlu olmalıdırlar. Bizim memleketimizde mektepler ne yazık ki bu bahiste kendilerini çok sorumlu hissetmezler. Aileler ve mektepler evlatların mektep başarısına kitlenmiş dururdadırlar. Mekteplerde ruhsal sorun ya da uyumsuzluk yaşayan gençleri tespit etmek için güçlü rehberlik servisleri koşuldur. Ayrıyeten muallimler bu bahislerde devamlı mesleksel eğitim görmeleri gerekir.
Uygun bir topluluk düzgün yetiştirilmiş gençlerden makbul. Bu nedenle gençlerin yetiştirilmesi bütün topluluğun ortak hizmeti olduğu bilinmesi gerekir. İlerdeki toplumsal problemleri önlemenin en kolay yoludur.
Bu çelişkiler arasında aileler evlatlarını nasıl yetiştirecekleri konusunda tasa içindeler. Evvelce çocukken olan hakimiyetleri ergenlik yaşında artık yavaş yavaş kaybolmakta çevresel tesirlerin baskısı gitgide artmaktadır. Ana pederin öğretileri muhit ve internet haberleriyle gitgide inandırıcılığını yitirmekte. Bu duruma tahlil bulmakta aile için çok güç.
Aileler ipleri ellerinde tutmak istiyorlar ancak yapamıyorlar. Ana pederlerin kendi yetiştikleri etrafta mutlak bir aile ve mahalle hakimiyeti varken günümüzde bu neredeyse imkansız durumdadır. Eskiye nazaran gençler daha hamasetli ve her şeyi denemek istiyorlar.
Ailelerin en büyük yanılgısı gençleri korkutarak kendilerince zararlı alışkanlıklardan uzak tutmaya çalışmaktır. Gençler muhit ve internetten edindikleri haberlerle bu kaygılarını kolaylıkla aşmaktadırlar. Bunun sonucu olarak aileler inandırıcılığını kaybetmektedir. Yani gençler artık içeceğine ilaç koyarlar deyince çok korkmamaktalar.
Pekala aile ne yapması gerekir. Gençlerle olağan beşerler üzere hiçbir şeyi saklamadan konuşmalıdır. Vakanın risklerini gencin fikirlerini alarak konuşmalıdır. Gençler bu cins unsurların tehlikelerini bile bile kullanırlar. Bu yüzden korkutmak çok işe yaramaz. Umum olarak müdafaacı değil kendi sorumluluklarını kendine verdiğimiz, fikirlerine paha verilen evlatlar, genç yaşlarda çok sorun yaşamazlar. Unsur tasarrufu konusunda da kendini muhafazayı bilecektir. Tabi çeşitli psikiyatrik hastalıklarda illetin tedavisini de yapmak gerekir.
Klasik ailelerde yetişmiş gençler farklı muhitlerde daha asrî ailelerin gençleriyle karşılaşınca bu etkileşimden doğan meseleler yaşayabilir. En bariz örneği klasik bir aileden genç bir kızın sevgilisi olması güzel karşılanmaz, ailesi tarafından bu mevzuda pres görür.. Bazen özgürlükleri kısıtlanır , bu yüzden mektepten alınan gençler bile olur.
Daha asrî ailelerde bu sorun olarak yaşanmayabilir. Bu kültürel geçiş periyodunda ailelerin eli kolu bağlıdır. Gençlere verilen bed arkadaş öğütleri çok işe yaramaz tersine daha çokça arkadaşlarına bağlanırlar. Bu sıkıntılar yalnızca bizim memleketimize mahsus değil bütün kentleşen toplulukların özelliğidir. Kentlerin büyümesi ile ailelerin gençler üzerindeki otoritesi azalmaya başlamış. Gençler daha dik başlı olmuşlardır. Buda aileleri daha kaygılı hale getirmiştir.
Kentler büyüdükçe gençleri denetim etmek zorlaşmıştır. Aileler çocukluk devirlerinde ilerinin gençlerini çeşitli hobilere , olumlu alışkanlıklara, spora yönlendirmelidir. Ergenlik periyodunun getirdiği boşluk ve kimlik arayışını bunlarla doldurması sağlanabilir. Ana pederin artık ergene bir evlat üzere değil, bir birey üzere davranması gerekir.
Ergenlik periyodunda gençler radikal fikirlere kayabilir. Buda tamiri imkansız sorunlara neden olabilir. Varsayım edilebileceği üzere kişilikleri oluşurken bu radikal örgüt ve mütalaalar kişiliklerinde ki boşlukları dolduracaktır. Yerkürenin çeşitli mahallerinde şiddetli radikal örgütlerin eleman topladığı devletlere bakarsak gençlerinin daima arayış içinde olduğunu görürsünüz.
Bu örgütlerdeki gençler bireyselleşememiş kimselerdir, bu eksiklerini bir örgütün altında daha ulu bedeller için savaş ederek kapatmaya çalışırlar.
Yeni kentli aile modelinde köyde kasabada olan geniş aile modelleri yoktur artık. Ana peder bir nevi yalnızdır. Bu nedenle topluluğun eğitim ve tedrisat mekanizmaları çalışması gerekir. Mahsusen ana peder eğitimleri devletin yapması gereken bir vazife olmalıdır. Mekteplerin artık tedrisat dışında evlatların eğitiminden de sorumlu olmalıdırlar. Bizim memleketimizde mektepler ne yazık ki bu bahiste kendilerini çok sorumlu hissetmezler. Aileler ve mektepler evlatların mektep başarısına kitlenmiş dururdadırlar. Mekteplerde ruhsal sorun ya da uyumsuzluk yaşayan gençleri tespit etmek için güçlü rehberlik servisleri koşuldur. Ayrıyeten muallimler bu bahislerde devamlı mesleksel eğitim görmeleri gerekir.
Uygun bir topluluk düzgün yetiştirilmiş gençlerden makbul. Bu nedenle gençlerin yetiştirilmesi bütün topluluğun ortak hizmeti olduğu bilinmesi gerekir. İlerdeki toplumsal problemleri önlemenin en kolay yoludur.