şeker hastalarının beslenmesi - şeker hastalarına diyet tarifi - kan şekerini düşürmenin yolları - şekeri ne düşürür
Şeker hastalığının üç türlü tedavisi vardır. Bunlardan birisi temel tedavi olarak gıdanın tanzimi, ikincisi gıda rejimini destekleyecek insülin tedavisi, üçüncüsü ise adalî çalışmadır. Adale faaliyetinin ehemmiyeti çok kere küşümseniyor. Muntazam beden hareketleri, şekerin yanmasını kolaylaştırır. Ve daha az insülin kullanılmasına yardım eder. Bu hususta her spor nev’i elverişlidir. En iyileri vücudu harekete getiren yürüyüş, jimnastik, yüzme, ata binme, dağa tırmanmadır. İdmansız insanlar da tedricen harekete ahştırılmalıdır.
Oturarak çalışan şeker hastalan, beden hareketlerinin çâresine bakmalıdır. Bu bakımdan hastaların bahçelerde çalışması münasiptir. Rekor kırmaya uğraşmamalıdır. Böyle zorlamalar yedek şekerlerin çabuk yanmasına ve aseton zuhuruna sebep olur. Çok zayıflamış ve beslenmesi bozulmuş şeker hastalarında bedenî hareket çok dikkat ister.
Bedenî çalışmayi peşinen, tedavi plânının içine almalıdır. Bu yapılmazsa hastanın ayarlanması zor olur. Bedenî hareket insülinden tasarruf ettirir. Çünkü adalelerde şekerin yanmasını arttırır.. Kış mevsiminde şeker yanmasının bozulması hareketsizliktendir.
Çocukluk yaşındaki şeker hastalıkları kâhinlerinkinden farklıdır, 4,5 aylık çocukta bile şeker görülmüştür. Çocukta şeker hastalığı başlamadan az önce büyüme hızlanır. Sonra ise tedavi başlamazsa büyüme durur. Çocuğun protein ihtiyacı büyüme dolayısiyle kâhilinkinden fazladır. Çocuk hastalar peşinen insüline tedavi edilmelidir. Hattâ pek hafif vakalar bile. En büyük ehemmiyet bedenî harekete verilmelidir. Bu bakımdan mekteple ana baba arasında bir anlaşma olmalıdır.
Asidoz tehlikesi görünmeyen vak’alarda tolerans tayinine geçilir. Bu maksatla hastanın aldığı ve çıkardığı şeker miktarları karşılaştırılır. Sabit kıymetli bir gıda vermek için muayyen kalorili bir tecrübe yemeği verilir. Üçüncü gün 24 saatlik idrar miktarı ile ihtiva ettiği şeker ölçülür. Meselâ bir şahsa 50 gram karbon hidrat ihtiva eden bir tecrübe yemeği verilse ve yirmi dört saatte % 0,5 şeker ihtiva eder bir idrarla 10 gram şeker çıkarsa, bu şahsın karbon hidratlara karşı toleransı 40 gramdır. Hafif şeker hastalarında, bu tolerans 100 gram ekmek ve daha fazlası ve ağır vak’alarda ise 100 gramın altındadır.
Tecrübe yemeği yenmesi caiz olan maddelerden terekküp etmeli ve ihtiyaçtan fazla kalori ihtiva etmemelidir. Tecrübe yemeğine bir örnek olarak şunu verelim :
Sabah: Bir fincan kahve, 100 gram ekmek, 20 gram tereyağ. Kuşluk : Salata, 50 gram ekmek.
Öğle: 100 gram patates, 20 gram yağla pişirilmiş 400 gram sebze.
ikinci : Bir fincan çay, 50 gram ekmek, 100 gram tereyağ.
Akşam : 100 gram patates, 20 gram yağla pişirilmiş 400 gram sebze, 50 gram ekmek, biraz peynir.
Bu rejimle hasta şeker çıkarmazsa yavaş yavaş ekmek ve patates arttırılır. Şeker çıkarırsa insülin verilir.
alıntı
Şeker hastalığının üç türlü tedavisi vardır. Bunlardan birisi temel tedavi olarak gıdanın tanzimi, ikincisi gıda rejimini destekleyecek insülin tedavisi, üçüncüsü ise adalî çalışmadır. Adale faaliyetinin ehemmiyeti çok kere küşümseniyor. Muntazam beden hareketleri, şekerin yanmasını kolaylaştırır. Ve daha az insülin kullanılmasına yardım eder. Bu hususta her spor nev’i elverişlidir. En iyileri vücudu harekete getiren yürüyüş, jimnastik, yüzme, ata binme, dağa tırmanmadır. İdmansız insanlar da tedricen harekete ahştırılmalıdır.
Oturarak çalışan şeker hastalan, beden hareketlerinin çâresine bakmalıdır. Bu bakımdan hastaların bahçelerde çalışması münasiptir. Rekor kırmaya uğraşmamalıdır. Böyle zorlamalar yedek şekerlerin çabuk yanmasına ve aseton zuhuruna sebep olur. Çok zayıflamış ve beslenmesi bozulmuş şeker hastalarında bedenî hareket çok dikkat ister.
Bedenî çalışmayi peşinen, tedavi plânının içine almalıdır. Bu yapılmazsa hastanın ayarlanması zor olur. Bedenî hareket insülinden tasarruf ettirir. Çünkü adalelerde şekerin yanmasını arttırır.. Kış mevsiminde şeker yanmasının bozulması hareketsizliktendir.
Çocukluk yaşındaki şeker hastalıkları kâhinlerinkinden farklıdır, 4,5 aylık çocukta bile şeker görülmüştür. Çocukta şeker hastalığı başlamadan az önce büyüme hızlanır. Sonra ise tedavi başlamazsa büyüme durur. Çocuğun protein ihtiyacı büyüme dolayısiyle kâhilinkinden fazladır. Çocuk hastalar peşinen insüline tedavi edilmelidir. Hattâ pek hafif vakalar bile. En büyük ehemmiyet bedenî harekete verilmelidir. Bu bakımdan mekteple ana baba arasında bir anlaşma olmalıdır.
Asidoz tehlikesi görünmeyen vak’alarda tolerans tayinine geçilir. Bu maksatla hastanın aldığı ve çıkardığı şeker miktarları karşılaştırılır. Sabit kıymetli bir gıda vermek için muayyen kalorili bir tecrübe yemeği verilir. Üçüncü gün 24 saatlik idrar miktarı ile ihtiva ettiği şeker ölçülür. Meselâ bir şahsa 50 gram karbon hidrat ihtiva eden bir tecrübe yemeği verilse ve yirmi dört saatte % 0,5 şeker ihtiva eder bir idrarla 10 gram şeker çıkarsa, bu şahsın karbon hidratlara karşı toleransı 40 gramdır. Hafif şeker hastalarında, bu tolerans 100 gram ekmek ve daha fazlası ve ağır vak’alarda ise 100 gramın altındadır.
Tecrübe yemeği yenmesi caiz olan maddelerden terekküp etmeli ve ihtiyaçtan fazla kalori ihtiva etmemelidir. Tecrübe yemeğine bir örnek olarak şunu verelim :
Sabah: Bir fincan kahve, 100 gram ekmek, 20 gram tereyağ. Kuşluk : Salata, 50 gram ekmek.
Öğle: 100 gram patates, 20 gram yağla pişirilmiş 400 gram sebze.
ikinci : Bir fincan çay, 50 gram ekmek, 100 gram tereyağ.
Akşam : 100 gram patates, 20 gram yağla pişirilmiş 400 gram sebze, 50 gram ekmek, biraz peynir.
Bu rejimle hasta şeker çıkarmazsa yavaş yavaş ekmek ve patates arttırılır. Şeker çıkarırsa insülin verilir.
alıntı