SeNi düşünmek
bir gülün açışına şahitlik etmektir...
yapraklarına bezenen yeşile bakıp
gözlerini bir şiir serinliğinde izlemektir...
Yüzüme değen her rüzgarı
İçimdeki sıcaklığın farz etmektir...
Bir çiçeğin suya hasretidir SeNi düşünmek.
Kana kana suyu özümsediği andır
ya da suyun toprağa dediği andır SeNi hissetmek...
Yağmur tanesinin usulca camdan süzülüşü,
bir mum ışığının etrafını aydınlatmasıdır SeNi düşünmek...
Ayrımına varmaktır tüm ayrıntıların.
Gizlerin karanlığını yırtıp
parmak uçlarında arşınlamaktır kendi bedenini...
Veya yeni doğmuş bir bebeğe hayret etmektir SeNi düşünmek
Olmadık zamanlardan sıyrılıp
zamanı oluşlarla doldurmaktır...
şaşırabilmektir aynı zamanda...
öğrenebilmektir...
merak edebilmektir...
soru sorabilmektir...
ağlamaktır, gülmektir...
umuttur,hüzündür...
her şeyden güzeli keşfetmektir SeNi düşünmek..
Her doğan günü seninle yeniden karşılaşıp
"Kim acaba bu" deyip
Ela gözlerine baktığım an''ı katmaktır SeNi düşünmek...
Kelimelerden sıkılıp kağıda susmaktır;
Bitti sanılan bir şiiri silip
adınla doldurmaktır kağıdı...
Ya da bir öykünün olmadık yerinde
aşk yerine adını yazmaktır SeNi düşünmek...
Yine şiire ağarıyorum...
Kağıtlardan bahar yapıp cümlelere yürüyorum...
Aklımda bir serseri cümle var;
kazara kursam parçalanacak şarkılar...
Dört bir yanda yara bere içinde nağmeler...
Duvarlarımda nihavent
masamda hicaz bir sessizlik doğaçlanır...
Haydi, vakit tamam artık...
Soyunup içimin tüm biçimlerinden
çırılçıplak sana yoğrulsun soluğum...
Ve içinde ne kadar sevgi varsa yüreğimin
bir ömürde sana giyinsin...
Susalım ki şimdi,
Kelimelerim SeNi solusun...
Biliyor musun,
ibadettir SeNi düşünmek...
Denizin her çalkanışında geldin sanıp
mavilerde SeNi aramaktır.
Gün ağarınca gözlerini açtığını sanıp
bu kente bakarken SeNi görmektir...
Veya sazıma o şarkının her düşüşünde
şiirin kokusunda varlığını yaşamaktır SeNi düşünmek...
En güzeliyse "SeN" diyebildiğim sevgilinin
SeN olduğunu bilmektir SeNi düşünmek...
bir gülün açışına şahitlik etmektir...
yapraklarına bezenen yeşile bakıp
gözlerini bir şiir serinliğinde izlemektir...
Yüzüme değen her rüzgarı
İçimdeki sıcaklığın farz etmektir...
Bir çiçeğin suya hasretidir SeNi düşünmek.
Kana kana suyu özümsediği andır
ya da suyun toprağa dediği andır SeNi hissetmek...
Yağmur tanesinin usulca camdan süzülüşü,
bir mum ışığının etrafını aydınlatmasıdır SeNi düşünmek...
Ayrımına varmaktır tüm ayrıntıların.
Gizlerin karanlığını yırtıp
parmak uçlarında arşınlamaktır kendi bedenini...
Veya yeni doğmuş bir bebeğe hayret etmektir SeNi düşünmek
Olmadık zamanlardan sıyrılıp
zamanı oluşlarla doldurmaktır...
şaşırabilmektir aynı zamanda...
öğrenebilmektir...
merak edebilmektir...
soru sorabilmektir...
ağlamaktır, gülmektir...
umuttur,hüzündür...
her şeyden güzeli keşfetmektir SeNi düşünmek..
Her doğan günü seninle yeniden karşılaşıp
"Kim acaba bu" deyip
Ela gözlerine baktığım an''ı katmaktır SeNi düşünmek...
Kelimelerden sıkılıp kağıda susmaktır;
Bitti sanılan bir şiiri silip
adınla doldurmaktır kağıdı...
Ya da bir öykünün olmadık yerinde
aşk yerine adını yazmaktır SeNi düşünmek...
Yine şiire ağarıyorum...
Kağıtlardan bahar yapıp cümlelere yürüyorum...
Aklımda bir serseri cümle var;
kazara kursam parçalanacak şarkılar...
Dört bir yanda yara bere içinde nağmeler...
Duvarlarımda nihavent
masamda hicaz bir sessizlik doğaçlanır...
Haydi, vakit tamam artık...
Soyunup içimin tüm biçimlerinden
çırılçıplak sana yoğrulsun soluğum...
Ve içinde ne kadar sevgi varsa yüreğimin
bir ömürde sana giyinsin...
Susalım ki şimdi,
Kelimelerim SeNi solusun...
Biliyor musun,
ibadettir SeNi düşünmek...
Denizin her çalkanışında geldin sanıp
mavilerde SeNi aramaktır.
Gün ağarınca gözlerini açtığını sanıp
bu kente bakarken SeNi görmektir...
Veya sazıma o şarkının her düşüşünde
şiirin kokusunda varlığını yaşamaktır SeNi düşünmek...
En güzeliyse "SeN" diyebildiğim sevgilinin
SeN olduğunu bilmektir SeNi düşünmek...
