Servet-i Fünun Dönemi Coşkuyu dile Getiren Şiirler - Servet-i Fünun Dönemi Şiirleri - Edebiyatı-ı Cedide
Şiirde konu ve biçim yönünden büyük yenilikler yapılmıştır.
Heceyle denemeler olmakla birlikte ağırlıklı olarak aruz vezni kullanılmıştır.
Servet-i Fünun şiirinde resim sanatından etkilenilmiştir.
Sanat sanat içindir anlayışına uygun bireysel şiirler yazılmıştır.
Sadece Tevfik Fikret bireysel şiirler yazdığı ilk döneminden sonra toplumcu şiirler yazmıştır.
Şiirlerde aşk ve doğa gibi bireysel konular işlenmiş, sıfatlara ve doğa tasvirlerine bolca yer verilmiştir.
Tanzimat sanatçılarından olan R. M. Ekrem’in “Güzel olan her şey şiirin konusu olabilir.” anlayışıyla hareket edilmiştir.
Kulak için kafiye anlayışı benimsenmiştir.
Şiirde musikiye, şekil kusursuzluğuna önem verilmiştir.
Aruz Türkçeye uydurulmaya çalışılmıştır.
Aruz kalıpları konuya göre seçilmiş, bir şiirde birden fazla aruz kalıbı kullanılabilmiştir.
Sone ve terza-rima gibi Batı’dan alınan nazım şekilleri ilk kez bu dönemde kullanılmıştır.
Serbest müstezat, Servet-i Fünun şiirinde çokça kullanılmıştır.
Arapça ve Farsçadan, daha önce kullanılmamış sözcükleri kullanmayı bir hüner olarak görmüşlerdir.
Divan edebiyatı ve Tanzimat edebiyatından farklı yeni imgeler (beyaz titreyiş, anılarımın gecesi vb.) kullanmışlardır.
Süslü, sanatlı bir dil vardır.
Anlam bir mısrada değil diğer mısrada tamamlanmış, şiirin bütünlüğüne önem verilmiştir.
Şiirde sembolizm ve parnasizmin etkisi vardır.
Nazım nesre yaklaştırılmıştır, manzum hikâyeler yazılmıştır.
Bu dönemde, mensur şiir örnekleri verilmeye başlanmıştır.
alıntı
Şiirde konu ve biçim yönünden büyük yenilikler yapılmıştır.
Heceyle denemeler olmakla birlikte ağırlıklı olarak aruz vezni kullanılmıştır.
Servet-i Fünun şiirinde resim sanatından etkilenilmiştir.
Sanat sanat içindir anlayışına uygun bireysel şiirler yazılmıştır.
Sadece Tevfik Fikret bireysel şiirler yazdığı ilk döneminden sonra toplumcu şiirler yazmıştır.
Şiirlerde aşk ve doğa gibi bireysel konular işlenmiş, sıfatlara ve doğa tasvirlerine bolca yer verilmiştir.
Tanzimat sanatçılarından olan R. M. Ekrem’in “Güzel olan her şey şiirin konusu olabilir.” anlayışıyla hareket edilmiştir.
Kulak için kafiye anlayışı benimsenmiştir.
Şiirde musikiye, şekil kusursuzluğuna önem verilmiştir.
Aruz Türkçeye uydurulmaya çalışılmıştır.
Aruz kalıpları konuya göre seçilmiş, bir şiirde birden fazla aruz kalıbı kullanılabilmiştir.
Sone ve terza-rima gibi Batı’dan alınan nazım şekilleri ilk kez bu dönemde kullanılmıştır.
Serbest müstezat, Servet-i Fünun şiirinde çokça kullanılmıştır.
Arapça ve Farsçadan, daha önce kullanılmamış sözcükleri kullanmayı bir hüner olarak görmüşlerdir.
Divan edebiyatı ve Tanzimat edebiyatından farklı yeni imgeler (beyaz titreyiş, anılarımın gecesi vb.) kullanmışlardır.
Süslü, sanatlı bir dil vardır.
Anlam bir mısrada değil diğer mısrada tamamlanmış, şiirin bütünlüğüne önem verilmiştir.
Şiirde sembolizm ve parnasizmin etkisi vardır.
Nazım nesre yaklaştırılmıştır, manzum hikâyeler yazılmıştır.
Bu dönemde, mensur şiir örnekleri verilmeye başlanmıştır.
alıntı
