Sevr Barış Antlaşması
Sevr Antlaşmasının Önemi
Sevr Antlaşmasının MaddeleriI. Dünya Savaşı sonrasında İtilâf Devletleri ile Osmanlı İmparatorluğu hükümeti arasında 10 Ağustos 1920'de Fransa'nın başkenti Paris'in 3 km. batısındaki Sevr (Sèvres) baniyösünde bulunan Seramik Müzesi'nde (Mus
e National de C
ramique) imzalanmış fakat uygulamaya konmamış barış antlaşmasıdır. Antlaşma imzalandığı dönemde devam eden Kurtuluş Savaşı'nın sonucunda Türkiye'nin galibiyetiyle, bu antlaşma yerine 24 Temmuz 1923'te Lozan Antlaşması imzalanıp, uygulamaya konduğundan Sevr Antlaşması yürürlüğe girmemiştir.
Ahmet Teyfik Paşa (Okday) başkanlığındaki Osmanlı hükümeti delegeleri barış için Paris'e gittiler. Itilaf devletlerinin şartları kabul edilmeyecek kadar ağırdı. Ayrıca, İtilaf devletleri arasında anlaşmazlık çıktığı Ahmet Teyfik Paşa tarafından sezildi. Bu nedenlerle barış şartlarını kabul etmedi. Sultan Vahdeddin' in başkanlığında toplanan Saltanat Şurası' nda topçu Ferik Rıza Paşa dışında bütün üyelerce bu şartlar kabul edildi. 150 kişilik kara listede yer alan Maarif Nazırı ( Milli eğitim bakanı ) Hadi Paşa başkanlığındaki delegeler kurulu, 10.8.1920.' de Sevr Antlaşmasını imzaladı. Bu antlaşma hiçbir zaman uygulanmayan bir proje halinde kaldı. Özet olarak başlıca hükümleri şöyleydi:
1. Batı Anadolu, Yunanistan'ın egemenliğine bırakılıyordu.
2. Güneydoğu Anadolu'nun büyük bir kısmı Suriye'ye, Doğu Anadolu'nun büyük bir kısmı ise Ermenistan' a veriliyordu.
3. Boğazlar bölgesi itilaf devletlerinin egemenliği altında kalıyordu.
4. Arabistan ve Irak İngilizler 'e geçiyordu.
5. 1.Dünya savaşı içinde kaldırılan kapitülasyonlar yeniden yürürlüğe konuyordu.
6. Ordu mevcudu çok azaltılıyordu.
7. İstanbul şartlı olarak - daima tehdit altında - Osmanlı devleti'nde kalıyordu.
8. Türk uyruğundan çıkıp yabancı uyruğa geçmek mümkün olacaktı. Kapitülasyonların varlığı nedeniyle azınlıkların bu yola başvurmaları amacı güdülüyordu.
9. İşgal giderleri Osmanlı devletinin sırtına yükleniyordu.
10. İtilaf devletleri aralarında yaptıkları özel anlaşmalarla, Anadolu' yu ekonomik nüfuz bölgelerine ayırmak istiyorlardı.
Yürürlüğe konulmadığı için proje halinde kalan Sevr Antlaşması, Türk Devleti'nin ölüm fermanından başka birşey değildi.
Sevr Antlaşmasının Önemi
Sevr Antlaşmasının MaddeleriI. Dünya Savaşı sonrasında İtilâf Devletleri ile Osmanlı İmparatorluğu hükümeti arasında 10 Ağustos 1920'de Fransa'nın başkenti Paris'in 3 km. batısındaki Sevr (Sèvres) baniyösünde bulunan Seramik Müzesi'nde (Mus
e National de C
ramique) imzalanmış fakat uygulamaya konmamış barış antlaşmasıdır. Antlaşma imzalandığı dönemde devam eden Kurtuluş Savaşı'nın sonucunda Türkiye'nin galibiyetiyle, bu antlaşma yerine 24 Temmuz 1923'te Lozan Antlaşması imzalanıp, uygulamaya konduğundan Sevr Antlaşması yürürlüğe girmemiştir.
Ahmet Teyfik Paşa (Okday) başkanlığındaki Osmanlı hükümeti delegeleri barış için Paris'e gittiler. Itilaf devletlerinin şartları kabul edilmeyecek kadar ağırdı. Ayrıca, İtilaf devletleri arasında anlaşmazlık çıktığı Ahmet Teyfik Paşa tarafından sezildi. Bu nedenlerle barış şartlarını kabul etmedi. Sultan Vahdeddin' in başkanlığında toplanan Saltanat Şurası' nda topçu Ferik Rıza Paşa dışında bütün üyelerce bu şartlar kabul edildi. 150 kişilik kara listede yer alan Maarif Nazırı ( Milli eğitim bakanı ) Hadi Paşa başkanlığındaki delegeler kurulu, 10.8.1920.' de Sevr Antlaşmasını imzaladı. Bu antlaşma hiçbir zaman uygulanmayan bir proje halinde kaldı. Özet olarak başlıca hükümleri şöyleydi:
1. Batı Anadolu, Yunanistan'ın egemenliğine bırakılıyordu.
2. Güneydoğu Anadolu'nun büyük bir kısmı Suriye'ye, Doğu Anadolu'nun büyük bir kısmı ise Ermenistan' a veriliyordu.
3. Boğazlar bölgesi itilaf devletlerinin egemenliği altında kalıyordu.
4. Arabistan ve Irak İngilizler 'e geçiyordu.
5. 1.Dünya savaşı içinde kaldırılan kapitülasyonlar yeniden yürürlüğe konuyordu.
6. Ordu mevcudu çok azaltılıyordu.
7. İstanbul şartlı olarak - daima tehdit altında - Osmanlı devleti'nde kalıyordu.
8. Türk uyruğundan çıkıp yabancı uyruğa geçmek mümkün olacaktı. Kapitülasyonların varlığı nedeniyle azınlıkların bu yola başvurmaları amacı güdülüyordu.
9. İşgal giderleri Osmanlı devletinin sırtına yükleniyordu.
10. İtilaf devletleri aralarında yaptıkları özel anlaşmalarla, Anadolu' yu ekonomik nüfuz bölgelerine ayırmak istiyorlardı.
Yürürlüğe konulmadığı için proje halinde kalan Sevr Antlaşması, Türk Devleti'nin ölüm fermanından başka birşey değildi.