imagessimdinamazvakti5ad2dab57fa30
Sabah Namazı
Vakit seher Ufukta gunun kızıl ciceği acmak uzere Vaktin rahmine sabahın nutfesi duştu az once Gecenin toprağında saklı ışıktan tohumlar başlarını uzatıyor
Şimdi hatırla ki, sen de bir zamanlar yokluğun karanlığında yitiktin Unutulmuşluk toprağına gomulu bir tohumdun Kimsenin adını bilmediği, hatırını saymadığı bir yetimdin
Hatırla ki, unutulmuşluğun toprağında Rabbin seni unutmadı Rabbin seni sahipsiz de bırakmadı Rabbin seni yokluk gecesinden varlığın ufkuna eriştirdi Taze bir bahar gibi gun yuzune cıkardı bedenini Ete kemiğe burudu ruhunu Gulden tebessumler giydirdi yuzune
Şimdi seher vakti Goz kapaklarının ardından kac Gafletin gecesinden uyan Ac gozlerini sehere Ac kalbini Rabbine Uyan Uyan, yan ve an seni hic unutmayan Rabbini Guneş ufukta yukselmeden, sen dualar ufkuna yuksel Herkes unutsa bile seni unutmayan Rabbini herkesin O’nu unuttuğu anda ananlardan ol Haydi kalk! Kalk ve miracına eşlik et En Sevgilininasm
Şimdi sabah! Şimdi sabah namazı vakti
Oğle Namazı
Vakit oğle Gun ortası Dunya telaşındasın İşler yoğun Yarım kalmış ne kadar iş var! Sanki sensiz yurumuyor hicbir şey Sanki sen olmasan işler hep yarım kalacak, belki hic başlamayacak Ne kadar cok vazgecilmezin var! Ne kadar vazgecilmezsin!
Oysa dunya seni pek umursamıyor Sessizce akıp gitmede sonsuz uzayda Telaşlarına inat uzakta bir kelebek yavaş yavaş kozasından cıkmada Otelerde bir insan son nefesini vermekte sessizce Bir bebek ilk kez gulumsemekte annesine
Vakit oğle O kadar gurultu var ki ortalıkta Kalbinin sesini duyamıyorsun bile Ruhunun sonsuza uzanan emellerine kor olmak uzeresin Telaşların arasından sıyrıl, ruhuna yer ayır Ebedi sukUnete hazırla kendini Kalbini sonsuzluğa bitiştir Alnını secdeye değdir Şimdi oğle namazı vakti!
İkindi Namazı
Vakit ikindi Gun ihtiyarladı Guneş solgun rengini bırakıyor guller ustune Zaman ırmağı ikindinin cağlayanından dokuluyor şimdi Ayrılığı soyluyor hece hece Huzun renkli bulutlar sardı goğu Guneşin saltanatı bitmek uzere Zevale doğru akıyor ışıklar
Hatırla ki, sen de bir omrun ikindisine yuruyorsun Tenin soluyor Gozlerinin feri cekiliyor Yuzunu bu dunyadan cevirmeye hazırlıyorsun Obur kıyısındasın artık hayat nehrinin Bundan sonra vaadi yok sana zamanın Yokuş aşağı akıyor kalbin
Vakit ikindi Kalbini kanatıyor kuru gul yaprakları Tutunacak dal arıyor gibisin zamana karşı Zamanın hukmu ağırlaşıyor uzerinde Gun daha kısa geliyor artık Yemin olsun ki ikindi vaktine Husrandadır insan Şimdi anlıyorsun Cunku, yokuş aşağı akıyorsun Dalından kopuyorsun Hoyrat bir ruzgar artık zaman Geriye kalan ancak iman
Şimdi ikindi vakti Secdeye koy alnını Eğil Zamanın Sahibinin onunde O'na konuş; dualarını fısılda Sonsuzluğa tutun hece hece
Akşam Namazı
Vakit akşam Gun olmek uzere Guneş ışıklarını topluyor eşyanın uzerinden Kızılca kıyameti kopuyor dunyanın Kara kefenini giyiniyor gun Gulun rengi soluyor, eşyanın cezbesi yitiveriyor
Hatırla ki, senin de akşamın olacak bir gun Omrunun ışıkları solacak Hayatının perdesi cekilecek Senin de kıyametin kopacak
Şimdi akşam Olmeden once bil oleceğini ki, yaşatıldığını farkedesin Herkesin senden uzaklaşacağı olum anını hatırla ki, sen de şimdi herkesten ve her şeyden uzaklaşıp Rabbine yanaşasın Seni sen yokken de bilen Rabbin, sen oldukten sonra da bilecek elbet Herkesin unuttuğu yerde seni bir O hatırlayacak Hatırını yalnız O bilecek Sen de O’nu an şimdi Şimdi akşam namazı vakti!
Yatsı Namazı
Vakit Yatsı Gun coktan oldu Guneş ışıklarını topladı Gece hukmediyor aleme Guneşin saltanatı bitti Işıklar tukendi ufuklarda Renkler ellerini cekti eşyadan Gul soldu, gun soldu Goğe yoneldi gozler
Hatırla ki, Sen de unutuşun kara gecesine yuvarlanacaksın Bir adın kalacak geriye Bir mezar taşın hatırlayacak belki Seni Belki o da unutacak
Şimdi gece! Sabaha cok var Işık uzaklarda Yokluğun gecesinde, adın bile unutulmuşken, kimden meded umarsın sor kendine? Kim Sana hayat vermişse, kurumuş kemikleri toplayıp dirilten de O elbette
Soyle kendine Soyle kendine ki, coklarının Seni unuttuğu bu gece, Sen de herkesin unut, O’nu hatırla Soyle kendine ki, coklarının ışıklara kanıp sahte renklerin kuyularına daldığı bu gece, Rabbini an, Rabbine kan, Rabbine uyan
Sabah Namazı
Vakit seher Ufukta gunun kızıl ciceği acmak uzere Vaktin rahmine sabahın nutfesi duştu az once Gecenin toprağında saklı ışıktan tohumlar başlarını uzatıyor
Şimdi hatırla ki, sen de bir zamanlar yokluğun karanlığında yitiktin Unutulmuşluk toprağına gomulu bir tohumdun Kimsenin adını bilmediği, hatırını saymadığı bir yetimdin
Hatırla ki, unutulmuşluğun toprağında Rabbin seni unutmadı Rabbin seni sahipsiz de bırakmadı Rabbin seni yokluk gecesinden varlığın ufkuna eriştirdi Taze bir bahar gibi gun yuzune cıkardı bedenini Ete kemiğe burudu ruhunu Gulden tebessumler giydirdi yuzune
Şimdi seher vakti Goz kapaklarının ardından kac Gafletin gecesinden uyan Ac gozlerini sehere Ac kalbini Rabbine Uyan Uyan, yan ve an seni hic unutmayan Rabbini Guneş ufukta yukselmeden, sen dualar ufkuna yuksel Herkes unutsa bile seni unutmayan Rabbini herkesin O’nu unuttuğu anda ananlardan ol Haydi kalk! Kalk ve miracına eşlik et En Sevgilininasm
Şimdi sabah! Şimdi sabah namazı vakti
Oğle Namazı
Vakit oğle Gun ortası Dunya telaşındasın İşler yoğun Yarım kalmış ne kadar iş var! Sanki sensiz yurumuyor hicbir şey Sanki sen olmasan işler hep yarım kalacak, belki hic başlamayacak Ne kadar cok vazgecilmezin var! Ne kadar vazgecilmezsin!
Oysa dunya seni pek umursamıyor Sessizce akıp gitmede sonsuz uzayda Telaşlarına inat uzakta bir kelebek yavaş yavaş kozasından cıkmada Otelerde bir insan son nefesini vermekte sessizce Bir bebek ilk kez gulumsemekte annesine
Vakit oğle O kadar gurultu var ki ortalıkta Kalbinin sesini duyamıyorsun bile Ruhunun sonsuza uzanan emellerine kor olmak uzeresin Telaşların arasından sıyrıl, ruhuna yer ayır Ebedi sukUnete hazırla kendini Kalbini sonsuzluğa bitiştir Alnını secdeye değdir Şimdi oğle namazı vakti!
İkindi Namazı
Vakit ikindi Gun ihtiyarladı Guneş solgun rengini bırakıyor guller ustune Zaman ırmağı ikindinin cağlayanından dokuluyor şimdi Ayrılığı soyluyor hece hece Huzun renkli bulutlar sardı goğu Guneşin saltanatı bitmek uzere Zevale doğru akıyor ışıklar
Hatırla ki, sen de bir omrun ikindisine yuruyorsun Tenin soluyor Gozlerinin feri cekiliyor Yuzunu bu dunyadan cevirmeye hazırlıyorsun Obur kıyısındasın artık hayat nehrinin Bundan sonra vaadi yok sana zamanın Yokuş aşağı akıyor kalbin
Vakit ikindi Kalbini kanatıyor kuru gul yaprakları Tutunacak dal arıyor gibisin zamana karşı Zamanın hukmu ağırlaşıyor uzerinde Gun daha kısa geliyor artık Yemin olsun ki ikindi vaktine Husrandadır insan Şimdi anlıyorsun Cunku, yokuş aşağı akıyorsun Dalından kopuyorsun Hoyrat bir ruzgar artık zaman Geriye kalan ancak iman
Şimdi ikindi vakti Secdeye koy alnını Eğil Zamanın Sahibinin onunde O'na konuş; dualarını fısılda Sonsuzluğa tutun hece hece
Akşam Namazı
Vakit akşam Gun olmek uzere Guneş ışıklarını topluyor eşyanın uzerinden Kızılca kıyameti kopuyor dunyanın Kara kefenini giyiniyor gun Gulun rengi soluyor, eşyanın cezbesi yitiveriyor
Hatırla ki, senin de akşamın olacak bir gun Omrunun ışıkları solacak Hayatının perdesi cekilecek Senin de kıyametin kopacak
Şimdi akşam Olmeden once bil oleceğini ki, yaşatıldığını farkedesin Herkesin senden uzaklaşacağı olum anını hatırla ki, sen de şimdi herkesten ve her şeyden uzaklaşıp Rabbine yanaşasın Seni sen yokken de bilen Rabbin, sen oldukten sonra da bilecek elbet Herkesin unuttuğu yerde seni bir O hatırlayacak Hatırını yalnız O bilecek Sen de O’nu an şimdi Şimdi akşam namazı vakti!
Yatsı Namazı
Vakit Yatsı Gun coktan oldu Guneş ışıklarını topladı Gece hukmediyor aleme Guneşin saltanatı bitti Işıklar tukendi ufuklarda Renkler ellerini cekti eşyadan Gul soldu, gun soldu Goğe yoneldi gozler
Hatırla ki, Sen de unutuşun kara gecesine yuvarlanacaksın Bir adın kalacak geriye Bir mezar taşın hatırlayacak belki Seni Belki o da unutacak
Şimdi gece! Sabaha cok var Işık uzaklarda Yokluğun gecesinde, adın bile unutulmuşken, kimden meded umarsın sor kendine? Kim Sana hayat vermişse, kurumuş kemikleri toplayıp dirilten de O elbette
Soyle kendine Soyle kendine ki, coklarının Seni unuttuğu bu gece, Sen de herkesin unut, O’nu hatırla Soyle kendine ki, coklarının ışıklara kanıp sahte renklerin kuyularına daldığı bu gece, Rabbini an, Rabbine kan, Rabbine uyan