Yazın gelmesiyle birlikte kullanılan senelik müsaadelerde pek çok kişi tatil noktalarına akın etmektedir. Güneş, deniz, alkol, açık büfe yiyecekler derken bir anda eski kiloların üzerine yenileri eklenmektedir. Uzun süren uğraşlar ve fedakarlıklar sonrası verilen kilolar, nasıl geçtiği anlaşılmayan o kısacık tatilde ziyadesi ile geri alınmaktadır. Pekala ya bundan sonrası?
Battı balık yan gider diyerek tatil sonrası da birebir günaha düşmek, yapılacak en yanlış davranış olur. Artık hayat üslubunu kalıcı olarak değiştirme devranı gelmiştir. Birinci olarak, uygulanan egzersiz ve beslenme tedavisi sonrası verilen kiloların hangi kusurlardan kaynaklı olarak geri geldiğinin saptanması ile başlamak gerekmektedir. Ara verilen egzersiz programına yavaş yavaş geri dönmek gerekmektedir. Beslenme açısından durumu değerlendirirsek; tatilde kilo alan bireyler tatil sonrasında tüm gün aç kalarak, öğün atlayarak sonuç almaya çalışmaktadır. Böylesi bir davranış, vücudu açlıktan ölme paniğine sürükler ve kıtlık moduna geçen metabolizma yavaşlar, yağ yakmak konumuna tüketilen her besini yağ formunda depolama yoluna sarfiyat. Buna karşılık sık sık, azar azar beslenmek metabolizmayı hızlandırdığı üzere, yavaş yemeyi de sağlar. Aç kalmak ve öğün atlamak, bir sonraki öğünde hem ziyade hem de süratli yemek yenilmesine neden olmaktadır. O nedenle asla öğün atlanmamalı, 2.5 - 3 saatlik aralıklarla beslenilmelidir.
Öğün atlamak bir sonraki öğünde daha ziyade yenilmesinin yanında farkında olunmadan yağ ölçüsünün artmasına, kas ve su kaybının olmasına neden olmaktadır. Aç kalmak, öğün atlamak kan şekerinin düşmesine, binaenaleyh şekerli besinlerin çokça tüketilmesine neden olmaktadır. Başta kahvaltı olmak üzere asla öğün atlanmamalıdır. Akşam en son saat 20:00'de bir şeyler yenildiğini ve kahvaltının ihmal edildiğini düşünelim. Öğlen saat 12:00'ye kadar açlık kelam konusu. 16 saatlik bir açlık sonucu velev istemez daha çok ve daha süratli yemek yenilir. Buna karşılık sabah kahvaltı edilse, velev 10:30 üzere küçük bir ara öğün tüketilse, bu durum kimseyi öğlen yemeğinde frenlerdi. Çok süratli yemek yenilmezdi. Lakin kişi bir lokma ağzında iken öbür bir lokmayı hazırlar. Ağzımdaki bitse de, 2. lokmayı da acilen mideye indirsem der üzere. Besinlerin ağızda yeterlice çiğnenmesi gereklidir. Tükürükte bulunan bir enzim karbonhidratların sindirimini besin şimdi ağızda iken başlatmaktadır. Tıpkı devirde uygunca çiğnemek mekanik olarak besinlerin sindirilmesini sağlamaktadır. Midede bir köfte düşünün, bir de birebir ölçüde kıyma... Tabi ki kıymayı sindirmek ve emilmesini sağlamak çok daha kolaydır. Unutulmamalıdır ki sindirim ağızda başlar. Tat alma duyusu midede değildir, dildedir. Tokluk merkezi 20 dakikada uyarılır. Yavaş yenildiği taktirde, daha az yemiş olunur.
Günlük su tüketimi de azalırsa vücutta depolanan yağ ölçüsü artar. Sonuçta böbrekler fonksiyonlarını tam olarak tarafına getiremediği için yağları güce çeviren karaciğer böbreklerin işini üstlenir ve yağlar vücutta toplanır. Çay, kahve, kola, çorba, zerzevat, meyve... tüketilmesi de likit muhtaçlığını karşılar. Ama en uygun çözücü su olduğu için, gereksinimin 3/4'ü sudan gelmelidir. O nedenle günde 10 14 bardak su içilmelidir. Çay, kahve ve kola diüretik özellikte olduğu için derhal vücuttan atılırlar. Suyun ayrıcalığı burada saklıdır. Günlük tuz alımını da azaltmakta yarar vardır. Sonuçta yemeklere tuz konulmakta. Başkaca ekmeklerde de tuz bulunmaktadır. O nedende ekstradan sofraya tuzluk getirilmemelidir. En azından yemeğin tadına bakmadan tuz kullanılmamalıdır.
Şeker ve şekerli tüm besinlerden uzak durulmalıdır (Çay şekeri, bal, reçel, pekmez, çikolata, pasta, hazır meyve suları, meşrubatlar, kolalı içecekler, tatlılar...). Bu besinler kan şekerinde ani bir dalgalanmaya sebep olur, kan şekerini kısa müddette artırır ve düşürürler. Bu nedenle tatlı yedikten sonra kişinin canı tekrar tatlı çeker. Şekerin ziyadesi da vücutta yağ olarak depolandığı için mümkün olduğunca az tüketilmesi münasebetli görülmektedir.
Margarin, tereyağı üzere katı yağlar bölgesine bitkisel likit yağları tercih edin. Süt, yoğurt ve peynirde de doymuş (kötü) yağlar bulunduğu için yarım yağlı yahut yağsız (light) olanlarının tüketilmesi önerilmektedir. En azından süt ve yoğurdun kaymağını ayırın. Al et yanına beyaz ete daha çok yük verin. Ama beyaz et de olsa çoka kaçmayın. Öte yandan etin görünen yağını ve tavuğun derisini kesinlikle ayırın. Tekrar kuvvet pahası yüksek, besin kıymeti düşük; kaymak, krema, mayonez, cipsler, soslar, kuruyemişler üzere ölçüsüz yağlı yiyeceklerden de kaçınılmalıdır.
Yiyecekleri kızartmak, kavurmak bölgesine; haşlama, ızgara yapma, buğulama yahut fırında pişirme prosedürlerini kullanarak hazırlayın. Zira besinler kızartıldığı yahut kavrulduğu esnada % 10 15 orantısında yağ çekerler. Gerçi fazladan alınan kalori spor yapılarak yahut bir sonraki öğünü hafif şeylerle geçiştirerek regüle edilebilir. Yalnız burada tek sorun kalori içeriğinin artması değildir. Birebir devirde besinler bu süreçler sonucunda kanser yapıcı birtakım öğeler içermektedir. İşte vücut bu öğeleri dışarı atamaz ve devranla birikim kelam konusu olur. Umumide mantı, iskender, yayla çorbası üzere yiyeceklerin üzerine farklı bir kapta kızdırılan yağı ek edilir. Bu durumda yağlar yeniden okside olur, yani yanar. Tekrar kanserojen kimi öğeler içerir. O nedenle yemek yaparken kızartma ve kavurma süreçlerinden kaçınmakta yarar vardır.
Toplulukta büyük bir kesimde tabak sıyırmak üzere bir alışkanlık da bulunmaktadır. Bir bezelye yahut nohut adedini düşünecek olursak; besinin üzerinde zar biçiminde çok ince bir tabaka halinde yağ bulunmaktadır. Öte yandan yemeğin bütün yağı dibe çökmekte ve yemeğin suyu ile karışmaktadır. Sonuçta yemeğin suyunu kaşıkla tüketiliyorsa, pilavın üzerine dökülüyorsa yahut ekmek banarak tabağı sıyrılıyorsa yemeğin bütün yağını da tüketilmekte. Velev 2 dilim ekmek yemek varken, bu 3 4 dilime çıkıyor.
Yağ alımını azaltmak ismine etle pişen yemeklere yağ koymayın. Sonuçta etler yaklaşık %20 nispetinde yağ içermektedir. Tereyağı, margarin üzere katı yağlar noktasına; zeytinyağı, mısırözü yağı, soya yağı, kanola yağı, fındık yağı yahut bitkisel karışım yağları kullanın. Ayrıyeten kullanılan yağ zeytinyağı bile olsa mucize bir yağ değildir, ekmeği bandırarak tüketmeyin. Likit yağları her vakit için bedin yeterlisi olarak görün. Sonuçta 1 gram yağ 9 kkal. güç içermektedir. Vilayetle de katı yağ kullanmak istenirse yumuşak margarinleri tercih edin.
Pasta, kek, kurabiye, börek vb hamur işlerinde de bol ölçüde yağ, şeker, un, yumurta... kullanıldığı için mümkün olduğunca bu besinleri yemekten kaçının. Canınız çok isterse ikram edilenin yarısını yiyin. Zira hiçbir hengam sair yarısı validelerin dediği üzere ardımızdan ağlamaz. Sonrasında da spor ile yediklerimizi yakmak yahut bir sonraki öğünü hafif şeylerle geçiştirmek kuralıyla tabi.
Posalı besinler kan şekerini, kan basıncını (tansiyonu) ve kan kolesterolünü istenilen seviyede fiyatlar. Midede, hacimlerinin 20 katı kadar şişerler; tokluk, doygunluk sağlarlar ve abur - cubur yenilmesine mani olurlar. Başkaca dışkılama sayısını ve ölçüsünü artırırlar. Kabızlık şikayeti varsa ortadan kalkar, sonunda kilo vermeye yardımcı olur. Kalın bağırsak kanserinden hami tesirler de içerirler. Bu yüzden sıklıkla kurubaklagil yemeği yenilmelidir. Başkaca buğday ekmeği alanına kepek, çavdar, yulaf ekmeğini; pirinç bölgesine bulguru tercih etmekte yarar vardır. Velev kepekli un, pirinç, makarna ve erişteyi de denenebilir. Zerzevat - meyve tüketimi de artırılmalıdır. Gelgelelim posa kabuk ve kabuğa yakın yanlarda bulunduğu için, soyulmadan yenilebilenleri (gaz, şişkinlik yaratmıyorsa) kabuklarıyla birlikte, en azından çok ince soyarak tüketin. Mevsiminde en çok bulunanı seçmek fiyat, hormon ve besin kaybını önlemek açısından her hengam için daha avantajlıdır.
Gelelim en kıymetli hususa; haftada 6 gün 1 saat kadar spor yapılması gerekmektedir. Tabi birden spora başlamanın da getirebileceği birtakım kasvetler olacaktır. O nedenle haftada 3 gün, 30'ar dakika ile spora başlayarak devirle vadeyi ve sıklığı artırarak haftada 6 gün ve 60'ar dakikaya ulaşmak daha sağlıklı olacaktır. Avrupa'da yapılan bir araştırmaya nazaran şu sonuçlar alınmıştır: 3000 kişinin katıldığı bu çalışmada bireylerin %10'luk bir kısmı yalnızca diyet ile spor yapmadan zayıflamıştır. Öte yandan yalnızca spor yapan diyet yapmayan bireyler ise %1 nispetinde zayıflamışlar. Halbuki hem diyet hem de spor yapan bireyler %89 üzere yüksek bir nispet ile zayıflamışlar. Buna sinerjik tesir denilmektedir. Spor ve diyet birlikte olduğu taktirde birbirlerinin aktifliğini artırırlar. Kişi kendini çok yormadan, çok da aç kalmadan bu işin üstesinden gelebilir. Kimsenin bunu başaran kişilerden eksiği yok. Kâfi ki inancı ve kararlılığı yitirmemeli, sabırla bu işin üzerine gidilmeli. Ne egzersizi Allah aşkına! Vaktim mi var zannediyorsun? yahut Egzersiz yapmak için hiç vaktim yok. Zati çok yorgunum! üzere mazeretleri uzayabilir. Birinci bakışta birçok akıllıca üzere gözükebilir, lakin dedik ya bunlar mazeret. Gerisi size kalmış, mazeretleri uzatabilirsiniz:
Günümün kıymetli bir kısmı mutfakta geçiyor ve daima yemeklerle uğraşıyorum. E ben de yiyorum tabi!
Mesken işleri aslında gereğince yoruyor. Çamaşır, bulaşık, ütü... Vakit mi kalıyor ki güya?
Kabul, günlük koşturmacalar kimseyi yoruyor. Lakin yeniden de birey kilo alıyorsa o taktirde ekstradan bir spor yapmalıdır. Ayrıyeten bu sporun sürekliliği de çok kıymetlidir. Spora yeni başlanıyorsa 30. dakikada, nizamlı olarak spor yapılıyorsa vücut 20. dakikada ısınmaya başlar. O dakikadan sonra ekstra bir kuvvet harcaması laf mevzusudur. Tıpkı otomobilin 90 km'yi geçince daha çok benzin yakması üzere. O nedenle günde üç defa 20'şer dakika yürümek yanına, bir sefer çıkıp net 1 saat yürümek çok daha sağlıklıdır. Yalnız birinci 5 dakika ısınma, son 5 dakika da soğuma evresi olarak düşünülmeli, tempo devirle artırılmalı ve azaltılmalıdır. Birden spora başlayıp, aniden bırakmamalı. Tempolu yürümenin dışında; çok hafif tempoda koşma, bisiklete binme, yüzme, tenis, kürek çekme, aerobik, jimnastik, dans biçimi kalbi çalıştıran sporlar yapılması daha mütenasip görülmektedir. Body, halter sporlarında olduğu üzere tek bir yere yüklenilmesi pek önerilmektedir. Yapılan spor asla ödev olarak görülmemeli. Bu da tedavinin bir modülüdür. Emel; metabolizma suratınızı düşürmemek, kilo verirken bir noktada tartının sabit kalmasını önlemek, verilen kiloların kalıcı olmasını sağlamak ve en değerlisi sağlıklı yaşama adım atmaktır. Sonuçta 1 saat denilen müddet günün yalnızca %4'üdür. Şunu (en azından şimdilik) unutmamalı: Kişinin kilo kaybedenlerden hiçbir eksiği yok, velev ziyadesi bile vardır.
Battı balık yan gider diyerek tatil sonrası da birebir günaha düşmek, yapılacak en yanlış davranış olur. Artık hayat üslubunu kalıcı olarak değiştirme devranı gelmiştir. Birinci olarak, uygulanan egzersiz ve beslenme tedavisi sonrası verilen kiloların hangi kusurlardan kaynaklı olarak geri geldiğinin saptanması ile başlamak gerekmektedir. Ara verilen egzersiz programına yavaş yavaş geri dönmek gerekmektedir. Beslenme açısından durumu değerlendirirsek; tatilde kilo alan bireyler tatil sonrasında tüm gün aç kalarak, öğün atlayarak sonuç almaya çalışmaktadır. Böylesi bir davranış, vücudu açlıktan ölme paniğine sürükler ve kıtlık moduna geçen metabolizma yavaşlar, yağ yakmak konumuna tüketilen her besini yağ formunda depolama yoluna sarfiyat. Buna karşılık sık sık, azar azar beslenmek metabolizmayı hızlandırdığı üzere, yavaş yemeyi de sağlar. Aç kalmak ve öğün atlamak, bir sonraki öğünde hem ziyade hem de süratli yemek yenilmesine neden olmaktadır. O nedenle asla öğün atlanmamalı, 2.5 - 3 saatlik aralıklarla beslenilmelidir.
Öğün atlamak bir sonraki öğünde daha ziyade yenilmesinin yanında farkında olunmadan yağ ölçüsünün artmasına, kas ve su kaybının olmasına neden olmaktadır. Aç kalmak, öğün atlamak kan şekerinin düşmesine, binaenaleyh şekerli besinlerin çokça tüketilmesine neden olmaktadır. Başta kahvaltı olmak üzere asla öğün atlanmamalıdır. Akşam en son saat 20:00'de bir şeyler yenildiğini ve kahvaltının ihmal edildiğini düşünelim. Öğlen saat 12:00'ye kadar açlık kelam konusu. 16 saatlik bir açlık sonucu velev istemez daha çok ve daha süratli yemek yenilir. Buna karşılık sabah kahvaltı edilse, velev 10:30 üzere küçük bir ara öğün tüketilse, bu durum kimseyi öğlen yemeğinde frenlerdi. Çok süratli yemek yenilmezdi. Lakin kişi bir lokma ağzında iken öbür bir lokmayı hazırlar. Ağzımdaki bitse de, 2. lokmayı da acilen mideye indirsem der üzere. Besinlerin ağızda yeterlice çiğnenmesi gereklidir. Tükürükte bulunan bir enzim karbonhidratların sindirimini besin şimdi ağızda iken başlatmaktadır. Tıpkı devirde uygunca çiğnemek mekanik olarak besinlerin sindirilmesini sağlamaktadır. Midede bir köfte düşünün, bir de birebir ölçüde kıyma... Tabi ki kıymayı sindirmek ve emilmesini sağlamak çok daha kolaydır. Unutulmamalıdır ki sindirim ağızda başlar. Tat alma duyusu midede değildir, dildedir. Tokluk merkezi 20 dakikada uyarılır. Yavaş yenildiği taktirde, daha az yemiş olunur.
Günlük su tüketimi de azalırsa vücutta depolanan yağ ölçüsü artar. Sonuçta böbrekler fonksiyonlarını tam olarak tarafına getiremediği için yağları güce çeviren karaciğer böbreklerin işini üstlenir ve yağlar vücutta toplanır. Çay, kahve, kola, çorba, zerzevat, meyve... tüketilmesi de likit muhtaçlığını karşılar. Ama en uygun çözücü su olduğu için, gereksinimin 3/4'ü sudan gelmelidir. O nedenle günde 10 14 bardak su içilmelidir. Çay, kahve ve kola diüretik özellikte olduğu için derhal vücuttan atılırlar. Suyun ayrıcalığı burada saklıdır. Günlük tuz alımını da azaltmakta yarar vardır. Sonuçta yemeklere tuz konulmakta. Başkaca ekmeklerde de tuz bulunmaktadır. O nedende ekstradan sofraya tuzluk getirilmemelidir. En azından yemeğin tadına bakmadan tuz kullanılmamalıdır.
Şeker ve şekerli tüm besinlerden uzak durulmalıdır (Çay şekeri, bal, reçel, pekmez, çikolata, pasta, hazır meyve suları, meşrubatlar, kolalı içecekler, tatlılar...). Bu besinler kan şekerinde ani bir dalgalanmaya sebep olur, kan şekerini kısa müddette artırır ve düşürürler. Bu nedenle tatlı yedikten sonra kişinin canı tekrar tatlı çeker. Şekerin ziyadesi da vücutta yağ olarak depolandığı için mümkün olduğunca az tüketilmesi münasebetli görülmektedir.
Margarin, tereyağı üzere katı yağlar bölgesine bitkisel likit yağları tercih edin. Süt, yoğurt ve peynirde de doymuş (kötü) yağlar bulunduğu için yarım yağlı yahut yağsız (light) olanlarının tüketilmesi önerilmektedir. En azından süt ve yoğurdun kaymağını ayırın. Al et yanına beyaz ete daha çok yük verin. Ama beyaz et de olsa çoka kaçmayın. Öte yandan etin görünen yağını ve tavuğun derisini kesinlikle ayırın. Tekrar kuvvet pahası yüksek, besin kıymeti düşük; kaymak, krema, mayonez, cipsler, soslar, kuruyemişler üzere ölçüsüz yağlı yiyeceklerden de kaçınılmalıdır.
Yiyecekleri kızartmak, kavurmak bölgesine; haşlama, ızgara yapma, buğulama yahut fırında pişirme prosedürlerini kullanarak hazırlayın. Zira besinler kızartıldığı yahut kavrulduğu esnada % 10 15 orantısında yağ çekerler. Gerçi fazladan alınan kalori spor yapılarak yahut bir sonraki öğünü hafif şeylerle geçiştirerek regüle edilebilir. Yalnız burada tek sorun kalori içeriğinin artması değildir. Birebir devirde besinler bu süreçler sonucunda kanser yapıcı birtakım öğeler içermektedir. İşte vücut bu öğeleri dışarı atamaz ve devranla birikim kelam konusu olur. Umumide mantı, iskender, yayla çorbası üzere yiyeceklerin üzerine farklı bir kapta kızdırılan yağı ek edilir. Bu durumda yağlar yeniden okside olur, yani yanar. Tekrar kanserojen kimi öğeler içerir. O nedenle yemek yaparken kızartma ve kavurma süreçlerinden kaçınmakta yarar vardır.
Toplulukta büyük bir kesimde tabak sıyırmak üzere bir alışkanlık da bulunmaktadır. Bir bezelye yahut nohut adedini düşünecek olursak; besinin üzerinde zar biçiminde çok ince bir tabaka halinde yağ bulunmaktadır. Öte yandan yemeğin bütün yağı dibe çökmekte ve yemeğin suyu ile karışmaktadır. Sonuçta yemeğin suyunu kaşıkla tüketiliyorsa, pilavın üzerine dökülüyorsa yahut ekmek banarak tabağı sıyrılıyorsa yemeğin bütün yağını da tüketilmekte. Velev 2 dilim ekmek yemek varken, bu 3 4 dilime çıkıyor.
Yağ alımını azaltmak ismine etle pişen yemeklere yağ koymayın. Sonuçta etler yaklaşık %20 nispetinde yağ içermektedir. Tereyağı, margarin üzere katı yağlar noktasına; zeytinyağı, mısırözü yağı, soya yağı, kanola yağı, fındık yağı yahut bitkisel karışım yağları kullanın. Ayrıyeten kullanılan yağ zeytinyağı bile olsa mucize bir yağ değildir, ekmeği bandırarak tüketmeyin. Likit yağları her vakit için bedin yeterlisi olarak görün. Sonuçta 1 gram yağ 9 kkal. güç içermektedir. Vilayetle de katı yağ kullanmak istenirse yumuşak margarinleri tercih edin.
Pasta, kek, kurabiye, börek vb hamur işlerinde de bol ölçüde yağ, şeker, un, yumurta... kullanıldığı için mümkün olduğunca bu besinleri yemekten kaçının. Canınız çok isterse ikram edilenin yarısını yiyin. Zira hiçbir hengam sair yarısı validelerin dediği üzere ardımızdan ağlamaz. Sonrasında da spor ile yediklerimizi yakmak yahut bir sonraki öğünü hafif şeylerle geçiştirmek kuralıyla tabi.
Posalı besinler kan şekerini, kan basıncını (tansiyonu) ve kan kolesterolünü istenilen seviyede fiyatlar. Midede, hacimlerinin 20 katı kadar şişerler; tokluk, doygunluk sağlarlar ve abur - cubur yenilmesine mani olurlar. Başkaca dışkılama sayısını ve ölçüsünü artırırlar. Kabızlık şikayeti varsa ortadan kalkar, sonunda kilo vermeye yardımcı olur. Kalın bağırsak kanserinden hami tesirler de içerirler. Bu yüzden sıklıkla kurubaklagil yemeği yenilmelidir. Başkaca buğday ekmeği alanına kepek, çavdar, yulaf ekmeğini; pirinç bölgesine bulguru tercih etmekte yarar vardır. Velev kepekli un, pirinç, makarna ve erişteyi de denenebilir. Zerzevat - meyve tüketimi de artırılmalıdır. Gelgelelim posa kabuk ve kabuğa yakın yanlarda bulunduğu için, soyulmadan yenilebilenleri (gaz, şişkinlik yaratmıyorsa) kabuklarıyla birlikte, en azından çok ince soyarak tüketin. Mevsiminde en çok bulunanı seçmek fiyat, hormon ve besin kaybını önlemek açısından her hengam için daha avantajlıdır.
Gelelim en kıymetli hususa; haftada 6 gün 1 saat kadar spor yapılması gerekmektedir. Tabi birden spora başlamanın da getirebileceği birtakım kasvetler olacaktır. O nedenle haftada 3 gün, 30'ar dakika ile spora başlayarak devirle vadeyi ve sıklığı artırarak haftada 6 gün ve 60'ar dakikaya ulaşmak daha sağlıklı olacaktır. Avrupa'da yapılan bir araştırmaya nazaran şu sonuçlar alınmıştır: 3000 kişinin katıldığı bu çalışmada bireylerin %10'luk bir kısmı yalnızca diyet ile spor yapmadan zayıflamıştır. Öte yandan yalnızca spor yapan diyet yapmayan bireyler ise %1 nispetinde zayıflamışlar. Halbuki hem diyet hem de spor yapan bireyler %89 üzere yüksek bir nispet ile zayıflamışlar. Buna sinerjik tesir denilmektedir. Spor ve diyet birlikte olduğu taktirde birbirlerinin aktifliğini artırırlar. Kişi kendini çok yormadan, çok da aç kalmadan bu işin üstesinden gelebilir. Kimsenin bunu başaran kişilerden eksiği yok. Kâfi ki inancı ve kararlılığı yitirmemeli, sabırla bu işin üzerine gidilmeli. Ne egzersizi Allah aşkına! Vaktim mi var zannediyorsun? yahut Egzersiz yapmak için hiç vaktim yok. Zati çok yorgunum! üzere mazeretleri uzayabilir. Birinci bakışta birçok akıllıca üzere gözükebilir, lakin dedik ya bunlar mazeret. Gerisi size kalmış, mazeretleri uzatabilirsiniz:
Günümün kıymetli bir kısmı mutfakta geçiyor ve daima yemeklerle uğraşıyorum. E ben de yiyorum tabi!
Mesken işleri aslında gereğince yoruyor. Çamaşır, bulaşık, ütü... Vakit mi kalıyor ki güya?
Kabul, günlük koşturmacalar kimseyi yoruyor. Lakin yeniden de birey kilo alıyorsa o taktirde ekstradan bir spor yapmalıdır. Ayrıyeten bu sporun sürekliliği de çok kıymetlidir. Spora yeni başlanıyorsa 30. dakikada, nizamlı olarak spor yapılıyorsa vücut 20. dakikada ısınmaya başlar. O dakikadan sonra ekstra bir kuvvet harcaması laf mevzusudur. Tıpkı otomobilin 90 km'yi geçince daha çok benzin yakması üzere. O nedenle günde üç defa 20'şer dakika yürümek yanına, bir sefer çıkıp net 1 saat yürümek çok daha sağlıklıdır. Yalnız birinci 5 dakika ısınma, son 5 dakika da soğuma evresi olarak düşünülmeli, tempo devirle artırılmalı ve azaltılmalıdır. Birden spora başlayıp, aniden bırakmamalı. Tempolu yürümenin dışında; çok hafif tempoda koşma, bisiklete binme, yüzme, tenis, kürek çekme, aerobik, jimnastik, dans biçimi kalbi çalıştıran sporlar yapılması daha mütenasip görülmektedir. Body, halter sporlarında olduğu üzere tek bir yere yüklenilmesi pek önerilmektedir. Yapılan spor asla ödev olarak görülmemeli. Bu da tedavinin bir modülüdür. Emel; metabolizma suratınızı düşürmemek, kilo verirken bir noktada tartının sabit kalmasını önlemek, verilen kiloların kalıcı olmasını sağlamak ve en değerlisi sağlıklı yaşama adım atmaktır. Sonuçta 1 saat denilen müddet günün yalnızca %4'üdür. Şunu (en azından şimdilik) unutmamalı: Kişinin kilo kaybedenlerden hiçbir eksiği yok, velev ziyadesi bile vardır.
