Yazın gelmesiyle birlikte kullanılan senelik olurlarda pek çok kişi tatil noktalarına akın etmektedir. Güneş, deniz üzere yaz aylarının nimetlerinden yararlanırken her şey dahil oteller, açık büfe yiyecekler, limitsiz alkol… derken bir anda eski kiloların üzerine yenileri eklenmektedir. Uzun süren uğraşlar ve fedakarlıklar sonrası verilen kilolar, nasıl geçtiği anlaşılmayan o kısacık tatilde ziyadesi ile geri alınmaktadır. Evet bu süreç daha sağlıklı bir biçimde nasıl aşılabilir?
Tatil yanının seçimi kadar değerli bir husus; tatil vadesince nerede kalınacağının belirlenmesi: Yazlık, apart otel / pansiyon, oda ve kahvaltı hizmeti veren bir konaklama noktası, yarım / tam pansiyon otel, her şey dahil otel… Aslında her birinin kendine nazaran kimi artıları laf konusu. Mesela yazlık yahut apart pansiyon / otel şekli bir konumda kalınacaksa mutfak sizin denetiminizde olmakta. Bu bahtı yeterli kullanabilirsiniz. Yarım pansiyon oteller en riskli konaklama merkezleri. Bireyler öğlen yemeklerinde gerek aç kalmamak gerekse ekstra masraf yapmamak ismine kahvaltıyı çok sıkı bir halde yapmaktadır. Kahvaltı ve akşam yemeğinin umumide açık büfe olduğu bu mekanlarda 2 ana öğüne düşen beslenme hali, kimseyi çok besin alımına zorlamaktadır. Uzun mühlet aç kalan birey akşam süratli ve ziyade yeme eğiliminde bulunmaktadır. Alınan yüksek kuvvet kısa müddette harcanamayacağı için vücut yağına çevrilerek depolanmaktadır. Bu nedenle öğün sayısı artırılmalıdır. Sık sık, azar azar beslenmek metabolizmayı hızlandırdığı üzere, yavaş yemeyi de sağlar. Aç kalmak ve öğün atlamak, bir sonraki öğünde hem çokça hem de süratli yemek yenilmesine neden olmaktadır. O nedenle asla öğün atlanmamalı, 2.5 - 3 saatlik aralıklarla beslenilmelidir.
Öğün atlamak bir sonraki öğünde daha ziyade yenilmesinin yanında farkında olunmadan yağ ölçüsünün artmasına, kas ve su kaybının olmasına neden olmaktadır. Aç kalmak, öğün atlamak kan şekerinin düşmesine, binaenaleyh şekerli besinlerin ziyade tüketilmesine neden olmaktadır. Başta kahvaltı olmak üzere asla öğün atlanmamalıdır. Bu arada yemeğe çorba yahut salata üzere hafif bir besin ile başlamak, aralarda bol su içmek iştahı baskılamaya yardımcı olmaktadır.
Her şey dahil otellerde ise 24 saat yiyecek, içecek bir şeyler bulabilme imkanı vardır. Bu mülahaza bile aslında olumlu sonuç verir. Aç kalma kaygısı taşımamak, imkanlar düzgün ve bilinçli değerlendirildiğinde sağlıklı hale dönüştürülebilir. Bu usul otellerde ara öğünler pek ihmal edilmemektedir. Lakin biz Türkler “vur deyince öldüren” stilde davrandığımız için bu bahtı pek güzel kullanamamaktayız. Otele verilen parayı restoranlarda çıkarmaya çalışmaktayız. Halbuki havuz, deniz, spor salonu, animasyonlar vs ecre dahildir. Lakin şezlongda güneşlenmek, alkol almak, tıkınırcasına yemek yemek daha cazip gelmektedir. Tatil demek, bedenen dinlenmek ile eşdeğer düşünülmektedir. Kişi öğlene kadar yatmakta, gün içerisinde de sedanter (hareketsiz) bir halde vakit geçirmektedir. Halbuki yüzmek, kumsalda ve su içerisinde yürümek çok hoş kilo verdirdiği üzere uygun bir halde yağ yakılmasını sağlar.
Mahsusen güneş ışınlarının daha dik geldiği tatil beldelerinde likit alımına daha bir dikkat etmek gerekmektedir. Günlük su tüketimi de azalırsa vücutta depolanan yağ ölçüsü artar. Sonuçta böbrekler fonksiyonlarını tam olarak konumuna getiremediği için yağları kuvvete çeviren karaciğer böbreklerin işini üstlenir ve yağlar vücutta toplanır. Çay, kahve, kola, çorba, zerzevat, meyve... tüketilmesi de likit gereksinimini karşılar. Lakin en düzgün çözücü su olduğu için, muhtaçlığın 3/4’ü sudan gelmelidir. O nedenle günde 10 – 14 bardak (yaklaşık olarak saat başı 1 bardak) su içilmelidir. Çay, kahve ve kola diüretik özellikte olduğu için derhal vücuttan atılırlar. Suyun ayrıcalığı burada saklıdır.
Şeker ve şekerli tüm besinlerden uzak durulmalıdır (Çay şekeri, bal, reçel, pekmez, çikolata, pasta, hazır meyve suları, meşrubatlar, kolalı içecekler, tatlılar...). Bu besinler kan şekerinde ani bir dalgalanmaya sebep olur, kan şekerini kısa müddette artırır ve düşürürler. Bu nedenle tatlı yedikten sonra kişinin canı tekrar tatlı çeker. Şekerin ziyadesi da vücutta yağ olarak depolandığı için mümkün olduğunca az tüketilmesi iyi görülmektedir.
Margarin, tereyağı üzere katı yağlar konumuna bitkisel likit yağları tercih edin. Süt, yoğurt ve peynirde de doymuş (kötü) yağlar bulunduğu için yarım yağlı yahut yağsız (light) olanlarının tüketilmesi önerilmektedir. En azından süt ve yoğurdun kaymağını ayırın. Al et tarafına beyaz ete daha çok tartı verin. Lakin beyaz et de olsa çoka kaçmayın. Öte yandan etin görünen yağını ve tavuğun derisini kesinlikle ayırın. Tekrar güç pahası yüksek, besin bedeli düşük; kaymak, krema, mayonez, cipsler, soslar, kuruyemişler üzere ölçüsüz yağlı yiyeceklerden de kaçının.
Yiyecekleri kızartmak, kavurmak tarafına; haşlama, ızgara yapma, buğulama yahut fırında pişirme prosedürlerini kullanarak hazırlayın. Besinler kızartıldığı yahut kavrulduğu esnada %10 - 15 orantısında yağ çekerler. Yalnız burada tek sorun kuvvet içeriğinin artması değildir. Birebir devirde besinler bu süreçler sonucunda kanser yapıcı birtakım öğeler içermektedir. O nedenle yemek yaparken yahut seçerken kızartma ve kavurma süreçlerinden kaçınmakta yarar vardır.
Toplulukta büyük bir kesimde tabak sıyırmak üzere bir alışkanlık da bulunmaktadır. Bir bezelye yahut nohut adedini düşünecek olursak; besinin üzerinde zar halinde çok ince bir tabaka halinde yağ bulunmaktadır. Öte yandan yemeğin bütün yağı dibe çökmekte ve yemeğin suyu ile karışmaktadır. Sonuçta yemeğin suyunu kaşıkla tüketiliyorsa, pilavın üzerine dökülüyorsa yahut ekmek banarak tabağı sıyrılıyorsa yemeğin bütün yağını da tüketilmekte. Velev 2 dilim ekmek yemek varken, bu 3 – 4 dilime çıkıyor.
Yağ alımını azaltmak ismine etle pişen yemeklere yağ koymayın. Sonuçta etler yaklaşık %20 orantısında yağ içermektedir. Tereyağı, margarin üzere katı yağlar bölgesine; zeytinyağı, mısırözü yağı, soya yağı, kanola yağı, fındık yağı yahut bitkisel karışım yağları kullanın. Başkaca kullanılan yağ zeytinyağı bile olsa mucize bir yağ değildir, ekmeği bandırarak tüketmeyin. Likit yağları her devir için bedin düzgünü olarak görün. Sonuçta 1 gram yağ 9 kkal. kuvvet içermektedir. Bölgeyle de katı yağ kullanmak istenirse yumuşak margarinleri tercih edin.
Pasta, kek, kurabiye, börek vb hamur işlerinde de bol ölçüde yağ, şeker, un, yumurta... kullanıldığı için mümkün olduğunca bu besinleri yemekten kaçının. Canınız çok isterse ikram edilenin yarısını yiyin. Zira hiçbir devir sair yarısı anaların dediği üzere ardımızdan ağlamaz. Sonrasında da spor ile yediklerimizi yakmak yahut bir sonraki öğünü hafif şeylerle geçiştirmek kaidesiyle tabi.
Posalı besinler kan şekerini, kan basıncını (tansiyonu) ve kan kolesterolünü istenilen seviyede fiyatlar. Midede şişerler; tokluk, doygunluk sağlarlar ve abur - cubur yenilmesine mani olurlar. Ayrıyeten dışkılama sayısını ve ölçüsünü artırırlar. Kabızlık şikayeti varsa ortadan kalkar, böylece kilo vermeye yardımcı olur. Kalın bağırsak kanserinden esirgeyici tesirler de içerirler. Bu yüzden sıklıkla kurubaklagil yemeği yenilmelidir. Ayrıyeten buğday ekmeği alanına kepek, çavdar, yulaf ekmeğini; pirinç noktasına bulguru tercih etmekte yarar vardır. Velev kepekli un, pirinç, makarna ve erişteyi de denenebilir. Zerzevat - meyve tüketimi de artırılmalıdır. Gelgelelim posa kabuk ve kabuğa yakın taraflarda bulunduğu için, soyulmadan yenilebilenleri (gaz, şişkinlik yaratmıyorsa) kabuklarıyla birlikte, en azından çok ince soyarak tüketin. Mevsiminde en çok bulunanı seçmek fiyat, hormon ve besin kaybını önlemek açısından her devir için daha avantajlıdır.
Gelelim en değerli mevzuya; haftada 6 gün 1 saat kadar spor yapılması gerekmektedir. Tabi birden spora başlamanın da getirebileceği kimi dertler olacaktır. O nedenle haftada 3 gün, 30’ar dakika ile spora başlayarak vakitle vadeyi ve sıklığı artırarak haftada 6 gün ve 60’ar dakikaya ulaşmak daha sağlıklı olacaktır. Spor ve diyet birlikte olduğu taktirde birbirlerinin aktifliğini artırırlar. Kişi kendini çok yormadan, çok da aç kalmadan bu işin üstesinden gelebilir. Kimsenin bunu başaran kişilerden eksiği yok. Kâfi ki inancı ve kararlılığı yitirmemeli, sabırla bu işin üzerine gidilmeli. “Ne egzersizi Allah aşkına! Vaktim mi var zannediyorsun?” yahut “Egzersiz yapmak için hiç vaktim yok. Esasen çok yorgunum!” üzere mazeretleri uzayabilir. Birinci bakışta birden fazla yanlışsız üzere gözükebilir, ancak dedik ya bunlar mazeret. Gerisi size kalmış, mazeretleri uzatabilirsiniz:
Günümün değerli bir kısmı mutfakta geçiyor ve mütemadi yemeklerle uğraşıyorum. E ben de yiyorum tabi!
Mesken işleri zati gereğince yoruyor. Çamaşır, bulaşık, ütü... Vakit mi kalıyor ki güya?
Kabul, günlük koşturmacalar kimseyi yoruyor. Fakat tekrar de birey kilo alıyorsa o taktirde ekstradan bir spor yapmalıdır. Ayrıyeten bu sporun sürekliliği de çok kıymetlidir. Spora yeni başlanıyorsa 30. dakikada, sistemli olarak spor yapılıyorsa vücut 20. dakikada ısınmaya başlar. O dakikadan sonra ekstra bir güç harcaması ve yağ yakımı kelam bahsidir. O nedenle günde üç sefer 20’şer dakika yürümek mekanına, bir sefer çıkıp net 1 saat yürümek çok daha sağlıklıdır. Yalnız birinci 5 dakika ısınma, son 5 dakika da soğuma evresi olarak düşünülmeli, tempo devranla artırılmalı ve azaltılmalıdır. Birden spora başlayıp, aniden bırakmamalı. Tempolu yürümenin dışında; çok hafif tempoda koşma, bisiklete binme, yüzme, tenis, kürek çekme, aerobik, jimnastik, dans biçimi kalbi çalıştıran sporlar yapılması daha münâsib görülmektedir. Body, halter sporlarında olduğu üzere tek bir ortama yüklenilmesi pek önerilmektedir. Yapılan spor asla ödev olarak görülmemeli. Bu da tedavinin bir kesimidir. Maksat; metabolizma suratınızı düşürmemek, kilo verirken bir noktada tartının sabit kalmasını önlemek, verilen kiloların kalıcı olmasını sağlamak ve en kıymetlisi sağlıklı yaşama adım atmaktır. Sonuçta “1 saat” denilen vade günün yalnızca %4’üdür. Şunu (en azından şimdilik) unutmamalı: Kişinin kilo kaybedenlerden hiçbir eksiği yok, velev ziyadesi bile vardır.
Tatil periyodunda kilo alınmaması velev kilo kaybı imkansız değildir. Kıymetli olan her hengam için zoru başarmaktır. Senede bir defa tatile çıkıyorum esasen, bırakın da dilediğin şeyleri yiyeyim tasavvuru son aşama yanlıştır. Durumu yalnızca vücut yükü üzere dar çerçevede görmemek lazım. Unutulmamalıdır ki, yaz aylarında kalp bunalımı geçirme mümkünlüğü daha ziyadedir. İnsan ne yaparsa kendisine yapar.
Tatil yanının seçimi kadar değerli bir husus; tatil vadesince nerede kalınacağının belirlenmesi: Yazlık, apart otel / pansiyon, oda ve kahvaltı hizmeti veren bir konaklama noktası, yarım / tam pansiyon otel, her şey dahil otel… Aslında her birinin kendine nazaran kimi artıları laf konusu. Mesela yazlık yahut apart pansiyon / otel şekli bir konumda kalınacaksa mutfak sizin denetiminizde olmakta. Bu bahtı yeterli kullanabilirsiniz. Yarım pansiyon oteller en riskli konaklama merkezleri. Bireyler öğlen yemeklerinde gerek aç kalmamak gerekse ekstra masraf yapmamak ismine kahvaltıyı çok sıkı bir halde yapmaktadır. Kahvaltı ve akşam yemeğinin umumide açık büfe olduğu bu mekanlarda 2 ana öğüne düşen beslenme hali, kimseyi çok besin alımına zorlamaktadır. Uzun mühlet aç kalan birey akşam süratli ve ziyade yeme eğiliminde bulunmaktadır. Alınan yüksek kuvvet kısa müddette harcanamayacağı için vücut yağına çevrilerek depolanmaktadır. Bu nedenle öğün sayısı artırılmalıdır. Sık sık, azar azar beslenmek metabolizmayı hızlandırdığı üzere, yavaş yemeyi de sağlar. Aç kalmak ve öğün atlamak, bir sonraki öğünde hem çokça hem de süratli yemek yenilmesine neden olmaktadır. O nedenle asla öğün atlanmamalı, 2.5 - 3 saatlik aralıklarla beslenilmelidir.
Öğün atlamak bir sonraki öğünde daha ziyade yenilmesinin yanında farkında olunmadan yağ ölçüsünün artmasına, kas ve su kaybının olmasına neden olmaktadır. Aç kalmak, öğün atlamak kan şekerinin düşmesine, binaenaleyh şekerli besinlerin ziyade tüketilmesine neden olmaktadır. Başta kahvaltı olmak üzere asla öğün atlanmamalıdır. Bu arada yemeğe çorba yahut salata üzere hafif bir besin ile başlamak, aralarda bol su içmek iştahı baskılamaya yardımcı olmaktadır.
Her şey dahil otellerde ise 24 saat yiyecek, içecek bir şeyler bulabilme imkanı vardır. Bu mülahaza bile aslında olumlu sonuç verir. Aç kalma kaygısı taşımamak, imkanlar düzgün ve bilinçli değerlendirildiğinde sağlıklı hale dönüştürülebilir. Bu usul otellerde ara öğünler pek ihmal edilmemektedir. Lakin biz Türkler “vur deyince öldüren” stilde davrandığımız için bu bahtı pek güzel kullanamamaktayız. Otele verilen parayı restoranlarda çıkarmaya çalışmaktayız. Halbuki havuz, deniz, spor salonu, animasyonlar vs ecre dahildir. Lakin şezlongda güneşlenmek, alkol almak, tıkınırcasına yemek yemek daha cazip gelmektedir. Tatil demek, bedenen dinlenmek ile eşdeğer düşünülmektedir. Kişi öğlene kadar yatmakta, gün içerisinde de sedanter (hareketsiz) bir halde vakit geçirmektedir. Halbuki yüzmek, kumsalda ve su içerisinde yürümek çok hoş kilo verdirdiği üzere uygun bir halde yağ yakılmasını sağlar.
Mahsusen güneş ışınlarının daha dik geldiği tatil beldelerinde likit alımına daha bir dikkat etmek gerekmektedir. Günlük su tüketimi de azalırsa vücutta depolanan yağ ölçüsü artar. Sonuçta böbrekler fonksiyonlarını tam olarak konumuna getiremediği için yağları kuvvete çeviren karaciğer böbreklerin işini üstlenir ve yağlar vücutta toplanır. Çay, kahve, kola, çorba, zerzevat, meyve... tüketilmesi de likit gereksinimini karşılar. Lakin en düzgün çözücü su olduğu için, muhtaçlığın 3/4’ü sudan gelmelidir. O nedenle günde 10 – 14 bardak (yaklaşık olarak saat başı 1 bardak) su içilmelidir. Çay, kahve ve kola diüretik özellikte olduğu için derhal vücuttan atılırlar. Suyun ayrıcalığı burada saklıdır.
Şeker ve şekerli tüm besinlerden uzak durulmalıdır (Çay şekeri, bal, reçel, pekmez, çikolata, pasta, hazır meyve suları, meşrubatlar, kolalı içecekler, tatlılar...). Bu besinler kan şekerinde ani bir dalgalanmaya sebep olur, kan şekerini kısa müddette artırır ve düşürürler. Bu nedenle tatlı yedikten sonra kişinin canı tekrar tatlı çeker. Şekerin ziyadesi da vücutta yağ olarak depolandığı için mümkün olduğunca az tüketilmesi iyi görülmektedir.
Margarin, tereyağı üzere katı yağlar konumuna bitkisel likit yağları tercih edin. Süt, yoğurt ve peynirde de doymuş (kötü) yağlar bulunduğu için yarım yağlı yahut yağsız (light) olanlarının tüketilmesi önerilmektedir. En azından süt ve yoğurdun kaymağını ayırın. Al et tarafına beyaz ete daha çok tartı verin. Lakin beyaz et de olsa çoka kaçmayın. Öte yandan etin görünen yağını ve tavuğun derisini kesinlikle ayırın. Tekrar güç pahası yüksek, besin bedeli düşük; kaymak, krema, mayonez, cipsler, soslar, kuruyemişler üzere ölçüsüz yağlı yiyeceklerden de kaçının.
Yiyecekleri kızartmak, kavurmak tarafına; haşlama, ızgara yapma, buğulama yahut fırında pişirme prosedürlerini kullanarak hazırlayın. Besinler kızartıldığı yahut kavrulduğu esnada %10 - 15 orantısında yağ çekerler. Yalnız burada tek sorun kuvvet içeriğinin artması değildir. Birebir devirde besinler bu süreçler sonucunda kanser yapıcı birtakım öğeler içermektedir. O nedenle yemek yaparken yahut seçerken kızartma ve kavurma süreçlerinden kaçınmakta yarar vardır.
Toplulukta büyük bir kesimde tabak sıyırmak üzere bir alışkanlık da bulunmaktadır. Bir bezelye yahut nohut adedini düşünecek olursak; besinin üzerinde zar halinde çok ince bir tabaka halinde yağ bulunmaktadır. Öte yandan yemeğin bütün yağı dibe çökmekte ve yemeğin suyu ile karışmaktadır. Sonuçta yemeğin suyunu kaşıkla tüketiliyorsa, pilavın üzerine dökülüyorsa yahut ekmek banarak tabağı sıyrılıyorsa yemeğin bütün yağını da tüketilmekte. Velev 2 dilim ekmek yemek varken, bu 3 – 4 dilime çıkıyor.
Yağ alımını azaltmak ismine etle pişen yemeklere yağ koymayın. Sonuçta etler yaklaşık %20 orantısında yağ içermektedir. Tereyağı, margarin üzere katı yağlar bölgesine; zeytinyağı, mısırözü yağı, soya yağı, kanola yağı, fındık yağı yahut bitkisel karışım yağları kullanın. Başkaca kullanılan yağ zeytinyağı bile olsa mucize bir yağ değildir, ekmeği bandırarak tüketmeyin. Likit yağları her devir için bedin düzgünü olarak görün. Sonuçta 1 gram yağ 9 kkal. kuvvet içermektedir. Bölgeyle de katı yağ kullanmak istenirse yumuşak margarinleri tercih edin.
Pasta, kek, kurabiye, börek vb hamur işlerinde de bol ölçüde yağ, şeker, un, yumurta... kullanıldığı için mümkün olduğunca bu besinleri yemekten kaçının. Canınız çok isterse ikram edilenin yarısını yiyin. Zira hiçbir devir sair yarısı anaların dediği üzere ardımızdan ağlamaz. Sonrasında da spor ile yediklerimizi yakmak yahut bir sonraki öğünü hafif şeylerle geçiştirmek kaidesiyle tabi.
Posalı besinler kan şekerini, kan basıncını (tansiyonu) ve kan kolesterolünü istenilen seviyede fiyatlar. Midede şişerler; tokluk, doygunluk sağlarlar ve abur - cubur yenilmesine mani olurlar. Ayrıyeten dışkılama sayısını ve ölçüsünü artırırlar. Kabızlık şikayeti varsa ortadan kalkar, böylece kilo vermeye yardımcı olur. Kalın bağırsak kanserinden esirgeyici tesirler de içerirler. Bu yüzden sıklıkla kurubaklagil yemeği yenilmelidir. Ayrıyeten buğday ekmeği alanına kepek, çavdar, yulaf ekmeğini; pirinç noktasına bulguru tercih etmekte yarar vardır. Velev kepekli un, pirinç, makarna ve erişteyi de denenebilir. Zerzevat - meyve tüketimi de artırılmalıdır. Gelgelelim posa kabuk ve kabuğa yakın taraflarda bulunduğu için, soyulmadan yenilebilenleri (gaz, şişkinlik yaratmıyorsa) kabuklarıyla birlikte, en azından çok ince soyarak tüketin. Mevsiminde en çok bulunanı seçmek fiyat, hormon ve besin kaybını önlemek açısından her devir için daha avantajlıdır.
Gelelim en değerli mevzuya; haftada 6 gün 1 saat kadar spor yapılması gerekmektedir. Tabi birden spora başlamanın da getirebileceği kimi dertler olacaktır. O nedenle haftada 3 gün, 30’ar dakika ile spora başlayarak vakitle vadeyi ve sıklığı artırarak haftada 6 gün ve 60’ar dakikaya ulaşmak daha sağlıklı olacaktır. Spor ve diyet birlikte olduğu taktirde birbirlerinin aktifliğini artırırlar. Kişi kendini çok yormadan, çok da aç kalmadan bu işin üstesinden gelebilir. Kimsenin bunu başaran kişilerden eksiği yok. Kâfi ki inancı ve kararlılığı yitirmemeli, sabırla bu işin üzerine gidilmeli. “Ne egzersizi Allah aşkına! Vaktim mi var zannediyorsun?” yahut “Egzersiz yapmak için hiç vaktim yok. Esasen çok yorgunum!” üzere mazeretleri uzayabilir. Birinci bakışta birden fazla yanlışsız üzere gözükebilir, ancak dedik ya bunlar mazeret. Gerisi size kalmış, mazeretleri uzatabilirsiniz:
Günümün değerli bir kısmı mutfakta geçiyor ve mütemadi yemeklerle uğraşıyorum. E ben de yiyorum tabi!
Mesken işleri zati gereğince yoruyor. Çamaşır, bulaşık, ütü... Vakit mi kalıyor ki güya?
Kabul, günlük koşturmacalar kimseyi yoruyor. Fakat tekrar de birey kilo alıyorsa o taktirde ekstradan bir spor yapmalıdır. Ayrıyeten bu sporun sürekliliği de çok kıymetlidir. Spora yeni başlanıyorsa 30. dakikada, sistemli olarak spor yapılıyorsa vücut 20. dakikada ısınmaya başlar. O dakikadan sonra ekstra bir güç harcaması ve yağ yakımı kelam bahsidir. O nedenle günde üç sefer 20’şer dakika yürümek mekanına, bir sefer çıkıp net 1 saat yürümek çok daha sağlıklıdır. Yalnız birinci 5 dakika ısınma, son 5 dakika da soğuma evresi olarak düşünülmeli, tempo devranla artırılmalı ve azaltılmalıdır. Birden spora başlayıp, aniden bırakmamalı. Tempolu yürümenin dışında; çok hafif tempoda koşma, bisiklete binme, yüzme, tenis, kürek çekme, aerobik, jimnastik, dans biçimi kalbi çalıştıran sporlar yapılması daha münâsib görülmektedir. Body, halter sporlarında olduğu üzere tek bir ortama yüklenilmesi pek önerilmektedir. Yapılan spor asla ödev olarak görülmemeli. Bu da tedavinin bir kesimidir. Maksat; metabolizma suratınızı düşürmemek, kilo verirken bir noktada tartının sabit kalmasını önlemek, verilen kiloların kalıcı olmasını sağlamak ve en kıymetlisi sağlıklı yaşama adım atmaktır. Sonuçta “1 saat” denilen vade günün yalnızca %4’üdür. Şunu (en azından şimdilik) unutmamalı: Kişinin kilo kaybedenlerden hiçbir eksiği yok, velev ziyadesi bile vardır.
Tatil periyodunda kilo alınmaması velev kilo kaybı imkansız değildir. Kıymetli olan her hengam için zoru başarmaktır. Senede bir defa tatile çıkıyorum esasen, bırakın da dilediğin şeyleri yiyeyim tasavvuru son aşama yanlıştır. Durumu yalnızca vücut yükü üzere dar çerçevede görmemek lazım. Unutulmamalıdır ki, yaz aylarında kalp bunalımı geçirme mümkünlüğü daha ziyadedir. İnsan ne yaparsa kendisine yapar.
