Ortodontik problemle ilk karşılaşıldığında veya şüphelenildiğinde ortodontiste başvurulmalıdır. Amerikan Ortodontistler Birliği ilk ortodontik değerlendirmenin 7 yaşından önce yapılmasını tavsiye etmektedir. Bu yaşlarda birinci daimi azı dişleri (6 yaş dişleri) ve daimi kesici dişler genellikle ağızdadır. Bu dönemde çapraşıklıklar, ters kapanış olguları, yer darlığı ve diğer problemler değerlendirilebilir. Bazı problemler ne kadar erken yaşta fark edilip düzeltilirse olumsuz etkileri daha az olacaktır. Erken tedavi sayesinde parmak emme, anormal yutkunma ve konuşma problemleri çok daha iyi değerlendirilip tedavi edilebilmektedir.
7-12 yaş arası çocuklarda uygulanabilecek tedavi yöntemleri şunlardır
Erken süt dişi kayıplarında yer tutucu uygulanarak mevcut yerin korunması
Parmak emme, dil itme gibi kötü alışkanlığı olan çocuklarda alışkanlık kırıcı apareylerin uygulanması
Tek diş çapraz kapanış olgularında hareketli apareyler kullanılarak dişin uygun pozisyonuna getirilmesi
Alt çenenin önde konumlandığı durumlarda çenelik kullanılmı ile çene büyümesinin yönlendirilmesi
Üst çene darlığına bağlı olarak alt çene geride konumlanıyorsa,alt çene gelişimine izin vermek amacıyla üst çene genişletmesinin gerçekleştirilmesi
Alt veya üst çenenin gelişim probleminden kaynaklanan iskeletsel sorunların tedavisinde ise en uygun tedavi zamanı büyüme gelişimin atılım yaptığı ergenlik öncesi dönemdir( erkeklerde 12-13, kızlarda 11-12 yaşları arası). Bu dönem kızlarda ortalama 15 yaşlarında, erkeklerde ise 16 yaşlarında son bulur. Bu dönemdeki tedavi, ileri yaşlarda yapılacak olan cerrahi girişimli ortodontik tedavi gereksinimi ortadan kaldırabilir.
Sadece dişsel problemler varlığında ise süt dişlenmenin tamamlanıp daimi dişlenmeye geçilmiş olması yeterlidir. Böyle durumlarda her yaşta tedavi mümkündür. Ancak ilerleyen yaşla birlikte kemik yoğunluğu artacağından diş hareket süresi uzamakta ve bununla paralel olarak da tedavi süresi uzayabilmektedir.
Ortodontik tedavilerde en aktif tedavi zamanlaması 10-13 yaşları arasıdır.
7-12 yaş arası çocuklarda uygulanabilecek tedavi yöntemleri şunlardır
Erken süt dişi kayıplarında yer tutucu uygulanarak mevcut yerin korunması
Parmak emme, dil itme gibi kötü alışkanlığı olan çocuklarda alışkanlık kırıcı apareylerin uygulanması
Tek diş çapraz kapanış olgularında hareketli apareyler kullanılarak dişin uygun pozisyonuna getirilmesi
Alt çenenin önde konumlandığı durumlarda çenelik kullanılmı ile çene büyümesinin yönlendirilmesi
Üst çene darlığına bağlı olarak alt çene geride konumlanıyorsa,alt çene gelişimine izin vermek amacıyla üst çene genişletmesinin gerçekleştirilmesi
Alt veya üst çenenin gelişim probleminden kaynaklanan iskeletsel sorunların tedavisinde ise en uygun tedavi zamanı büyüme gelişimin atılım yaptığı ergenlik öncesi dönemdir( erkeklerde 12-13, kızlarda 11-12 yaşları arası). Bu dönem kızlarda ortalama 15 yaşlarında, erkeklerde ise 16 yaşlarında son bulur. Bu dönemdeki tedavi, ileri yaşlarda yapılacak olan cerrahi girişimli ortodontik tedavi gereksinimi ortadan kaldırabilir.
Sadece dişsel problemler varlığında ise süt dişlenmenin tamamlanıp daimi dişlenmeye geçilmiş olması yeterlidir. Böyle durumlarda her yaşta tedavi mümkündür. Ancak ilerleyen yaşla birlikte kemik yoğunluğu artacağından diş hareket süresi uzamakta ve bununla paralel olarak da tedavi süresi uzayabilmektedir.
Ortodontik tedavilerde en aktif tedavi zamanlaması 10-13 yaşları arasıdır.