Uyku apnesi uykuda teneffüsün süreksiz olarak durması demektir. Bunun nedeni gırtlak bölgesinde yer alan lisan kökünün ve yumuşak damağın yatış konumuna bağlı olarak hava yolunu tıkaması ve göğüs ve karın kasları teneffüs hareketi yaptığı halde havanın akciğerlere geçememesidir. Bilhassa sırt üstü (yüz üst bakacak şekilde) yatışlarda lisan kökü daha da geriye kaçarak tıkanıklığı artırır ve apneler daha da sıklaşır ve ağırlaşır. Bu hastalar yan taraflarına yatarlarsa hem horlamaları hem de apneleri bariz oranda azalır.
Burun açıklığı yahut tıkanıklığının uyku apnesi üzerine direk tesiri yoktur zira apne üst hava yollarından değil alt hava yollarının başlangıcından kaynaklanan bir durumdur. Lakin burnu tıkalı olan bireylerin ağız açık uyumak zorunda kalması nedeniyle çene bir ölçü geri masraf, bu durum da lisan kökünün nefes yolunu daha da tıkamasına neden olur ve apneyi biraz artırır, yani sorun ağzın açılmasıdır. Ağzın açılmaması için burun açıklığının sağlanması hudutta yer alan hafif hastalarda epeyce fayda sağlayacaktır.
Uyku apnesinin tanısı ve yükünün saptanması için hastanın gündüz semptomlarının âlâ sorgulanması ve bir gece uyku laboratuvarında yatırılarak uykunun ve teneffüsün detaylı kıymetlendirilmesi gerekir. Polisomnografi ismi verilen bu değerlendirmenin sonucuna nazaran hastanın tedavisi yalnızca pozisyonel tedaviler, uyku hijyeni, KBB muayenesi ve gerekli görülürse burun açıklığının sağlanması üzere öncelikle kolay adımlarla başlatılır. Orta ve ağır dereceli olgularda burun açıklığı sağlandıktan sonra hasta tekrar uyku laboratuvarına yatırılır. Daima hava üfleyerek apneyi ortadan kaldıran aygıt (CPAP-Contnous Positive Airway Pressure) kullanılarak uygun basınç ayarları yapılır. Basınç ayarlanması çok kıymetlidir, şayet havayolu basıncı düşük kalırsa apneler ortadan kalkmaz ve aygıt işe yaramamış olur, şayet basınç gerekenden fazla olursa hasta rahatsız olur ve uyanır, bu da uykunun bozulmasına neden olur. Sonuç olarak iki cinste de hasta aygıtından uygun formda yararlanamaz ve tedavisiz kalmaya devam eder.
Tedavi edilmemiş uyku apnesi tehlikeli bir hastalıktır. Bu durumda şahısta varsa tansiyon yüksekliği yahut şeker yüksekliği ilaçlarla ayarlanamaz ve daima dalgalanma gösterir, kalp krizlerine yatkınlık artar, daima kilo almaya meyil oluşur ve tüm eforlara karşın kilo verilemez. Bu durum başka tüm hastalıkları daha da kötüleştirir ve tam bir kısır döngü ortaya çıkar. Bu kısır döngüden lakin uyku apnesi tedavi edilerek çıkılabilir.
Aygıt kullanmaya başlayan hastaların en büyük korkusu aygıt ile birlikte uyuyamayacaklarını düşünmektir. Halbuki aygıt olmadan uyumak bu hastalar için asıl eziyetli olan durumdur. Aygıta bir sefer alıştıktan ve çok daha enerjik ve dinç gündüzler yaşamaya başladıktan sonra aygıt bir yük olmaktan çıkar, hatta hayatın en kıymetli kesimlerinden biri haline gelir. Hasta vakitle kilo vermeye başlar, kilo verdikçe apne hafifler ve gündüz hareketlilik ve güç artar, kilo verme hızlanır, uygun kiloya düşüldükten sonra aygıt büsbütün gereksiz hale gelebilir.
Burun açıklığı yahut tıkanıklığının uyku apnesi üzerine direk tesiri yoktur zira apne üst hava yollarından değil alt hava yollarının başlangıcından kaynaklanan bir durumdur. Lakin burnu tıkalı olan bireylerin ağız açık uyumak zorunda kalması nedeniyle çene bir ölçü geri masraf, bu durum da lisan kökünün nefes yolunu daha da tıkamasına neden olur ve apneyi biraz artırır, yani sorun ağzın açılmasıdır. Ağzın açılmaması için burun açıklığının sağlanması hudutta yer alan hafif hastalarda epeyce fayda sağlayacaktır.
Uyku apnesinin tanısı ve yükünün saptanması için hastanın gündüz semptomlarının âlâ sorgulanması ve bir gece uyku laboratuvarında yatırılarak uykunun ve teneffüsün detaylı kıymetlendirilmesi gerekir. Polisomnografi ismi verilen bu değerlendirmenin sonucuna nazaran hastanın tedavisi yalnızca pozisyonel tedaviler, uyku hijyeni, KBB muayenesi ve gerekli görülürse burun açıklığının sağlanması üzere öncelikle kolay adımlarla başlatılır. Orta ve ağır dereceli olgularda burun açıklığı sağlandıktan sonra hasta tekrar uyku laboratuvarına yatırılır. Daima hava üfleyerek apneyi ortadan kaldıran aygıt (CPAP-Contnous Positive Airway Pressure) kullanılarak uygun basınç ayarları yapılır. Basınç ayarlanması çok kıymetlidir, şayet havayolu basıncı düşük kalırsa apneler ortadan kalkmaz ve aygıt işe yaramamış olur, şayet basınç gerekenden fazla olursa hasta rahatsız olur ve uyanır, bu da uykunun bozulmasına neden olur. Sonuç olarak iki cinste de hasta aygıtından uygun formda yararlanamaz ve tedavisiz kalmaya devam eder.
Tedavi edilmemiş uyku apnesi tehlikeli bir hastalıktır. Bu durumda şahısta varsa tansiyon yüksekliği yahut şeker yüksekliği ilaçlarla ayarlanamaz ve daima dalgalanma gösterir, kalp krizlerine yatkınlık artar, daima kilo almaya meyil oluşur ve tüm eforlara karşın kilo verilemez. Bu durum başka tüm hastalıkları daha da kötüleştirir ve tam bir kısır döngü ortaya çıkar. Bu kısır döngüden lakin uyku apnesi tedavi edilerek çıkılabilir.
Aygıt kullanmaya başlayan hastaların en büyük korkusu aygıt ile birlikte uyuyamayacaklarını düşünmektir. Halbuki aygıt olmadan uyumak bu hastalar için asıl eziyetli olan durumdur. Aygıta bir sefer alıştıktan ve çok daha enerjik ve dinç gündüzler yaşamaya başladıktan sonra aygıt bir yük olmaktan çıkar, hatta hayatın en kıymetli kesimlerinden biri haline gelir. Hasta vakitle kilo vermeye başlar, kilo verdikçe apne hafifler ve gündüz hareketlilik ve güç artar, kilo verme hızlanır, uygun kiloya düşüldükten sonra aygıt büsbütün gereksiz hale gelebilir.