VEDA! (Gitme)
Gittin...
Ben arkandan sadece baktım...
Oysa... Oysa söylenecek o kadar çok şeyim vardı ki...
Gidersen, iyiye dair ne varsa içimde, yitireceğim hepsini.
Gidersen, sönecek içimdeki ateş ve bir daha hiç kimse yakamayacak.
Gidersen, karanlığa mahkum edeceksin gözlerimi, o karanlıkta yolumu
kaybedeceğim...
...diyecektim sana...
KONUŞAMADIM...
Gittin...
Gidişini görmemek için gözlerimi kapadım.
Öylesine acıdı ki içim; tutup koparsalardı kolumu, bacağımı bu kadar acı
duymazdım.
Acım yaş olup akmalıydı gözlerimden.
AĞLAYAMADIM...
Gittin...
Seni delicesine bir tutkuyla seviyordum oysa...
Tutkum seninle olmaktı, tutkum teninde erimek, tutkum hayatı sadece
seninle paylaşmaktı.
ANLATAMADIM...
Gittin...
Gidişini önlemek için tutmak vardı ellerinden.
Ellerim değil miydi her dokunuşumda seni ürperten? Ürperirdin yine,
biliyorum.
Bir kez dokunsam, bir kez tutsam ellerini, gitmek için biriktirdiğin bütün
cesaretin kaybolurdu.
TUTAMADIM...
Gittin...
Bir yıkım gibiydi gidişin.
Sen adım adım uzaklaşırken benden, çöküp kaldı bedenim olduğu yere.
Nice terk edilişlere dayanan bu yürek, bu kez yenilmişti.
Bu kadar zayıf değildim ben kalkmalıydım.
KALKAMADIM...
Gittin...
Oysa geldiğin gün gideceğini biliyordum.
Hazırdım gidişine. Kaçak zamanları yaşıyorduk. Zaman bitecek ve sen
gidecektin.
Bense gidişinin ertesi günü hayatıma kaldığım yerden devam edecektim.
DEVAM EDEMEDİM...
Gittin...
Bir şey söyledin mi giderken?..
"Kal" dememi istedin mi?
Son bir kez "Seni Seviyorum" dedin mi?...
"Bekle beni, döneceğim..." diye umut verdin mi?..
Beynim öylesine ugulduyordu ki.
DUYAMADIM...
Gittin...
Nereye gittiğin önemli değildi.
Binlerce km. uzakta da olsan, iki metre ötemde de fark etmiyordu. Artık
yoktun ve asıl bu düşünce beni felç ediyordu.
Kurtulmalıydım senden, bu yokluk duygusundan kurtulmalıydım.
KURTULAMADIM...
Gittin...
Unutulanların arasına katılmalıydın.
Anıları sandığa koyup hayatı yeniden yakalamalıydım.
Bu aşk noktalanmalıydı, bu sevdadan vazgeçmeliydim.
YAPAMADIM...
Gittin...
Bir okyanusun ortasında, tek küreği kaybolmuş sandalda dev dalgalarla
boğuşan bir denizciyim şimdi...
BİL Kİ SEVMEKTEN VAZGEÇMEDİM SENİ,
BİL Kİ SENİNLE BİRLİKTE, SEVDANI DA TAŞIYACAĞIM YÜREĞİMDE,
BİL Kİ;
SENİ ASLA UNUTMAYACAĞIM...
Biliyorum aslında sen hiç bir zaman gelmedin bana.
Duymuyorsun !
Gitme diyorum sana,gitme !
Çığlıklarım boğuluyor gecenin karanlığında.
Gece korkunç, gece sessiz, gece yalnız...
Sesim kısılıyor
Gidişin bitişi olacak yüreğimdeki heyecanın,
Gidişin sönüşü olacak gözlerimdeki ateşin.
Beni,yüreğimdeki sevgiyi,
Gözlerimdeki bitmek bilmeyen umudu unuttun!
Ama ne olur bunu unutma.
Gidişin dindiremez bu fırtınayı.
Bir fırtınanın uğultusuyla sesleniyorum sana;
GİTME ( Bilirsin Aslında Adaletsizliğimi )
Iki kelime degil benim AŞK'ım! Bir YÜREK benim farkım!
Gittin...
Ben arkandan sadece baktım...
Oysa... Oysa söylenecek o kadar çok şeyim vardı ki...
Gidersen, iyiye dair ne varsa içimde, yitireceğim hepsini.
Gidersen, sönecek içimdeki ateş ve bir daha hiç kimse yakamayacak.
Gidersen, karanlığa mahkum edeceksin gözlerimi, o karanlıkta yolumu
kaybedeceğim...
...diyecektim sana...
KONUŞAMADIM...
Gittin...
Gidişini görmemek için gözlerimi kapadım.
Öylesine acıdı ki içim; tutup koparsalardı kolumu, bacağımı bu kadar acı
duymazdım.
Acım yaş olup akmalıydı gözlerimden.
AĞLAYAMADIM...
Gittin...
Seni delicesine bir tutkuyla seviyordum oysa...
Tutkum seninle olmaktı, tutkum teninde erimek, tutkum hayatı sadece
seninle paylaşmaktı.
ANLATAMADIM...
Gittin...
Gidişini önlemek için tutmak vardı ellerinden.
Ellerim değil miydi her dokunuşumda seni ürperten? Ürperirdin yine,
biliyorum.
Bir kez dokunsam, bir kez tutsam ellerini, gitmek için biriktirdiğin bütün
cesaretin kaybolurdu.
TUTAMADIM...
Gittin...
Bir yıkım gibiydi gidişin.
Sen adım adım uzaklaşırken benden, çöküp kaldı bedenim olduğu yere.
Nice terk edilişlere dayanan bu yürek, bu kez yenilmişti.
Bu kadar zayıf değildim ben kalkmalıydım.
KALKAMADIM...
Gittin...
Oysa geldiğin gün gideceğini biliyordum.
Hazırdım gidişine. Kaçak zamanları yaşıyorduk. Zaman bitecek ve sen
gidecektin.
Bense gidişinin ertesi günü hayatıma kaldığım yerden devam edecektim.
DEVAM EDEMEDİM...
Gittin...
Bir şey söyledin mi giderken?..
"Kal" dememi istedin mi?
Son bir kez "Seni Seviyorum" dedin mi?...
"Bekle beni, döneceğim..." diye umut verdin mi?..
Beynim öylesine ugulduyordu ki.
DUYAMADIM...
Gittin...
Nereye gittiğin önemli değildi.
Binlerce km. uzakta da olsan, iki metre ötemde de fark etmiyordu. Artık
yoktun ve asıl bu düşünce beni felç ediyordu.
Kurtulmalıydım senden, bu yokluk duygusundan kurtulmalıydım.
KURTULAMADIM...
Gittin...
Unutulanların arasına katılmalıydın.
Anıları sandığa koyup hayatı yeniden yakalamalıydım.
Bu aşk noktalanmalıydı, bu sevdadan vazgeçmeliydim.
YAPAMADIM...
Gittin...
Bir okyanusun ortasında, tek küreği kaybolmuş sandalda dev dalgalarla
boğuşan bir denizciyim şimdi...
BİL Kİ SEVMEKTEN VAZGEÇMEDİM SENİ,
BİL Kİ SENİNLE BİRLİKTE, SEVDANI DA TAŞIYACAĞIM YÜREĞİMDE,
BİL Kİ;
SENİ ASLA UNUTMAYACAĞIM...
Biliyorum aslında sen hiç bir zaman gelmedin bana.
Duymuyorsun !
Gitme diyorum sana,gitme !
Çığlıklarım boğuluyor gecenin karanlığında.
Gece korkunç, gece sessiz, gece yalnız...
Sesim kısılıyor
Gidişin bitişi olacak yüreğimdeki heyecanın,
Gidişin sönüşü olacak gözlerimdeki ateşin.
Beni,yüreğimdeki sevgiyi,
Gözlerimdeki bitmek bilmeyen umudu unuttun!
Ama ne olur bunu unutma.
Gidişin dindiremez bu fırtınayı.
Bir fırtınanın uğultusuyla sesleniyorum sana;
GİTME ( Bilirsin Aslında Adaletsizliğimi )
Iki kelime degil benim AŞK'ım! Bir YÜREK benim farkım!