Yahya baba , II Bayezid Han zamanında , Edirne Bayezid Kulliyesi'nin aşcılarından biridir Arkadaşları hoşaf, kebap sebze, bakliyat pişirir Ama onun ihtisası pilavdır Mubarek işe giriştimi, ibadet ettiğini sanırsınız Pirincleri salavat getire getire ayıklar, yağını tekbirlerle eritir Tuzunu Besmele ile , suyunu Fatihalarla salar Zaman zaman gozunu yumar, enbiyayı, evliyayı aracı yapar, Allah'tan bereket arzular Onun pilavı herkese yeter, hatta artar Ancak o tek pirinc tanesine bile kıyamaz; artanı Tuna nehrine atar Balıklar onun geleceği saati bilir, kopru başında toplanırlar Kilerci, bakar pilav artıyor; pirinci aşcıya az vermeye başlar Ama Yahya Baba bir kere bile Bu princ yetermi?demez Kilerci şaşkındır Her gun pirinc miktarını biraz daha kısar ama pilav azalmaz, aksine coğalır Yine herkes doyar, Tuna'nın balıkları bile nasibini alırlar Kilerci, bunu izah edecek tek kelime bilir: Bu bir keramet!Cok dener ve emin olunca Padişaha cıkar Bu Yahya Baba boş değil sultanım der, halbuki biz ona amele muamelesi yapıyoruzBayeziidi Veli gonul ehlidir ve aşcı ile tanışmak ister Kilerci ile bir plan yaparlar O gun Yahya Baba'ya cok az, hatta gulunc denilecek kadar az pirinc verilir O her zamanki gibi okur, alemlerin Rabbi'nden Halil İbrahim bereketi diler Pilavı cok lezzetli olur, ustelik kazanlara sığmaz Yahya Baba artanları yine yuklenir, Tuna'nın yolunu tutar Tam kepceyi daldırıp balıklara atarken Padişah ortaya cıkar Ne oluyor bre der Yoksa devlet malını israfmı edersin?Yahya Baba tutulur kalır Ancak balıklar kafalarını sudan cıkarıp; Ayıp olmuyormu sultanım derler Koca devletin artığını bize cok mu goruyorsun?Yahya Baba oylesine mahcup olur ki, anlatılamaz Utancından secdeye kapanır, Allah'a sığınır Bayezidi Veli onun kalkmasını bekler, ama gecmiş ola Mubarek coktan rUhunu teslim edip kavuşmuştur rahmeti Rahmana
