Yaser Arafat
1929 yýlýnda doðdu. Eski bir Osmanlý zabiti olan Abdülrahman Bey, Kudüs’te dünyaya gelen oðluna, Muhammed adýný verdi.
Çoban, tüccar, Pakistanlý iþadamý, hatta yaþlý bir kadýn kýlýðýnda Ýsrail topraklarýna baskýnlar düzenlerken, Muhammed'in kod adý, "Ebu Ammar"dý. 1994'te, Nobel Barýþ Ödülü'nü alýrken ise, herkes onu, Filistin lideri Yaser Arafat olarak tanýyordu.
Dünyanýn en çalkantýlý bölgesinde doðan Yaser Arafat’ýn çocukluðunu geçirdiði ev, Ýsrail'in Doðu Kudüs'ü iþgalinden sonra, aðlama duvarýna yer açmak için yýkýldý.
Arafat gençliðinde neþeli ve enerji doluydu. Çevresindekileri kolayca etkileyebilen Arafat, Kahire Üniversitesi'nde okurken, Filistinli Öðrenciler Birliði'nin lideri seçildi. Uluslararasý toplantýlarda Filistin sorununun sözcülüðünü yapmaya, daha o zamanlar baþladý. Üniversiteden sonra, kýsa bir süre, Kuveyt'te inþaat mühendisliði yaptý.
1958'de El Fetih'i kurdu. Örgütün, Ýsrail topraklarýna düzenlediði vur-kaç eylemlerinde, bizzat yer aldý. 1967 Arap-Ýsrail Savaþý'ndan sonraysa, artýk bir efsaneydi. Mýsýr lideri Cemal Abdül Nasýr, bu genç adamý desteklemeye baþladý. Onu, Mýsýr heyetinin bir üyesi olarak Sovyetler Birliði'ne götürdü.
ÝKÝ ÖNEMLÝ ÝLKE
Böylece adý artýk uluslararasý arenada da geçmeye baþlayan Arafat, bütün Filistin örgütlerini çatýsý altýnda toplayan Filistin Kurtuluþ Örgütü'nün baþýna geçti. Ýki önemli ilkeye, sýký sýkýya sarýldý: Bu ilkelerden birincisi, Filistin hareketinin, herhangi bir Arap ülkesinin denetimi altýna sokmamaktý. Bu nedenle, Suriye Devlet Baþkaný Hafýz Esad'la, sürekli karþý karþýya geldi. Ýkinci önemli ilkesiyse, komünistlerden, radikallere kadar farklý Filistinli gruplarý birarada tutmaktý. Bunun için de, onlarýn disiplinsizliðe varan davranýþlarýna göz yumdu.
Filistinli gruplarýn bu disiplinsizliði, Ürdün'de iç kargaþaya yol açtý. Ürdün güvenlik güçleriyle, Filistin örgütleri arasýnda yaþanan kanlý çatýþmalar, tarihe, "kara Eylül" olarak geçti. Filistin Kurtuluþ Örgütü, Ürdün'den Lübnan'a taþýnmak zorunda kaldý. Ancak, bu geliþme, Lübnan'daki etnik dengeleri bozdu. Patlayan iç savaþ, yýllarca sürdü. Ýsrail, kargaþa içindeki Lübnan'ý iþgal etti. Arafat, o günlerde, bugünün Ýsrail baþbakaný, o zamanlarýn savunma bakaný Ariel Þaron'un elinden kurtulmak için, sürekli hareket eden bir araçta yaþamak ve sonunda, Lübnan'dan da çýkmak zorunda kaldý. Arafat'a ve hareketine, bu kez, Tunus kucak açmýþtý. Arafat, en yakýn arkadaþý Ebu Cihad'ý da, Ýsrail özel kuvvetlerinin yaptýðý bir baskýnda, Tunus'ta kaybedecekti.
DÜNYANIN KABUL ETTÝÐÝ LÝDER OLMAYA GÝDEN YOL
1987'de, Filistinlilerin direniþi, sokaða döküldü. Ýntifada, yani "direniþ" hareketinin en sýcak günlerinde, Arafat, tarihi bir adým attý. 1988'de Filistin Devleti'nin kurulduðunu ilan etti. Bir ay sonra, yine, tarihi açýklamalar yaptý. Ýsrail'in, "güvenlik içinde var olma hakkýný tanýdýklarýný", ve "teröre karþý olduðunu", ilk defa söyledi. Bu açýklamadan birkaç saat sonra Amerikan yönetimi, Filistin Kurtuluþ Örgütü'nü, Ortadoðu sorununun taraflarýndan biri olarak tanýdýðýný ilan etti.
Arafat'ýn en büyük hatalarýndan biriyse, Körfez Savaþý?nda "yanlýþ ata oynamak"tý. Kuveyt'i iþgal eden Saddam Hüseyin'in yanýnda yer alýnca, petrol zengini körfez ülkelerinden gelen ekonomik desteði, bir anda kaybetti.
OSLO ANLAÞMASI VE NOBEL BARIÞ ÖDÜLÜ
Savaþtan sonra Ortadoðu'da dengeler deðiþti. Beyaz Saray'ýn zoruyla, Ortadoðu barýþý için görüþmeler baþladý. Madrid'de açýk açýk, Oslo'da gizliden gizliye yürütülen görüþmeler, 1993'te sonuç verdi. Oslo'da varýlan, Washington'da imzalanan anlaþmayla, Ýsrail Baþbakaný Ýzak Rabin ve Filistin lideri Yaser Arafat, Nobel Barýþ Ödülü'ne layýk görüldü. Arafat, bir yýl sonra, eskiden gizlice girdiði Gazze'ye, bu kez, Filistin yönetimi baþkaný olarak taþýndý. Çabalarý hep, Filistin devletini kuracak olan nihai anlaþmayý saðlamak içindi.
2002 Þubat ayýnýn ortalarýnda çýkan bir çatýþma yüzünden yine Þaron tarafýndan ev hapsinde tutulmaya baþlayan Yaser Arafat, parkinson hastalýðý ile de mücadele etmek zorunda kalýyor.
GÜNDEM 11 Kasým 2004
Yaser Arafat öldü...
Milliyet 11 Kasým 2004
Filistin Devlet Baþkaný ve Filistin mücadelesinin lideri Yaser Arafat, Paris yakýnlarýndaki Percy askeri hastanesinde bu sabaha karþý hayatýný kaybetti.
Ýlk olarak Filistinli bakan Saib Erekat'ýn ve ardýndan Filistin yönetimi baþkanlýðý sekreteri Tayip Abdürrahim'in resmen açýkladýðý ölüm haberi, daha sonra Percy askeri hastanesi sözcüsü tarafýndan doðrulandý.
Hastane sözcüsü Christian Estripeau, Arafat'ýn ''11 Kasým 2004 tarihinde, saat 03.30'da (TSÝ 04.30) öldüðünü'' açýkladý.
Filistin yönetiminin baþkanlýk sekreteri Abdürrahim, Arafat için Mýsýr'ýn baþkenti Kahire'de cenaze töreni düzenleneceðini, Filistin liderinin daha sonra Ramallah'da defnedileceðini açýkladý. Kahire'deki törenin yarýn düzenleneceði belirtildi.
Arafat'ýn lideri olduðu El Fetih'in önde gelenlerinden Ahmed Gneym, ''Arafat, daha sonraki bir zamanda yeniden Kudüs'e defnedilebilmek üzere Mukata'da (Arafat'ýn karargahý tahta deðil, taþ bir lahitle defnedilecek'' dedi.
HAKKINDA YAZILANLAR
1.Arafat
Yaþayan Bir Efsane
Marco Koskas
Milliyet Yayýnlarý
Yaser Arafat kimdir? Gözü kara bir gerilla ve usta bir politikacý, modern terörizmin ve kurnaz pazarlýkçý, sürgündeki göçebe ve efsanevi lider...Filistin halkýnýn yazgsýný yönlendiren kiþi. Arafat nasýl oldu da tek baþýna Filistin davasýnýn simgesi haline geldi? Yaser Arafat, Mýsýr'da geçen çocukluðundan itibaren hep bir "baðýmsýz Filistin" hayal etti. Onun ve halkýnýn yazgýný baþlangýçtaki bu sýr belirleyecekti. Ýþte Marco Koskas'ýn yazdýðý bu usta iþi biyografi, ilk baþkaldýrýdan 1993'teki Oslo anlaþmalarýndan kadar, olaylarýn birbirine eklenerek yarattýðý bu þaþýrtýcý liderin izlediði yolu ve vardýðý noktayý gözler önüne sermektedir. Hem Ýsrail'in hem Araplarýn tertiplediði yüzlerce suikasttan kurtulan, birlikte yola çýktýðý birçok politikacýyý eskiten Arafat, tartýþmasýz bir meþruiyete sahip. Yaþayan efsane Yaser Arafat'ý bu kitapta umulmadýk bir ýþýk altýnda yepyeni bir açýdan göreceksiniz. Marco Koskas, Balance Bounel adlý eseriyle 1979'da Premier Roman ödülü kazandý. L'Homme de paille ve La position tango adlý eserlerinden baþka, 1992'de bir de Albert Schweitzer biyografisi yayýmladý.
Süha Arafat, Yaser Arafat’ýn hýrýstiyan kökenli eþi. Evlendikten kýsa bir süre sonra müslüman oldu. Bir kýz çocuklarý oldu Zahwa. (1995)
1929 yýlýnda doðdu. Eski bir Osmanlý zabiti olan Abdülrahman Bey, Kudüs’te dünyaya gelen oðluna, Muhammed adýný verdi.
Çoban, tüccar, Pakistanlý iþadamý, hatta yaþlý bir kadýn kýlýðýnda Ýsrail topraklarýna baskýnlar düzenlerken, Muhammed'in kod adý, "Ebu Ammar"dý. 1994'te, Nobel Barýþ Ödülü'nü alýrken ise, herkes onu, Filistin lideri Yaser Arafat olarak tanýyordu.
Dünyanýn en çalkantýlý bölgesinde doðan Yaser Arafat’ýn çocukluðunu geçirdiði ev, Ýsrail'in Doðu Kudüs'ü iþgalinden sonra, aðlama duvarýna yer açmak için yýkýldý.
Arafat gençliðinde neþeli ve enerji doluydu. Çevresindekileri kolayca etkileyebilen Arafat, Kahire Üniversitesi'nde okurken, Filistinli Öðrenciler Birliði'nin lideri seçildi. Uluslararasý toplantýlarda Filistin sorununun sözcülüðünü yapmaya, daha o zamanlar baþladý. Üniversiteden sonra, kýsa bir süre, Kuveyt'te inþaat mühendisliði yaptý.
1958'de El Fetih'i kurdu. Örgütün, Ýsrail topraklarýna düzenlediði vur-kaç eylemlerinde, bizzat yer aldý. 1967 Arap-Ýsrail Savaþý'ndan sonraysa, artýk bir efsaneydi. Mýsýr lideri Cemal Abdül Nasýr, bu genç adamý desteklemeye baþladý. Onu, Mýsýr heyetinin bir üyesi olarak Sovyetler Birliði'ne götürdü.
ÝKÝ ÖNEMLÝ ÝLKE
Böylece adý artýk uluslararasý arenada da geçmeye baþlayan Arafat, bütün Filistin örgütlerini çatýsý altýnda toplayan Filistin Kurtuluþ Örgütü'nün baþýna geçti. Ýki önemli ilkeye, sýký sýkýya sarýldý: Bu ilkelerden birincisi, Filistin hareketinin, herhangi bir Arap ülkesinin denetimi altýna sokmamaktý. Bu nedenle, Suriye Devlet Baþkaný Hafýz Esad'la, sürekli karþý karþýya geldi. Ýkinci önemli ilkesiyse, komünistlerden, radikallere kadar farklý Filistinli gruplarý birarada tutmaktý. Bunun için de, onlarýn disiplinsizliðe varan davranýþlarýna göz yumdu.
Filistinli gruplarýn bu disiplinsizliði, Ürdün'de iç kargaþaya yol açtý. Ürdün güvenlik güçleriyle, Filistin örgütleri arasýnda yaþanan kanlý çatýþmalar, tarihe, "kara Eylül" olarak geçti. Filistin Kurtuluþ Örgütü, Ürdün'den Lübnan'a taþýnmak zorunda kaldý. Ancak, bu geliþme, Lübnan'daki etnik dengeleri bozdu. Patlayan iç savaþ, yýllarca sürdü. Ýsrail, kargaþa içindeki Lübnan'ý iþgal etti. Arafat, o günlerde, bugünün Ýsrail baþbakaný, o zamanlarýn savunma bakaný Ariel Þaron'un elinden kurtulmak için, sürekli hareket eden bir araçta yaþamak ve sonunda, Lübnan'dan da çýkmak zorunda kaldý. Arafat'a ve hareketine, bu kez, Tunus kucak açmýþtý. Arafat, en yakýn arkadaþý Ebu Cihad'ý da, Ýsrail özel kuvvetlerinin yaptýðý bir baskýnda, Tunus'ta kaybedecekti.
DÜNYANIN KABUL ETTÝÐÝ LÝDER OLMAYA GÝDEN YOL
1987'de, Filistinlilerin direniþi, sokaða döküldü. Ýntifada, yani "direniþ" hareketinin en sýcak günlerinde, Arafat, tarihi bir adým attý. 1988'de Filistin Devleti'nin kurulduðunu ilan etti. Bir ay sonra, yine, tarihi açýklamalar yaptý. Ýsrail'in, "güvenlik içinde var olma hakkýný tanýdýklarýný", ve "teröre karþý olduðunu", ilk defa söyledi. Bu açýklamadan birkaç saat sonra Amerikan yönetimi, Filistin Kurtuluþ Örgütü'nü, Ortadoðu sorununun taraflarýndan biri olarak tanýdýðýný ilan etti.
Arafat'ýn en büyük hatalarýndan biriyse, Körfez Savaþý?nda "yanlýþ ata oynamak"tý. Kuveyt'i iþgal eden Saddam Hüseyin'in yanýnda yer alýnca, petrol zengini körfez ülkelerinden gelen ekonomik desteði, bir anda kaybetti.
OSLO ANLAÞMASI VE NOBEL BARIÞ ÖDÜLÜ
Savaþtan sonra Ortadoðu'da dengeler deðiþti. Beyaz Saray'ýn zoruyla, Ortadoðu barýþý için görüþmeler baþladý. Madrid'de açýk açýk, Oslo'da gizliden gizliye yürütülen görüþmeler, 1993'te sonuç verdi. Oslo'da varýlan, Washington'da imzalanan anlaþmayla, Ýsrail Baþbakaný Ýzak Rabin ve Filistin lideri Yaser Arafat, Nobel Barýþ Ödülü'ne layýk görüldü. Arafat, bir yýl sonra, eskiden gizlice girdiði Gazze'ye, bu kez, Filistin yönetimi baþkaný olarak taþýndý. Çabalarý hep, Filistin devletini kuracak olan nihai anlaþmayý saðlamak içindi.
2002 Þubat ayýnýn ortalarýnda çýkan bir çatýþma yüzünden yine Þaron tarafýndan ev hapsinde tutulmaya baþlayan Yaser Arafat, parkinson hastalýðý ile de mücadele etmek zorunda kalýyor.
GÜNDEM 11 Kasým 2004
Yaser Arafat öldü...
Milliyet 11 Kasým 2004
Filistin Devlet Baþkaný ve Filistin mücadelesinin lideri Yaser Arafat, Paris yakýnlarýndaki Percy askeri hastanesinde bu sabaha karþý hayatýný kaybetti.
Ýlk olarak Filistinli bakan Saib Erekat'ýn ve ardýndan Filistin yönetimi baþkanlýðý sekreteri Tayip Abdürrahim'in resmen açýkladýðý ölüm haberi, daha sonra Percy askeri hastanesi sözcüsü tarafýndan doðrulandý.
Hastane sözcüsü Christian Estripeau, Arafat'ýn ''11 Kasým 2004 tarihinde, saat 03.30'da (TSÝ 04.30) öldüðünü'' açýkladý.
Filistin yönetiminin baþkanlýk sekreteri Abdürrahim, Arafat için Mýsýr'ýn baþkenti Kahire'de cenaze töreni düzenleneceðini, Filistin liderinin daha sonra Ramallah'da defnedileceðini açýkladý. Kahire'deki törenin yarýn düzenleneceði belirtildi.
Arafat'ýn lideri olduðu El Fetih'in önde gelenlerinden Ahmed Gneym, ''Arafat, daha sonraki bir zamanda yeniden Kudüs'e defnedilebilmek üzere Mukata'da (Arafat'ýn karargahý tahta deðil, taþ bir lahitle defnedilecek'' dedi.
HAKKINDA YAZILANLAR
1.Arafat
Yaþayan Bir Efsane
Marco Koskas
Milliyet Yayýnlarý
Yaser Arafat kimdir? Gözü kara bir gerilla ve usta bir politikacý, modern terörizmin ve kurnaz pazarlýkçý, sürgündeki göçebe ve efsanevi lider...Filistin halkýnýn yazgsýný yönlendiren kiþi. Arafat nasýl oldu da tek baþýna Filistin davasýnýn simgesi haline geldi? Yaser Arafat, Mýsýr'da geçen çocukluðundan itibaren hep bir "baðýmsýz Filistin" hayal etti. Onun ve halkýnýn yazgýný baþlangýçtaki bu sýr belirleyecekti. Ýþte Marco Koskas'ýn yazdýðý bu usta iþi biyografi, ilk baþkaldýrýdan 1993'teki Oslo anlaþmalarýndan kadar, olaylarýn birbirine eklenerek yarattýðý bu þaþýrtýcý liderin izlediði yolu ve vardýðý noktayý gözler önüne sermektedir. Hem Ýsrail'in hem Araplarýn tertiplediði yüzlerce suikasttan kurtulan, birlikte yola çýktýðý birçok politikacýyý eskiten Arafat, tartýþmasýz bir meþruiyete sahip. Yaþayan efsane Yaser Arafat'ý bu kitapta umulmadýk bir ýþýk altýnda yepyeni bir açýdan göreceksiniz. Marco Koskas, Balance Bounel adlý eseriyle 1979'da Premier Roman ödülü kazandý. L'Homme de paille ve La position tango adlý eserlerinden baþka, 1992'de bir de Albert Schweitzer biyografisi yayýmladý.
Süha Arafat, Yaser Arafat’ýn hýrýstiyan kökenli eþi. Evlendikten kýsa bir süre sonra müslüman oldu. Bir kýz çocuklarý oldu Zahwa. (1995)