Ne güzel hatrın vardı senin
Geçmişde gezinirdi adın adım adım
Ilık bir yağmur gibi yağdın ve geçtin ansızın
Her şeye alışıyormuş insan
Hatta bir süre sonra acıları kendi üretiyormuş
Gülüp geçiyormuş dertlere
Sonra selam veresi geliyormuş herkese
Nereden çıktı şimdi?
Yine neden geldin ?
Kalbim bunu kaldırabilir miydi ki ?
Seni sevmeye alışmıştı belki
Ya senin beni sevmene…
Yok hayır ! söyleme…
Duymasam da olur yine
Tamda çek git derken…
Hep seveceğim seni
Birgün unuttum desem bile