Yoksun Diye Bu Zulüm Efendim....
Baktığım zaman, o baktığım şeylerden her ne olursa ,
Ben bakmıyorum, bu bedendeki gözler bakmıyor ona.
Ruhumun gözleri dalâr gider…
Ey Rasûlü Kibriyâ…
Ben en çok böyle seslenmeyi seviyorum sana…
Kâinatı senin için yarattı Allah,
Senin gül cemâlin için yaratıldı bu koca âlem,
Varlığı tek olan, sonsuz olan, Rahmân bile sana hayran Râsulüm…
Sen Gülsün,
Hani demiştim ya “ruhumun gözleri dalâr gider” diye
İşte Gül’e bakınca ruhumun gözleri dalâr gider.
Bu ruh o kadar uzak ki sana Gül’e bakar bakar ağlar.
Acep ne zaman hissedecek o anları diye beklêr durur…
Hep hayal kurarım ben.
Hayalimde, ya Cennetteyimdir ya Havz-ı Kevser’in başında…
Seninleyimdir hep, beraber sohbet ediyoruzdur yürüyerek.
Sen ve ben sadece… sohbet ediyoruzdur, ama
Sen konuşuyorsundur, sen anlatıyorsundur,
Ben konuşamam, anlatamam…
Bu dil lâl olur seninleyken, gözler kör olur.
O’an senden başka bir şey görmez ki
ve bu kulaklarım,
tek seni duyar… seni işitir… seni dinler Ya Rasûlallah…
Gözlerim yaş döktüğü zaman manasız manasız
Sen gelirsin aklıma ve hemen sorarım göz yaşlarıma
“Rasûl benim için akıtırken gözyaşlarını,
sen niye akmaktasın böyle manasız” diye…
Hemen göz pınarlarım durdurur o yaşları,
ve bir başka akıtır bu defa, bir başka bırakır, bir başka salar göz yaşlarımı…
Seni çok özledik…
Sensiz yaşamak çok zor.
Sen yoksun diye kâfirler yapmadığını bırakmıyor bu ümmete…
Sen daha Veda Hutbesini okurken,
Boşuna değilmiş Ashâb-ı Kirâm’ın göz yaşları, boşuna değilmiş…
Çanakkale’ye geldiğin gibi,
Al en sadık dostlarını, al Cebrâil’i ve bütün meleklerini.
Al da gel, gel de yok et bu kâfirleri.
Yok et ki, sarsın dünyayı adâlet,
ve, senle kopsun kıyâmet…
Toplandık mı mahşerde, tek tek hesap verirken,
Sen ol yanımızda.
"Kardeşlerim" dediğin bizlere şefaat et inşaAllah…
Hesap ânı bitip de herkesin verilen amel defterleri kapandığı vakit,
Üstünde “Cennet” ve “Cehennem” yazan o iki kapı açıldığı an,
Cennet kapısına doğru giden ümmetlerinden olalım,
Ve seninle girelim o kapıdan, senle kapansın sonsuza dek Cennet,
Senle kapansın Âhiret…
Duâm Rabbim’e
Bütün hayallerimin gerçekleşmesi,
Nasip etsin bana bu hayalleri ki,
Senle sözleşmiştim dünya da derim sana.
Ve yürürüz Cennetin o sonsuzluğunda….
Duâm Rabbim’e
Tek bir defa olan, ikincisi olmayan bu varoluşumun,
lâyıkıyla yok oluşunun nasibidir…
sana kavuşmak ümidiyle…
ÂMİN
Baktığım zaman, o baktığım şeylerden her ne olursa ,
Ben bakmıyorum, bu bedendeki gözler bakmıyor ona.
Ruhumun gözleri dalâr gider…
Ey Rasûlü Kibriyâ…
Ben en çok böyle seslenmeyi seviyorum sana…
Kâinatı senin için yarattı Allah,
Senin gül cemâlin için yaratıldı bu koca âlem,
Varlığı tek olan, sonsuz olan, Rahmân bile sana hayran Râsulüm…
Sen Gülsün,
Hani demiştim ya “ruhumun gözleri dalâr gider” diye
İşte Gül’e bakınca ruhumun gözleri dalâr gider.
Bu ruh o kadar uzak ki sana Gül’e bakar bakar ağlar.
Acep ne zaman hissedecek o anları diye beklêr durur…
Hep hayal kurarım ben.
Hayalimde, ya Cennetteyimdir ya Havz-ı Kevser’in başında…
Seninleyimdir hep, beraber sohbet ediyoruzdur yürüyerek.
Sen ve ben sadece… sohbet ediyoruzdur, ama
Sen konuşuyorsundur, sen anlatıyorsundur,
Ben konuşamam, anlatamam…
Bu dil lâl olur seninleyken, gözler kör olur.
O’an senden başka bir şey görmez ki
ve bu kulaklarım,
tek seni duyar… seni işitir… seni dinler Ya Rasûlallah…
Gözlerim yaş döktüğü zaman manasız manasız
Sen gelirsin aklıma ve hemen sorarım göz yaşlarıma
“Rasûl benim için akıtırken gözyaşlarını,
sen niye akmaktasın böyle manasız” diye…
Hemen göz pınarlarım durdurur o yaşları,
ve bir başka akıtır bu defa, bir başka bırakır, bir başka salar göz yaşlarımı…
Seni çok özledik…
Sensiz yaşamak çok zor.
Sen yoksun diye kâfirler yapmadığını bırakmıyor bu ümmete…
Sen daha Veda Hutbesini okurken,
Boşuna değilmiş Ashâb-ı Kirâm’ın göz yaşları, boşuna değilmiş…
Çanakkale’ye geldiğin gibi,
Al en sadık dostlarını, al Cebrâil’i ve bütün meleklerini.
Al da gel, gel de yok et bu kâfirleri.
Yok et ki, sarsın dünyayı adâlet,
ve, senle kopsun kıyâmet…
Toplandık mı mahşerde, tek tek hesap verirken,
Sen ol yanımızda.
"Kardeşlerim" dediğin bizlere şefaat et inşaAllah…
Hesap ânı bitip de herkesin verilen amel defterleri kapandığı vakit,
Üstünde “Cennet” ve “Cehennem” yazan o iki kapı açıldığı an,
Cennet kapısına doğru giden ümmetlerinden olalım,
Ve seninle girelim o kapıdan, senle kapansın sonsuza dek Cennet,
Senle kapansın Âhiret…
Duâm Rabbim’e
Bütün hayallerimin gerçekleşmesi,
Nasip etsin bana bu hayalleri ki,
Senle sözleşmiştim dünya da derim sana.
Ve yürürüz Cennetin o sonsuzluğunda….
Duâm Rabbim’e
Tek bir defa olan, ikincisi olmayan bu varoluşumun,
lâyıkıyla yok oluşunun nasibidir…
sana kavuşmak ümidiyle…
ÂMİN
