Sen gittin içimde sende kalan kırıntılar
Bir sabah namazı eşliğinde içimde hiç büyümemiş bir çocuk yanlızlığı
Gözlerim suskun yüreğimde ayazlar martılar firarda bu bir veda.
Sen gittin karanlığa gömüldüm yalnızlığa sürüldüm yüreğimde çatlaklar yüzümde cam kırıklıkları.
Söylenmemiş sözleri iki dudak arasında sıkıştırıp kuruttum
ve yazdım sensiz gecen her saniyenin küf tutmuş duvarlarına sana dair pas tutmaya mahkum acı dolu sözleri
Yarınlarımı avuç içinde parçaladım göz kenarında beklettiğim seni gözyaşlarıma teslim ettim...
Küçük bir çocuğun korkulu bakışları arasında yitirdim sabrımı
Hayallerim tepe taklak nedenler yanı başımda sözlerim ağır yüreğimde acı
Cevabı olmayan sorular biriktirdim sessizliğin koynunda
Yarını olmayan tozlu yollara saptım.
Bir kelebeğin yaşamı kadar yaşam biçtim kendime
Yüreğimi idam sehpası bilip nefesimi iki gözünün hayalleri arasında sallandırdım
Sen gittin yaşam ve sen arasındaki çizgiyi sırat bildim
Yüreğimde devrimler yarattım hayallerimin sınırlarını aştım.
Zamansız uyandım senli düşlerden
Rüyalarım karmakarışık
Bir şehir yaratmıştım düşümde içinde ağlayan çocuklar
Yağmurlar yağıyordu iç tenim ıslaktı benim.
Etrafımdaki manzaralar uykusuz çocuk gülüşlerimde saklı her şey
İsyanları çoğalttım gözlerimin tetiğinde bir bir döktüm mermi çekirdeklerini ayak uçlarıma
Şimdi kelimelerim kör; cümlelerim topal kaldı.
Sen gittin sen geçen tüm yollar işgalde
Hüzün işlemeli ağıtlar krosu eşliğinde bitirdim yokluğunun pas tutmuş umutsuz çığlıklarını.
Öksüz kalmış benliğimin zamanlarında kaybettim berraklığımı
Kendi masalımı yazıyorum ölüm biçtiğim sonlarıma doğru bir varmışlarda bir yokmuşlar da diye başlayan
Meşgul bir ton kırık bir hece bıraktım ardımda
Dönülmez tövbelere gömdüm kendimi.
Anonim türkülerin boşluğuna bırakıyorum parçalarımı
Sen gittin ötenazi nöbetlerinde söndürdüm sensiz doğacak güneşi gözbebeklerimde.
OYSA ÖLÜNECEK BİRSEY YOKMUS
GİDİNCE SEN YASANACAK BİRSEY OLMADIGI GİBİ..
Bir sabah namazı eşliğinde içimde hiç büyümemiş bir çocuk yanlızlığı
Gözlerim suskun yüreğimde ayazlar martılar firarda bu bir veda.
Sen gittin karanlığa gömüldüm yalnızlığa sürüldüm yüreğimde çatlaklar yüzümde cam kırıklıkları.
Söylenmemiş sözleri iki dudak arasında sıkıştırıp kuruttum
ve yazdım sensiz gecen her saniyenin küf tutmuş duvarlarına sana dair pas tutmaya mahkum acı dolu sözleri
Yarınlarımı avuç içinde parçaladım göz kenarında beklettiğim seni gözyaşlarıma teslim ettim...
Küçük bir çocuğun korkulu bakışları arasında yitirdim sabrımı
Hayallerim tepe taklak nedenler yanı başımda sözlerim ağır yüreğimde acı
Cevabı olmayan sorular biriktirdim sessizliğin koynunda
Yarını olmayan tozlu yollara saptım.
Bir kelebeğin yaşamı kadar yaşam biçtim kendime
Yüreğimi idam sehpası bilip nefesimi iki gözünün hayalleri arasında sallandırdım
Sen gittin yaşam ve sen arasındaki çizgiyi sırat bildim
Yüreğimde devrimler yarattım hayallerimin sınırlarını aştım.
Zamansız uyandım senli düşlerden
Rüyalarım karmakarışık
Bir şehir yaratmıştım düşümde içinde ağlayan çocuklar
Yağmurlar yağıyordu iç tenim ıslaktı benim.
Etrafımdaki manzaralar uykusuz çocuk gülüşlerimde saklı her şey
İsyanları çoğalttım gözlerimin tetiğinde bir bir döktüm mermi çekirdeklerini ayak uçlarıma
Şimdi kelimelerim kör; cümlelerim topal kaldı.
Sen gittin sen geçen tüm yollar işgalde
Hüzün işlemeli ağıtlar krosu eşliğinde bitirdim yokluğunun pas tutmuş umutsuz çığlıklarını.
Öksüz kalmış benliğimin zamanlarında kaybettim berraklığımı
Kendi masalımı yazıyorum ölüm biçtiğim sonlarıma doğru bir varmışlarda bir yokmuşlar da diye başlayan
Meşgul bir ton kırık bir hece bıraktım ardımda
Dönülmez tövbelere gömdüm kendimi.
Anonim türkülerin boşluğuna bırakıyorum parçalarımı
Sen gittin ötenazi nöbetlerinde söndürdüm sensiz doğacak güneşi gözbebeklerimde.
OYSA ÖLÜNECEK BİRSEY YOKMUS
GİDİNCE SEN YASANACAK BİRSEY OLMADIGI GİBİ..