Bebeğin eşi veya halk arasındaki adıyla bebek plasentası, bebeğin ana rahminde gelişimi süresince ona eşlik eden bir organdır. Plasenta, bebeğin anne karnında ihtiyaç duyduğu besin maddelerini, oksijeni ve diğer maddeleri alıp bebeğe ulaştırırken, bebeğin atıklarını da annenin dolaşım sistemine geri götürerek temizler. Plasentanın doğru konumlanması bebeğin sağlıklı gelişimi için son derece önemlidir.

Hamilelik sırasında plasentanın rahim ağzında yerleşmesi, yani plasenta previa durumu riskli bir durumdur. Önde gelen plasenta, annede yoğun kanamaya ve dolayısıyla anne ve bebek ölümlerine yol açabilen ciddi sorunlara neden olabilir. Plasenta previa durumunda genellikle ilk 20 hafta sessiz geçer, ancak ikinci yarıda vajinal kanama meydana gelir.

Bebeğin eşinde kanama olması genellikle gebeliğin ilk üç ayında görülür. Bu durum, bebeğin plasentası olan eş ile anne dokusu arasında bazen kanamanın gerçekleşmesi şeklinde ifade edilir. Kanama, düşük riski veya tıp literatüründeki adıyla abortus imminens durumunu işaret edebilir.

Plasenta, bebeğin rahme tutunmasını sağlayan önemli bir yapıdır. Bebeğin plasentası, anne rahminde bir "ara yüzey" oluşturarak bebeğin ihtiyaç duyduğu besin maddelerini alırken zararlı maddelerin geçişini engeller. Ayrıca plasenta hormon salgılayarak gebeliğin devamına katkıda bulunur.

Plasenta previa durumunu anlamanın belirtileri genellikle ikinci yarıda vajinal kanamadır. Şiddetli ve ağrısız olarak başlayan bu kanama, hemen doktora başvurmayı gerektirebilir. Bazı durumlarda kanamanın şiddeti artabilir ve rahim kasılmaları da olabilir.

Plasentada kanama meydana gelmesi durumunda ciddi komplikasyonlar ortaya çıkabilir. Ayrıca, plasentanın ayrılması durumunda şiddetli ağrı ve koyu, pıhtılaşmayan vajinal kanama görülebilir. Ayrıca, plasentanın ortasından ayrılma durumunda dışarıdan kanama olmayabilir ancak diğer belirtiler ortaya çıkabilir. Bu gibi durumların hızlıca tıbbi müdahale gerektirdiğini unutmamak önemlidir.