Finansal varlıkların başlıca özellikleri likidite, karlılık ve risk olarak sıralanabilir. Likidite, bir varlığın kolaylıkla paraya dönüştürülebilme yeteneğini ifade ederken, karlılık varlıkların sağladığı getiri potansiyelini temsil eder. Risk ise bir varlığın getirisindeki belirsizlik ve olumsuz olaylara karşı duyarlılığını ifade eder.

Alacak hakkını temsil eden finansal varlıklar genellikle borçlanma senetleri olarak bilinir. Bu araçlar, çeşitli kuruluşlar tarafından fon temini amacıyla ihraç edilip tasarruf sahiplerine satılan finansal varlıklardır.

Altın, finansal varlık olmanın yanı sıra bir emtia ve parasal bir varlık olarak da sınıflandırılmaktadır. Altın, tasarruf aracı, değişim aracı ve değer ölçüsü (hesap birimi) olarak kullanılan bir varlıktır.

Borç piyasasının varlıkları arasında tahvil ve bono piyasaları öne çıkar. Türkiye'deki İstanbul Menkul Kıymetler Borsası bünyesinde bulunan tahvil ve bono piyasaları da borç piyasalarının birer örneğidir.

Para yaratan finansal kurumlar arasında Merkez Bankası, mevduat bankaları (ticari bankalar) ve katılım bankaları bulunmaktadır. Bu kurumlar aracılığıyla para arzı ve dolaşımı sağlanmaktadır.

Sermaye piyasalarında işlem gören finansal varlıklar arasında pay senetleri, devlet tahvilleri, yatırım fonu katılım payları, özel sektör tahvilleri, katılma intifa senetleri, gelir ortaklığı senetleri, kâr – zarar ortaklığı belgeleri ve gayrimenkul sertifikaları öne çıkar.

Hisse senetleri yatırımcılara kâr payı getirisi ve sermaye kazancı getirisi sağlar. Bu nedenle kar payı, hisse senetlerinin getiri potansiyellerinden biridir.

Sermaye piyasalarının temel finansal varlıkları genellikle hisse senetleri ve tahviller olarak tanımlanır. Hisse senetleri özsermaye araçları iken, tahviller uzun vadeli borçlanma senetleridir ve sermaye piyasalarının vazgeçilmez araçlarıdır.