İslamiyette kardeşlik, imanın bir gereği olarak karşılıklı güven, ihtiram, sevgi, derin duyguların paylaşılması ve imani bir kuvvetin varlığıdır. Müminler arasındaki kardeşlik, imanın bir sonucu olarak ortaya çıkar ve takva ile ilişkilidir. Kardeşlik, imansız olamaz çünkü iman, kardeşlik duygusunu besler ve beslenir. Kardeşlik, insanları birbirine yakınlaştırır, dayanışma ruhunu güçlendirir ve toplum içinde uyum ve huzuru sağlar.

Tasavvufta kardeşlik ise aynı şeyhe bağlı olan müridleri veya aynı tarikata mensup kişileri ifade etmek için "ihvân" terimi kullanılır. Bu bağlamda kardeşlik, manevi rehberlik ve birlik duygusu doğrultusunda bir araya gelen kişilerin arasındaki samimi ilişkiyi ifade eder.

Kardeşlik, iman üzerine kurulmuştur ve İslam kardeşliği iman, takva, sevgi, dayanışma, kardeşlik hukukuna saygı gibi esaslara dayanır. Müslümanlar arasındaki kardeşlik duygusu, iman esasına dayalı olarak şekillenir ve bu kardeşlik bağının güçlenmesi için çeşitli sorumluluklar ve dayanışma gereklilikleri vardır.

Uhuvvet kelimesi, İslam dininde kardeşlik ve dostluk anlamına gelir. Müslümanlar arasındaki kardeşlik ve dayanışma ruhunu ifade eden uhuvvet, inanç ve şeref duygusunun bir araya gelmesiyle ortaya çıkar. Müslümanlar arasında uhuvvet duygusunun güçlenmesi, birlik ve beraberliği pekiştirir ve toplumda dayanışmayı arttırır.

Müslümanların kardeş olduğu ilk defa Hz. Muhammed'in Medine'ye hicreti sırasında Muhacirler ve Ensar arasında gerçekleşmiştir. Müslümanlar arasındaki kardeşlik ilişkisinin sağlamlaştırılması, dayanışmanın güçlenmesi ve toplum içinde birlik ve beraberliğin pekiştirilmesi amacıyla kardeşlik antlaşmaları yapılmıştır.

Sonuç olarak, İslamiyet'in temel prensiplerinden biri olan kardeşlik ve uhuvvet, inanç esasına dayalı olarak şekillenen, sevgi, saygı, dayanışma, yardımlaşma gibi değerleri içeren manevi bir bağdır. Bu bağ, müminleri bir araya getirir, toplumsal dayanışmayı güçlendirir ve kardeşlik duygusunu pekiştirir.