haberci
Efsanevi Üye
Kışın Sessiz Nefesi
I.
Beyaz bir örtüyle sarar bu diyarı,
Sessizliğin içinde yankılanır hayat.
Her köşe başı, buzdan bir sanat eseri,
Soğuk değil, zarifliğiyle sarar etrafı.
Sessizliğin içinde yankılanır hayat.
Her köşe başı, buzdan bir sanat eseri,
Soğuk değil, zarifliğiyle sarar etrafı.
II.
Kar taneleri düşerken, nazikçe yere iner,
Ruhumda bir dinginlik, zaman durur sanki.
Bu huzur dolu an, umut dolu hayaller,
Kışı sevdirir, kalbime işlenir adeta.
Ruhumda bir dinginlik, zaman durur sanki.
Bu huzur dolu an, umut dolu hayaller,
Kışı sevdirir, kalbime işlenir adeta.
III.
Aşka benzer karın düşüşü, usulca ve sessiz,
Her şey beyaza bürünür, temizlenir kirli dertler.
Gözlerim bu manzarada kaybolmuşçasına,
Buz tutmuş güzellikte bulurum ben özümü.
Her şey beyaza bürünür, temizlenir kirli dertler.
Gözlerim bu manzarada kaybolmuşçasına,
Buz tutmuş güzellikte bulurum ben özümü.
IV.
Kışın soğuk nefesi, can verir doğaya,
Hayatın döngüsünde bir durak, bir nefes.
Bu dingin anlarda, kalbim atar usulca,
Ve ben anlarım, kışın sessiz nefesiyle varım.
Hayatın döngüsünde bir durak, bir nefes.
Bu dingin anlarda, kalbim atar usulca,
Ve ben anlarım, kışın sessiz nefesiyle varım.