Kolloidler, homojen görünüme sahip olmalarına rağmen asılı kalan heterojen parçacıkları içeren karışımlardır. Bu parçacıklar, genellikle 1 nm ile 1000 nm arasında değişen boyutlara sahiptir ve dağıtıcı bir sıvı veya gaz içinde asılı kalırlar. Kolloidler farklı tiplerde olabilir ve çeşitli örnekler verebiliriz. Örneğin, süt, kan, jelatin, aerosoller, tozlar ve duman kolloidal karışımlara örnek olarak verilebilir.

Kolloidal özellik, kolloid tanımına uygun olan karışımların belirtilen boyut aralığında dağılmasıyla oluşan çözeltileri ifade eder. Bu çözeltilerde asılı partiküller genellikle çıplak gözle görülemeyecek kadar küçüktür. Örneğin, kükürdün suya dağılmasıyla oluşan kolloidal çözelti bu özelliklere sahiptir.

Gerçek çözeltiler ise homojen karışımlardır ve içerdikleri maddelerin tanecik boyutları çok küçüktür (10-7 cm ya da daha küçük). Bu tür çözeltilere örnek olarak şekeri suda çözünmüş bir şekilde düşünebiliriz.

Tıpta ise kolloid genellikle kistlerle ilişkilendirilen bir terimdir. Kolloid kistler, belirli bir boyut ve sümüksü bir içerik ile dış kapsüle sahip olabilen kistlerdir. Kolloid, kistin içindeki sıvının karakteristik özelliklerini ifade etmek için kullanılan terimdir.

Kolloid partiküllerin stabilizasyonu bazı yöntemlerle sağlanabilir. Bu yöntemler arasında partiküllerin elektrik yükü ile yüklenmesi ve koruyucu maddelerle kaplanması yer almaktadır.

Kolloidal süspansiyonlar, mikrometreden daha büyük katı parçacıkların bir sıvı içinde homojen olarak dağılmasıyla oluşan sistemlerdir. Bu sistemler, katı parçacıkların çok küçük zerrelere ayrılarak sıvı içinde yayılmasını sağlar. Örneğin, suda erimeyen katı maddelerin sıvı içinde dağılması kolloidal süspansiyona örnek olarak verilebilir.

Karışımları ayırmak için çeşitli yöntemler kullanılabilir. Bunlar arasında süzme, eleme, mıknatısla ayırma, yüzdürme, buharlaştırma, damıtma, dinlendirme ve ayırma hunisi ile ayırma gibi yöntemler yer alır.

Ayrıca damıtma, farklı kaynama noktalarına sahip sıvıların ayrılmasında kullanılan bir yöntemdir. Sıvıların homojen bir çözelti oluşturduğu durumlarda damıtma işlemi uygulanarak bu sıvılar ayrılabilir.

Son olarak, ideal çözelti, çözücü içindeki çözünenin maksimum oranda çözündüğü çözeltiyi ifade eder. Bu durumda çözünürlük, belirli bir sıcaklıkta çözücünün en fazla çözümleyebileceği çözünene atıfta bulunur.