Objektif özen yükümlülüğü, genel olarak "bir gözetim ödevi" olarak tanımlanabilir. Bu yükümlülük, yasal bir düzenleme veya sözleşme çerçevesinde bir kişiye veya kuruluşa belirli bir standartta dikkatli ve ihtiyatlı davranma yükümlülüğünü getirir. Örneğin, bir işverenin çalışanlarına karşı objektif özen yükümlülüğü vardır; yani işverenin, çalışanların güvenliği ve sağlığı konusunda gereken tedbirleri alması beklenir. Bu sorumluluk, kusur olup olmamasına bağlı olmaksızın doğabilir ve çalışanın veya işverenin kusuru bu yükümlülüğü etkilemez.

Dolaylı zarar, bir haksız fiil veya borca aykırılığın doğrudan sonucu olmayan, araya ilave bir sebep girmesiyle ortaya çıkan zararlardır. Yani dolaylı zararlar, asıl zararın bir sonucu olarak, ancak aracı bir etkenin etkisiyle meydana gelirler. Hukuki sorumlulukta, dolaylı zararın tazmini genellikle doğrudan zararın tazmini kadar net değildir ve illiyet bağıyla ilgili belirli problemleri de beraberinde getirebilir.

Omnis Culpa sorumluluğu ise kusur sorumluluğunun bir türüdür; bu kapsamda, borçlu (sorumlu kişi) tüm kusurlarından dolayı sorumlu tutulur. Özellikle Roma Hukuku'nda "omnis culpa" prensibi olarak adlandırılan bu sorumluluk, borçlunun hem kasti hem de ihmali davranışlarından kaynaklanan zararlardan sorumlu tutulmasını ifade eder.

Custodia sorumluluğu, gözetim sorumluluğu olarak da adlandırılır ve bir kişinin başkasına ait malı bir amaçla elinde tutarken, mal üzerinde meydana gelebilecek zararlardan kusuruna bakılmaksızın sorumlu tutulmasını içerir. Örneğin, bir taşeronun işverenin malına zarar vermesi durumunda, custodia sorumluluğu devreye girebilir.

Özen yükümlülüğü, özellikle hekimlik gibi mesleki alanlarda önemli bir kavramdır. Hekim, hasta ile olan ilişkisinde özenli davranmakla yükümlüdür ve mesleki standartlara uygun olarak hareket etmelidir. Özen yükümlülüğü, bir hekimin mesleki standartları ve basiretli bir hekimin gerektirdiği davranışları esas alır.

Özen esası ise kusursuz sorumluluk halini ifade eder. Bu esasa göre, bir kişi veya kuruluş, kendi faaliyetleri sonucunda çevresine verebileceği zararları önlemek için gerekli özeni göstermek zorundadır. Özen esası, genellikle hukukî sorumluluk durumlarında uygulanan bir prensiptir.

Dolaylı hasar ise bir teminat kapsamındaki riskin gerçekleşmesi sonucunda meydana gelen fiziksel hasarlar nedeniyle ortaya çıkan mali zararlardır. Örneğin, bir doğal afetin neden olduğu fiziksel zararlar sonucunda işletmenin faaliyetlerine ara verilmesi ve bunun sonucunda kaybedilen kâr, dolaylı hasar olarak değerlendirilebilir.