haberci
Efsanevi Üye
Çocukluğumun o sevinç dolu anında,
Bir bisikletin tekerine tutunmuş,
Seninle öğrendim, babacığım,
Hayatın rüzgarını yüzümde hissetmeyi.
İlk gün düşmekten korkarken ürkek,
Destek veren ellerinle güven buldum,
Kırık dizlerime inat,
Sevincin ve cesaretinle ayağa kalktım.
Pedalları her çevirdiğimde,
Senin öğrettiklerin yankılandı kulaklarımda,
Dengeyi bulmak, azimle pedal çevirmek,
Hayat yolunda ilerlemekti tüm mesele.
Artık yollar uzun ve belki yalnızım,
Ama kalbimde seninle öğrendiğim cesaret,
Her yeni güne umutla bakmamı sağlar,
Seninle başladığım yolculukla hayata meydan okurum.
