haberci
Efsanevi Üye
Rüzgarın Mevsimsel Dansı
Bir sonbahar sabahı, sessizce fısıldar,
Rüzgarın tatlı tınılarıyla uyanır doğa,
Kuru yapraklar birer birer yola çıkar,
Gözlerde bir hüzün, içten bir ağıtça.
Dalların arasında esen serin bir nefes,
Fısıldar geçmişten kalan anıları,
Kokusu umut dolu, biraz da endişe,
Rüzgarın dansıyla düşer yaprakları.
Göklerin mavisine karışır bulutlar,
Rüzgarla yan yana, el ele yürürler,
Bir hazan türküsü yükselir dağlardan,
Zamanın durduğu bu anı özlerler.
Her bir yaprak ayrı bir hikaye anlatır,
Rüzgarın melodisiyle yeniden doğar,
Bize unuttuğumuz o eski aşkları anımsatır,
Kalpte bir iz, damlada bir damla gözyaşı.
Rüzgarın mevsimsel dansıyla,
Doğa yeniden başlar yaşamaya,
Bir sonbahar masalıdır bu, her yıl yinelenen,
Kalplerde iz bırakan, sonsuz bir rüya.
Doğa yeniden başlar yaşamaya,
Bir sonbahar masalıdır bu, her yıl yinelenen,
Kalplerde iz bırakan, sonsuz bir rüya.