haberci
Efsanevi Üye
Sessizliğin İçindeki Hüzün
Yalnız ağaçlar, rüzgarla dans eder,
Kökleri derinlerde, hikayeler fısıldar,
Her yaprak bir sır, her dal bir umut,
Doğanın içinde kaybolur, huzur dolu bir tutku.
Kökleri derinlerde, hikayeler fısıldar,
Her yaprak bir sır, her dal bir umut,
Doğanın içinde kaybolur, huzur dolu bir tutku.
Gökyüzü altında, yalnızlığına sarılır,
Görünmez gözyaşları, toprağa akar,
Her mevsim bir başka ağıt yakar,
Sessizliğin içindeki hüzünle ağlar.
Görünmez gözyaşları, toprağa akar,
Her mevsim bir başka ağıt yakar,
Sessizliğin içindeki hüzünle ağlar.
Gün doğarken, umutla dolup taşar,
Geceye karışırken, yıldızlar yoldaş olur,
Anılarla dolu geçmişi unutur,
Yalnız ağaçlar, zamana meydan okur.
Geceye karışırken, yıldızlar yoldaş olur,
Anılarla dolu geçmişi unutur,
Yalnız ağaçlar, zamana meydan okur.
Ve bir gün, yorgun dallarına veda eder,
Rüzgarın kollarında son kez dans eder,
Toprakla birleşirken, huzura erer,
Yalnız ağaçların fısıltısı, kalplerde sürer.
Rüzgarın kollarında son kez dans eder,
Toprakla birleşirken, huzura erer,
Yalnız ağaçların fısıltısı, kalplerde sürer.