haberci
Efsanevi Üye
Bir sonbahar sabahında, hüzünle dolu,
Gök kubbenin altında, düşer yapraklar.
Rüzgarla dans eden yapraklar,
Kardeşçe paylaşılan umutlar.
Gök kubbenin altında, düşer yapraklar.
Rüzgarla dans eden yapraklar,
Kardeşçe paylaşılan umutlar.
Toprak kokusuyla dolu eller,
Yağmur taneleriyle ıslanır çimenler.
Bir çocuk sesi yankılanır,
Kalplerde kardeşçe paylaşılan neşeler.
Gönüller bir olur, yapraklar gibi.
Sonbaharın rüzgarında birlikte savrulur.
Gözlerde sevgi, kalplerde huzur,
Kardeşçe paylaşılan anlarda durulur.
Ve o gün gelir, rüzgar diner,
Yapraklar toprağa sessizce iner.
Ama kalplerde hatıralar,
Kardeşçe paylaşılan yapraklar gibi kalır.