haberci
Efsanevi Üye
Sonbaharın Hüzünle Dansı
Her yaprak bir veda, sessiz ve derin,
Düşerken toprağa, gökyüzüne serin.
Duyulur rüzgârın hışırdayan sesi,
Sonbahar, kalbimde bir vedadır sanki.
Düşerken toprağa, gökyüzüne serin.
Duyulur rüzgârın hışırdayan sesi,
Sonbahar, kalbimde bir vedadır sanki.
Sarıya döner gün, kızıl bir renkle,
Hüzünlü bir resim çizilir her meşede.
Gökyüzü bulutsuz, ama yürekte yağmur,
Kavuşur toprağa, gözyaşı mı yoksa gurur?
Hüzünlü bir resim çizilir her meşede.
Gökyüzü bulutsuz, ama yürekte yağmur,
Kavuşur toprağa, gözyaşı mı yoksa gurur?
Hatıralar canlanır, her yaprakta gizli,
Anılar sarar etrafı, bu mevsim sessizliği.
Vedaların yankısı, kulaklarda cılız,
Sonbaharın sesi, kalbimde sonsuz bir hüzün.
Anılar sarar etrafı, bu mevsim sessizliği.
Vedaların yankısı, kulaklarda cılız,
Sonbaharın sesi, kalbimde sonsuz bir hüzün.
Bir mevsim biter, dönerken dünya,
Her düşen yaprak, ardından bir dua.
Vedalarla dolu bu hüzünlü dans,
Sonbahar, kalbimin en zarif romansı.
Her düşen yaprak, ardından bir dua.
Vedalarla dolu bu hüzünlü dans,
Sonbahar, kalbimin en zarif romansı.